Κική Δημουλά

Σε περιμένω ανυπόμονα φθινόπωρο όχι γιατί εκκρεμούν τα οφειλόμενα στη μελαγχολία, Να μου θυμίσεις θέλω τι μεσολάβησε και τα κίτρινα φύλλα σου από διαφημιστές της πτώσης αίφνης σε ύλη γραφική μεταμορφώθηκαν. Πάνω σ’αυτά στάξανε φοβισμένα τα πρώτα μου ανορθόγραφα στιχάκια φαντάσου, να γράφω τη λύπη με δύο μόνο συλλαβές. Σα να είναι λίγη. Φύλαξες κανένα […]