Menu

H ομορφιά της άσκοπης περιπλάνησης τη νύχτα συναρπάζει και τις πιο σκιασμένες μας σκέψεις. Περπατάμε ψηλαφώντας τον αέρα με όλα τα σενάρια πιθανοτήτων και την ανάσα να ξεθωριάζει σε μια λακκούβα νερό. Μετράμε τα βήματα με τα κοχύλια στα χέρια, με μια χούφτα θάλασσα να ξεπλένει τα όνειρα. Τα βήματά μας σφυροκοπούν σε άδειους δρόμους με τα φώτα να μας πάνε στον επόμενο δρόμο, μετρώντας τις λευκές κλεψύδρες μιας φτηνής επανάληψης. Τραγουδάμε  το χρόνο που ήταν  «μια φορά κι έναν καιρό» με τ’αστέρια να συνωστίζονται στα μάτια μας. Κι ίσως ό,τι μένει να ’ναι στην άκρη του επόμενου δρόμου.

Όσο άσκοπη κι αν φαίνεται μια περιπλάνηση, αντιπροσωπεύει ένα τελετουργικό που περικλείει στον πυρήνα του όλες τις κακοτοπιές και τα χαμόγελα μιας ατελούς καθημερινότητας. Αν μάλιστα ένας καλλιτέχνης της προσδώσει μία ηχητική πλοκή τότε έχουμε έτοιμο ένα soundtrack νοσταλγικού τρόμου, όπως ακριβώς το καταγράφει ο Øystein Sandsdalen, ο εμπνευστής του σχήματος  Le Corbeau.Ενεργός από το 2006 έκανε το ντεμπούτο του δισκογραφικά το 2009 με το “Evening chill/Montréal of the mind” αξιοποιώντας ένα εύρος μουσικών οργάνων με πολλούς μουσικούς. Στη Νορβηγία έχει ήδη ξεχωρίσει το συγκρότημα Le Corbeau και έχει τιμηθεί μαζί με άλλους συντοπίτες δημιουργώντας μια αξιόλογη σκηνή που συνδυάζει επίσημα ομολογημένες επιρροές από τη jazz του ’50 μέχρι τους My Bloody Valentine, Link Wray, The Velvet Underground, Sonic Youth and John Fahey, Slowdive, The Cure και πολλούς άλλους .

Η ονοματοδοσία στην προκειμένη περίπτωση αποκαλύπτει και τις καταβολές. Το όνομα Le Corbeau από το γαλλικό  film noir του ΄43 βρίσκει συνάφεια στο garage noir και τη dark-lazy διάθεση τύπου Bad Seeds που αναδεικνύουν οι αργόσυρτες και τρεμουλιαστές κιθάρες. Στο  my Space τους περιγράφουν τον ήχο τους ως εξής: a cross between Erik Satie & the Ramones. Το shoegazing στην προκειμένη περίπτωση γίνεται κομψό, αλλά όχι αιθερικό, χαοτικό, αλλά όχι παρανοϊκό, μελωδικό, αλλά και με πρωτόγονη ακατέργαστη αίσθηση.Φαντάζομαι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά θα διατηρηθούν και στο καινούριο άλμπουμ που ήδη ετοιμάζεται από το καλοκαίρι, πιθανόν με ένα ελαφρύ άγγιγμα ambient. Έτσι ο Øystein μιλάει για τα καινούρια τραγούδια, όπου θα ανιχνεύονται, όπως λέει, στοιχεία από τους Psychocandy, Joy Division, Static Age, the Sonics και Velvets.

Η μουσική των Le Corbeau είναι σιωπηλά γοητευτική -εξάλλου σπανίζουν οι στίχοι- και είναι αυτό που λέει ο ποιητής για την ωραία  μουσική «σαν μια σανίδα από θλιβερό ναυάγιο». Η τελική γεύση είναι αυτή των ονειροπόλων που γυρίζουν κουρασμένοι. Γιατί κάθε μελωδία είναι χωρίς ανάπαυση και κάθε περιπλάνηση τελειώνει με μια δόση φαντασίας σε κόσμους που δείχνουν απαράλλαχτα ίδιοι.

Part II: Η ψυχεδέλεια του Βορρά / The Great God Pan is dead

One Comment for "Η ψυχεδέλεια του Βορρά / Reconstruction of Norwegian night strolls [Part I]"

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.