Menu

Ο ΣΚΟΤ ΠΙΛΓΚΡΙΜ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ 7 ΠΡΩΗΝ [cine review]

Ο Σκοτ Πίλγκριμ βρήκε γκόμενα που νομίζει ότι του κάνει. Αυτή γουστάρει που ο τυπάς είναι ρόκερ σε «καμμένο» συγκροτηματάκι. Αλλά ο Σκοτ βλέπει άλλη στον ύπνο του. Μια που είναι πιο μούρη. Όταν ξαφνικά συνειδητοποιήσει οτι αυτή η «μούρη» είναι υπαρκτό πρόσωπο θα κάνει τα αδύνατα-δυνατά για να την κατακτήσει. Ακόμα και να περάσει […]

Ο Σκοτ Πίλγκριμ βρήκε γκόμενα που νομίζει ότι του κάνει. Αυτή γουστάρει που ο τυπάς είναι ρόκερ σε «καμμένο» συγκροτηματάκι. Αλλά ο Σκοτ βλέπει άλλη στον ύπνο του. Μια που είναι πιο μούρη. Όταν ξαφνικά συνειδητοποιήσει οτι αυτή η «μούρη» είναι υπαρκτό πρόσωπο θα κάνει τα αδύνατα-δυνατά για να την κατακτήσει. Ακόμα και να περάσει επτά επικίνδυνα levels τσακίζοντας στο ξύλο τους ελεεινά κακούς πρώην της.

Υπόθεση από το έξω διάστημα, εννοείται βασισμένη σε graphic novel της νεο-pulp κουλτούρας που θέλει ενσταντικούς αντι-ήρωες να κόβουν κώλους, έτσι, επειδή το σύστημα γαμιέται. Η αναρχική τους φιλοσοφία γίνεται βούτυρο στο ψωμί του Εντγκαρ Ράιτ και βάζει νίτρο σε έναν κινητήρα ήδη κωλοφτιαγμένο, με αποτέλεσμα οι δύο ώρες που θα ακολουθήσουν να είναι ένα απέραντα ΓΑΜΗΣΤΕΡΟ joyride! Ξέρω ότι η γλώσσα που φαίνεται επιτειδευμένη έως και ενοχλητικά… hipster-ική, αλλά το πράγμα εδώ είναι εντελώς αυθόρμητο και, όπως ο ρυθμός του φιλμ, δεν ελέγχεται. Πώς αλλιώς να πατήσεις τα πόδια σου στη γη και να εκφραστείς όταν: Περισσότερα “Ο ΣΚΟΤ ΠΙΛΓΚΡΙΜ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ 7 ΠΡΩΗΝ [cine review]” →

Μια συνάντηση με τον Monsieur Minimal

Συννεφιασμένο μεσημέρι Σαββάτου. Το ραντεβού μας είναι καθορισμένο στη μία, στον Κεραμεικό. Βγαίνω από το μετρό στη μία και πέντε και τον βρίσκω καθισμένο απέναντι, να με περιμένει. «Είσαι συνεπέστατος!» του λέω απολογητικά και τείνω το χέρι μου. «Η αλήθεια είναι ότι μένω εδώ κοντά!» μου εξηγεί και προσθέτει χαμογελώντας πονηρά: «I cheated!!» Κατευθυνόμαστε σε […]

Συννεφιασμένο μεσημέρι Σαββάτου. Το ραντεβού μας είναι καθορισμένο στη μία, στον Κεραμεικό. Βγαίνω από το μετρό στη μία και πέντε και τον βρίσκω καθισμένο απέναντι, να με περιμένει.

«Είσαι συνεπέστατος!» του λέω απολογητικά και τείνω το χέρι μου.

«Η αλήθεια είναι ότι μένω εδώ κοντά!» μου εξηγεί και προσθέτει χαμογελώντας πονηρά: «I cheated!!»

Κατευθυνόμαστε σε μία κοντινή καφετέρια και μετά την παραγγελία μας συζητάμε περί ανέμων και υδάτων. Σε λίγη ώρα νιώθω τόσο οικεία, που αρχίζω να τον βομβαρδίζω με ερωτήσεις…

Lost Echoes: Το προηγούμενο άλμπουμ σου λεγόταν Lollipop (γλειφιτζούρι). Το «Πάστα Φλώρα» έχει ως εξώφυλλο ένα carousel. Τι σε κάνει να ανατρέχεις σε βιώματα και γεύσεις της παιδικής ηλικίας;

Monsieur Minimal: Η αισθητική μου για την ποπ. Για’μένα η ποπ είναι γλυκύτητα, χαρά, έρωτας, παιχνίδι, αφέλεια…εκφράζει δηλαδή όλα τα γνωρίσματα της παιδικής ηλικίας. H μουσική που με εκφράζει είναι η Indie Pop, που συνδέεται με την απενοχοποίηση των συναισθημάτων, με την τρέλα της παιδικής ηλικίας. Για παράδειγμα, ποπ είναι να ακούω Belle and Sebastian και να τρέχω γυμνός στο δάσος! Είναι η δυνατότητα να αισθάνομαι παιδί. Περισσότερα “Μια συνάντηση με τον Monsieur Minimal” →

‘Time Machine’ issue #12

Η διεθνής οικονομική κρίση συμπλήρωσε αισίως δύο χρόνια, αν λάβουμε υπόψη σαν σημείο αφετηρίας της, την κατάρρευση της Liemann Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008.  Μπορεί στους περισσότερους από εμάς αυτά τα δύο χρόνια να μας φάνηκαν σαν… δύο αιώνες, αλλά το εφιαλτικότερο σενάριο δεν το είδαμε να ξετυλίγεται ακόμη μπροστά στα μάτια μας και δη […]

