Lost Echoes || αφού κατά λάθος ο κόσμος είναι μια ποίηση, μια μελωδία
Εξήντα ένα ολόκληρα λεπτά περνούν στη ταινία, για να εκμυστηρευτεί ο Josef την μεγαλύτερη αδυναμία του, το πιο κρυφό του μυστικό στη Hanna, τη νοσοκόμα που με υπομονή και κατανόηση τον ακούει και τον προσέχει. «Δεν ξέρω κολύμπι !» Εγκλωβισμένος πόνος, βασανιστικές σκέψεις που ποτέ έως τώρα δεν είχαν βρει ακροατή, ερωτήματα που ποτέ δεν […]
«Ο θάνατος δεν υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, είναι απλώς το σημάδι στο χείλος του δοχείου: κάθε φορά που το φτάνουμε, είμαστε πλήρεις, και πληρότητα σημαίνει (για μας) βάρος… αυτό είναι όλο. » [R. M. Rilke] Ο George Falconer, ο ήρωας της ταινίας του Tom Ford μέσα από την εκπληκτική, αψεγάδιαστη ερμηνεία του Colin Firth (υποψήφιος […]
Στο δικό μου μυαλό μουσικά το 2012 χαρακτηρίστηκε κυρίως από κάποιες πραγματικά όμορφες και ιδιαίτερα αξιόλογες slowcore κυκλοφορίες. Και γράφοντας slowcore εννοώ διάφορους συγγενείς και μη μουσικούς χώρους και κατηγορίες, όπως π.χ. shoegaze, melancholic pop, post rock, dream pop, slow/indie country, κλπ. Ταξιδιάρικες μελωδίες και μουσικές ιστορίες που με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο προκαλούσαν […]
…πώς θα ζήσεις χωρίς τρωτά σημεία, χωρίς της αγωνίας τα εφόδια τί προκοπή θα κάνει η αντοχή σου, χωρίς εισόδημα πικρίας πώς θα αναθρέψεις την απώλεια… Οι ενοχές σου τί θα απογίνουν όταν τους κόψεις τη διατροφή, θ’ αγιάσουνε ως φτωχές μετά από τόσα πλούτη; Αβέβαια ζήσε. Τίμα την προέλευσή σου.
“The sense of unhappiness is so much easier to convey than that of happiness. In misery we seem aware of our own existence, even though it may be in the form of a monstrous egotism: this pain of mine is individual, this nerve that winces belongs to me and to no other. But happiness annihilates […]
Η νοσταλγία και το αίσθημα της απουσίας του άλλου συμπίπτουν με το νόημα της ζωής μας. Είναι σαν να νιώθουμε διαρκώς ανικανοποίητοι, ανεξάρτητα από το τι έχουμε επιτύχει. “Σ’ όλο το ταξίδι δεν μ’ άφησε η νοσταλγία, δεν λέω πως ήταν σαν την σκιά μου, έστεκε πλάι μου ακόμη και μες στο σκοτάδι, δεν λέω […]