Menu

Το χαμόγελο της ημέρας

Το χαμόγελο της ημέρας… Είναι λίγοι οι άνθρωποι… οι άνθρωποι είναι λίγοι… Και μέσα στο λίγο τους κάνουν μικρή και λίγη τη χαρά τους.  Για τις γιορτές, τις αγορές, τις βόλτες, το κυνήγι του ευ ζην…  με το πρόσωπο σοβαρό, προβληματισμένο, πολλές φορές ξινό και μίζερο.  Χωρίς χαμόγελο, χωρίς ευγένεια, χωρίς φως, χωρίς αξιοπρέπεια… Με […]

Το χαμόγελο της ημέρας…

Είναι λίγοι οι άνθρωποι… οι άνθρωποι είναι λίγοι…

Και μέσα στο λίγο τους κάνουν μικρή και λίγη τη χαρά τους.  Για τις γιορτές, τις αγορές, τις βόλτες, το κυνήγι του ευ ζην…  με το πρόσωπο σοβαρό, προβληματισμένο, πολλές φορές ξινό και μίζερο.  Χωρίς χαμόγελο, χωρίς ευγένεια, χωρίς φως, χωρίς αξιοπρέπεια…

Με την χυδαία δικαιολογία ότι αξίζεις όλα τα καλά, ότι μπορείς τα πάντα και ότι είσαι έτοιμος για όλα..  Ναι, αλλά χωρίς χαμόγελο; χωρίς λάμψη; χωρίς ανακούφιση;  έτσι, σαν να είναι όλα δεδομένα… τίποτα δεν είναι δεδομένο.  Και τίποτα δεν είναι μόνιμο.

Σε σκέφτομαι… σκέφτομαι το χαμόγελο σου και την αξιοπρεπή έκφραση του φωτεινού προσώπου σου.  Εσένα..  Μια κοπέλα πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι, στη μέση ενός καταστήματος με ρούχα, συνοδευόμενη από μια φίλη.  Το σώμα δύσμορφο από τη μέση και κάτω, το πρόσωπο από τα πιο λαμπερά, αξιοπρεπή και χαμογελαστά που έχω δει ποτέ. Περισσότερα “Το χαμόγελο της ημέρας” →

A Single Man – Σκέψεις γύρω από την ταινία του Tom Ford

«Ο θάνατος δεν υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, είναι απλώς το σημάδι στο χείλος του δοχείου: κάθε φορά που το φτάνουμε, είμαστε πλήρεις, και πληρότητα σημαίνει (για μας) βάρος… αυτό είναι όλο. » [R. M. Rilke] Ο George Falconer, ο ήρωας της ταινίας του Tom Ford μέσα από την εκπληκτική, αψεγάδιαστη ερμηνεία του Colin Firth (υποψήφιος […]

«Ο θάνατος δεν υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, είναι απλώς το σημάδι στο χείλος του δοχείου: κάθε φορά που το φτάνουμε, είμαστε πλήρεις, και πληρότητα σημαίνει (για μας) βάρος… αυτό είναι όλο. » [R. M. Rilke]

Ο George Falconer, ο ήρωας της ταινίας του Tom Ford μέσα από την εκπληκτική, αψεγάδιαστη ερμηνεία του Colin Firth (υποψήφιος για Oscar Α’ ανδρικού ρόλου) δείχνει προς το παρόν -όπως θα ήταν και εύλογο άλλωστε- να αγνοεί πλήρως οποιοδήποτε συστατικό, οποιαδήποτε αλήθεια κρύβει το παραπάνω απόφθεγμα. Νιώθει το βάρος, λυγίζει κάτω από την ιδέα και μόνο ότι πρέπει να το αντέξει, να το σηκώσει.

Έχοντας χάσει τον επί δεκαέξι χρόνια σύντροφο της ζωής του, καλείται να ζήσει, να επεξεργαστεί το πένθος του, έχοντας στο μυαλό του σαν μοναδικό τέλος στην πορεία του αυτή, την αυτοκτονία. Βιώνει το πρωινό ξύπνημα όπως κάθε άνθρωπος μετά την απώλεια. Περισσότερα “A Single Man – Σκέψεις γύρω από την ταινία του Tom Ford” →

Τα μουσικά album & οι κινηματογραφικές ταινίες που ξεχωρίσαμε το 2012 [Ιωάννης Γλυκός]

Στο δικό μου μυαλό μουσικά το 2012 χαρακτηρίστηκε κυρίως από κάποιες πραγματικά όμορφες και ιδιαίτερα αξιόλογες slowcore κυκλοφορίες. Και γράφοντας slowcore εννοώ διάφορους συγγενείς και μη μουσικούς χώρους και κατηγορίες, όπως π.χ. shoegaze, melancholic pop, post rock, dream pop, slow/indie country, κλπ. Ταξιδιάρικες μελωδίες και μουσικές ιστορίες που με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο προκαλούσαν […]

