Menu

Έρως και Πάθος. Τα όρια της αγάπης και του πόνου [Aldo Carotenuto]

«Θάνατος είναι η μοναξιά των ανθρώπων που αγαπήθηκαν» Με αυτό το στίχο του Joe Bousquet ξεκινά το βιβλίο του Carotenuto με θέμα τον έρωτα ως μοναδική δυνατότητα αυτογνωσίας. Ένα θέμα παραγνωρισμένο για χρόνια από τους περισσότερους ψυχολόγους ως καθαρά υποκειμενικό και άρα όχι ποσοτικά αξιολογήσιμο. Εν τούτοις, ο Carotenuto  καταπιάνεται με αυτό με ειλικρίνεια και […]

Τανγκό μες στον καθρέφτη [Μάρω Βαμβουνάκη]

Ο Μαρξ, ο έρωτας, ο Θεός. Περιπλανήσεις της νιότης μας που αγωνιούσε να είναι άξια και να καταλάβει, διαφανής στη δικαιοσύνη και στην αξιοπρέπεια. Πόσο δύσκολα γίνεται άξιος και διαφανής κανείς, πόσο δύσκολα καταλαβαίνει. Από απώλεια σε απώλεια, από απόπειρα σε απόπειρα. Πόσοι θ’ αντέξουμε ως το τέλος γέροι, στα συγκαλά μας; Πόσοι θα το […]

Οταν κοπάζει ο θόρυβος / Χωρίς να σε βλέπω [Τίτος Πατρίκιος]

Χωρίς να σε βλέπω, χωρίς να σου μιλάω, χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου, χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα ‘θελες να μείνω; Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις. Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματά μου, όταν ανασκευάζω το χαμόγελό σου, όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα, […]

AC/DC – Hell Ain’t a Bad Place To Be

Cold Hearted Men Η πρώτη μου συνάντηση με τους AC/DC αγνοείται κάπου στα 80s, το logo τους ήταν πασίγνωστο και οι συζητήσεις για τα “σατανικά” υπονοούμενα κλασικές. Δικαιολογημένα δεν του πρόλαβα στην ακμή τους (λόγω ηλικίας) και ακόμη θυμάμαι κάποιες αναφορές συμμαθητή στο “Blow Up Your Video” ως δισκάρα. Περιέργως πώς δεν γνώριζα πολλές λεπτομέρειες […]

Κάποιος ψάχνει να σε βρει [Marc Auge]

Στο παρελθόν δεν υπάρχει τίποτα άλλο από ψευδαισθήσεις και ψέματα. Το σημαντικό είναι η συνάντηση. Μες στις παράλληλες αποκλίσεις της ζωής μας, το επικείμενο ενός απρόβλεπτου, πάντοτε πιθανού, ποτέ βέβαιου. Η συνάντηση δεν είναι ουτοπική, θα λάβει χώρα κάπου, κάποια κοντινή μέρα. Δεν αποτελεί το όνειρο ενός μυθικού μέλλοντος που θα έβρισκε την προέλευσή του […]

Χλόη θερμοκηπίου [Κική Δημουλά]

…πώς θα ζήσεις χωρίς τρωτά σημεία, χωρίς της αγωνίας τα εφόδια τί προκοπή θα κάνει η αντοχή σου, χωρίς εισόδημα πικρίας πώς θα αναθρέψεις την απώλεια… Οι ενοχές σου τί θα απογίνουν όταν τους κόψεις τη διατροφή, θ’ αγιάσουνε ως φτωχές μετά από τόσα πλούτη;  Αβέβαια ζήσε. Τίμα την προέλευσή σου.