Η επιστροφή στις ρίζες μας είναι κάτι που όσο μεγαλώνουμε γίνεται αυτόματα. Δεν το σκέφτεσαι, απλά θέλεις να νοιώσεις τόσο ασφαλής όσο τότε που ήσουν έμβρυο ή έστω κάτω από την προστατευτική αγκαλιά της οικογένειας γι’ αυτό και πισωγυρίζεις άθελά σου στην φωλιά σου. Έτσι και ο Cave ξαναγυρνά στις punk rock ρίζες του εδώ […]
Την πρώτη φορά που έπεσαν στα χέρια μου κάποιοι δίσκοι τους ήταν το 1994. Μετά από κάποιες προσπάθειες ακροάσεων, εγκατέλειψα. Τους επέστρεψα στον φίλο που μου τους είχε δανείσει : «Αυτή η μουσική δεν είναι για μένα». 11 χρόνια λοιπόν μετά το 1983 που είχαν κάνει την τελευταία τους κυκλοφορία αυτοί οι δίσκοι παρέμεναν τρομαχτικοί […]
Οι And Also The Trees υπήρξαν πάντοτε σαφείς και ειλικρινείς. Αν και η μουσική τους μυθοπλασία αφορά σε ένα εντελώς ιδιότυπο, βαθύτατα εσωτερικό και ακανόνιστο ρυθμό, προσδιορίζεται ο χωροχρόνος της ευθύς από την αρχή του album: «in another land», η χώρα όπου σε μια χούφτα συννεφιά μετράς τα παλιά σου οράματα με την ελπίδα μιας […]
Όταν άνοιξα το Lost Echoes δεν περίμενα ότι θα είχα την τιμή / πολυτέλεια (ότι κι αν αυτό τελικά είναι) κάποτε να παρουσιάσω νέο δίσκο από την αγαπημένη Joni Mitchell. Κι όταν τα νέα για επερχόμενη νέα δουλειά της άρχισαν να διαρρέουν στον τύπο, ομολογώ πως επιδόθηκα σε ένα σχεδόν αγχωτικό παιχνίδι ανακάλυψης της ημερομηνίας […]
Αρχικά, ο αντίλαλος μιας εσωτερικής κραυγής που υψώνεται σαν αψίδα προς τον ουρανό. Ένα κοφτερό, αόρατο λεπίδι που τρομάζει τα πουλιά των βράχων. Κι έπειτα η φωνή επιστρέφει στην πηγή της, στην Teresa Salguiero. Ο αντίλαλος παρέμεινε και διαπερνά τα πλήκτρα του πιάνου διά χειρός Preisner. Συνοδεύει το τσέλο και ο πυρήνας της νέας σύνθεσης […]
Το δελτίο τύπου (που μπορεί να βρει κανείς στα ανά το …internet sites) για το νέο album των De/Vision κάνει λόγο για ένα εξαιρετικό album με σαφείς (ως ένα βαθμό) αναφορές στα 80’s (ενδεικτικό και το cover του δίσκου) και άλλα όμορφα και χαριτωμένα πραγματάκια. Δεν ξέρω ακόμα αν το δελτίο τύπου μου προκάλεσε μεγαλύτερο […]