Στο δικό μου μυαλό μουσικά το 2012 χαρακτηρίστηκε κυρίως από κάποιες πραγματικά όμορφες και ιδιαίτερα αξιόλογες slowcore κυκλοφορίες. Και γράφοντας slowcore εννοώ διάφορους συγγενείς και μη μουσικούς χώρους και κατηγορίες, όπως π.χ. shoegaze, melancholic pop, post rock, dream pop, slow/indie country, κλπ. Ταξιδιάρικες μελωδίες και μουσικές ιστορίες που με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο προκαλούσαν τη σκέψη και ενέπνεαν συναισθήματα έντονα, εν μέρει μελαγχολικά αλλά όχι αναγκαστικά σκοτεινά. Περισσότερα “Τα μουσικά album & οι κινηματογραφικές ταινίες που ξεχωρίσαμε το 2012 [Ιωάννης Γλυκός]” →

Το φως όπως η ομορφιά, πολύ συχνά μας τυφλώνει

Μπορεί να το βλέπεις, αυτό δε σημαίνει ότι το έχεις δει, όπως πολύ σωστά λένε. Αντανακλάσεις φωτός σε χτυπούν έντονα στα μάτια και δεν μπορείς να δεις καθαρά. Το ίδιο το φως δε σε αφήνει… “There’s more to the picture than meets the eye”, λέει ο ποιητής και πόσο δίκιο έχει ! Νομίζεις πως έχεις […]

Μπορεί να το βλέπεις, αυτό δε σημαίνει ότι το έχεις δει, όπως πολύ σωστά λένε. Αντανακλάσεις φωτός σε χτυπούν έντονα στα μάτια και δεν μπορείς να δεις καθαρά. Το ίδιο το φως δε σε αφήνει…
“There’s more to the picture than meets the eye”, λέει ο ποιητής και πόσο δίκιο έχει ! Νομίζεις πως έχεις αγγίξει αλήθειες ξεδιπλώνοντας το νήμα και σηκώνεσαι ευχαριστημένος για το έργο σου, αλλά διαπιστώνεις ότι έχει μείνει κι άλλο νήμα κάτω από το τραπέζι… Κι είναι ώρες που δε ξεχωρίζεις πότε άρχισες να ξεδιπλώνεις και ώρες που αγανακτείς με το τέλος που
δεν έρχεται και την αλήθεια που σε ξεπερνάει. Περισσότερα “Το φως όπως η ομορφιά, πολύ συχνά μας τυφλώνει” →

Χλόη θερμοκηπίου [Κική Δημουλά]

…πώς θα ζήσεις χωρίς τρωτά σημεία, χωρίς της αγωνίας τα εφόδια τί προκοπή θα κάνει η αντοχή σου, χωρίς εισόδημα πικρίας πώς θα αναθρέψεις την απώλεια… Οι ενοχές σου τί θα απογίνουν όταν τους κόψεις τη διατροφή, θ’ αγιάσουνε ως φτωχές μετά από τόσα πλούτη;  Αβέβαια ζήσε. Τίμα την προέλευσή σου.

…πώς θα ζήσεις χωρίς τρωτά σημεία, χωρίς της αγωνίας τα εφόδια τί προκοπή θα κάνει η αντοχή σου, χωρίς εισόδημα πικρίας πώς θα αναθρέψεις την απώλεια…

Οι ενοχές σου τί θα απογίνουν όταν τους κόψεις τη διατροφή, θ’ αγιάσουνε ως φτωχές μετά από τόσα πλούτη;  Αβέβαια ζήσε. Τίμα την προέλευσή σου. Περισσότερα “Χλόη θερμοκηπίου [Κική Δημουλά]” →

The End Of The Affair / Το Τέλος Μιας Σχέσης [Graham Greene]

“The sense of unhappiness is so much easier to convey than that of happiness. In misery we seem aware of our own existence, even though it may be in the form of a monstrous egotism: this pain of mine is individual, this nerve that winces belongs to me and to no other. But happiness annihilates […]

“The sense of unhappiness is so much easier to convey than that of happiness. In misery we seem aware of our own existence, even though it may be in the form of a monstrous egotism: this pain of mine is individual, this nerve that winces belongs to me and to no other. But happiness annihilates us: we lose our identity.” Περισσότερα “The End Of The Affair / Το Τέλος Μιας Σχέσης [Graham Greene]” →