Menu

Δεν έχω προσωπική εμπειρία από την διαδικασία στην οποία μπορεί να μπαίνει κανείς όταν δημιουργεί μια μπάντα και έρχεται η στιγμή να επιλέξει κάποιο όνομα. Φαντάζομαι η επιλογή έχει διαφορετικά κριτήρια για τον καθένα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ένα κακό ή αδιάφορο όνομα *δεν* εμπόδισε μουσικά σχήματα από το να τύχουν αναγνώρισης και αποδοχής από το ευρύ κοινό. Μπορεί κανείς να βρει τεράστιες λίστες από αστεία / περίεργα / γελοία / ιδιαίτερα ονόματα μουσικών σχημάτων και καλλιτεχνών στο internet… Εμείς ξεχωρίσαμε τα παρακάτω πέντε.

 

COM TRUISE

Φήμες λένε ότι ο μουσικός από το New Jersey (πραγματικό όνομα Seth Haley) λάτρεψε μικρότερος τόσο πολύ το Top Gun και το Cocktail, που όταν αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μουσική, θεώρησε ότι επιβάλλονταν το καλλιτεχνικό του όνομα να θυμίζει τον γνωστό ηθοποιό που πρωταγωνιστούσε σε αυτά. Οι πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει πριν από λίγους μήνες, ότι το πρώτο του album θα ονομάζονταν “Gop Tun” αποδείχτηκαν ανακριβείς (το album έχει τον τίτλο “Galactic Melt“). Περισσότερα “Μουσικά σχήματα με περίεργα ονόματα…”

Σε ένα χρόνο που μάλλον δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι μας έχει εντυπωσιάσει μουσικά (μέχρι τώρα), ευχάριστη έκπληξη αποτελούν οι A Second Of June. Μετά από τον πρώτο τους εγχείρημα (The Inside Laws – 2009) που κατά βάση ήταν αδύναμο αλλά δήλωνε τις προοπτικές τους, η μπάντα από τη Γαλλία κυκλοφόρησε φέτος τη νέα της ολοκληρωμένη δουλειά με τον τίτλο “Psychodrama“. Περισσότερα “A Second Of June – Psychodrama [album review]”

Το ευρύ κοινό στην Ελλάδα τους πρωτογνώρισε από την εκπομπή του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου στον Best 92.6. Οι Dropeners πολύ σύντομα αγαπήθηκαν από όλους και σήμερα -δύο μόλις χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία τους [διαθέσιμη δωρεάν στον net]- θεωρούνται ως ένα από τα πιο ταλαντούχα σχήματα της μουσικής σκηνής που εκπροσωπούν. Το LostEchoes.com μίλησε με τον ιθύνοντα νου και τραγουδιστή της μπάντας από την Φεράρα της Ιταλίας, Βασίλη Τσαβδαρίδη και οι απαντήσεις στη mini-ανάκρισή μας ήταν άκρως ενδιαφέρουσες…

Περισσότερα “Dropeners – συνέντευξη με τον Βασίλη Τσαβδαρίδη”

Αυτό τον δίσκο δεν θα τον βρείτε εύκολα στα δισκοπωλεία. Κυκλοφόρησε σε περιορισμένα αντίτυπα (5000) και μόνο σε βινύλιο προς χάριν του Record Store Day. Ακόμη κάποια κομμάτια δεν είναι καινούρια έχουν κυκλοφορήσει είτε ως B-side ή σαν promo. Όπως και να’χει όμως εμείς θα το αντιμετωπίσουμε σαν σύνολο.

Η αλήθεια είναι ότι ένας δίσκος με διασκευές δύσκολα βγαίνει καλός ακόμη και αν το γκρουπ είναι αξιόλογο. Ακούστε πχ το Emotive των Perfect Circle και θα συμφωνήσετε ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μην είχε κυκλοφορήσει ποτέ . Υπάρχουν βέβαια και κάποια originals που δεν ακούγονταν και ως διασκευές τρέλαναν κόσμο. Ας αρχίσουμε από αυτά που μας άρεσαν εδώ όμως. Περισσότερα “Deftones – Covers [album review]”

Τελικά, με τις νεκρολογίες δεν τα πάω καλά. Όχι ότι μού ζήτησε μία επί τούτου ο αρχισυντάκτης μας. Δοκίμασα πριν λίγο καιρό να γράψω ένα άρθρο για τα δέκα χρόνια από τον θάνατο του Ιάννη Ξενάκη. Μου απάντησε «ok, προχώρα». Η σελίδα έμεινε τελικά θλιβερά λευκή… Τώρα που ο Θανάσης Βέγγος δεν είναι πια μαζί μας, όπως και άλλοι που αποφάσισαν να την «κάνουν» αυτές τις ημέρες, δοκιμάζω ξανά. Περισσότερα “Ο Θ. Β. δεν είναι πια εδώ…”

Steven who?

Το έτος είναι πλέον 2011 και ποιος είναι αυτός ο σοβαρός άνθρωπος που γράφει και την αυτοβιογραφία του; Μα ο πρώτος drummer των Guns N’ Roses. Τώρα αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί και ποιος τους ακούει, θα σας πούμε ότι δεν έχετε και πολύ άδικο, το συγκεκριμένο σχήμα ήταν dead and gone κάπου το 1994 και όμως 17 χρόνια μετά ο Axl Rose κάνει sold out όπου εμφανίζεται και τα υπόλοιπα μέλη βρίσκονται με την κάθε ευκαιρία στο προσκήνιο. Για μένα αγαπημένος δίσκος παραμένει το Spaghetti Incident διότι από εκεί γνώρισα τους Dead Boys. Περισσότερα “Steven Adler – My Appetite for Destruction”