Η διεθνής οικονομική κρίση συμπλήρωσε αισίως δύο χρόνια, αν λάβουμε υπόψη σαν σημείο αφετηρίας της, την κατάρρευση της Liemann Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008.  Μπορεί στους περισσότερους από εμάς αυτά τα δύο χρόνια να μας φάνηκαν σαν… δύο αιώνες, αλλά το εφιαλτικότερο σενάριο δεν το είδαμε να ξετυλίγεται ακόμη μπροστά στα μάτια μας και δη στην τσέπη μας! Διαβάζω τις τελευταίες μέρες, πως ακούγεται πλέον από όλο και περισσότερους κοινοτικούς αξιωματούχους (τους «φίλους» μας στις Βρυξέλλες εννοώ!), το ενδεχόμενο να πάρει παράταση το Μνημόνιο, μέχρι τουλάχιστον το 2020!! Περισσότερα “‘Time Machine’ issue #12” →

ΠΙΡΑΝΧΑΣ 3D [cine review]

Μια έντονη σεισμική δόνηση σε – βρίσκομαι – κοντά – σε – βάση – πυρηνικών – δοκιμών – ως – συνήθως – παραθαλάσσια αμερικάνικη κωμόπολη, ξαμολάει μεταλλαγμένα σαρκοφάγα πιράνχας προς κάθε κατεύθυνση και η μαλακία είναι ότι μια σταγόνα αρκεί για να μαζευτεί το κοπάδι. Κι όταν μαζευτεί; Το γλέντι μετατρέπεται σε τρικούβερτο! Όπως σε […]

Μια έντονη σεισμική δόνηση σε – βρίσκομαι – κοντά – σε – βάση – πυρηνικών – δοκιμών – ως – συνήθως – παραθαλάσσια αμερικάνικη κωμόπολη, ξαμολάει μεταλλαγμένα σαρκοφάγα πιράνχας προς κάθε κατεύθυνση και η μαλακία είναι ότι μια σταγόνα αρκεί για να μαζευτεί το κοπάδι.

Κι όταν μαζευτεί; Το γλέντι μετατρέπεται σε τρικούβερτο! Όπως σε κάθε ακομπλεξάριστη b-movie που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και στα μοντέρνα (εκεί που πρέπει και φουλ παλιομοδίτικα όταν το έχουν ανάγκη) Πιράνχας του ειδήμονα Αζά, δεν υπάρχουν όρια: οτιδήποτε είναι ταυτόσημο και διεθνώς αναγνωρίσιμο στοιχείο μιας «σαπίλας» μπιμουβιάς, όπως η ασταμάτητη και έντονη βία, οι αντιπαθητικοί χαρακτήρες, οι σούπερ γκόμενες, το soft γυμνό, οι κακές ατάκες, οι πλοκές της πλάκας, οι κακές ερμηνείες και, φυσικά, η διαρκής αίσθηση της υπερβολής σε οτιδήποτε κι αν συμβαίνει, είναι εδώ πέρα σε τρεις και τέσσερις βαθμούς πιο ανεβασμένο. Περισσότερα “ΠΙΡΑΝΧΑΣ 3D [cine review]” →

OMD – History of Modern

Ραδιόφωνο καθ’ οδόν για τον καθημερινό προορισμό… Κι εκεί που ακούς μηχανικά τα «νέα» κι αφού δύσκολα σε κινητοποιεί ή συγκινεί πλέον η δυσάρεστη ειδησεογραφία, ένας άλλος δρόμος ανοίγεται … Ο ραδιοφωνικός παραγωγός έχει επιλέξει για μουσικό υπόστρωμα το “Sometimes” από το πρόσφατο album των OMD…. Ξαφνικά μια μουσική διαδρομή προσφέρεται να σε «μεταφέρει» καμιά […]

Ραδιόφωνο καθ’ οδόν για τον καθημερινό προορισμό… Κι εκεί που ακούς μηχανικά τα «νέα» κι αφού δύσκολα σε κινητοποιεί ή συγκινεί πλέον η δυσάρεστη ειδησεογραφία, ένας άλλος δρόμος ανοίγεται … Ο ραδιοφωνικός παραγωγός έχει επιλέξει για μουσικό υπόστρωμα το “Sometimes” από το πρόσφατο album των OMD….

Ξαφνικά μια μουσική διαδρομή προσφέρεται να σε «μεταφέρει» καμιά 30αριά χρόνια πίσω… Σε coded “messages”, στο “electricity”, στο υπέροχο “Joan of Arc” να σε συνεπαίρνει με τη μελωδία του μετά από τόσα χρόνια… στο πολυπαιγμένο hit Enola Gay, που δεν κουράζεσαι ν’ ακούς ξανά και ξανά, σα νοσταλγός περασμένης εποχής που σου εκπέμπει ακόμα έντονες εικόνες, λόγια, πρωτογενή αισθαντικότητα και σε καλεί να τα ανασύρεις παίρνοντας λίγη ακόμα βιωματική «γεύση» τους σε μια δεύτερη ευκαιρία (;;) νεότητας… Περισσότερα “OMD – History of Modern” →

Pieter Nooten – Here Is Why

If the name Pieter Nooten sounds familiar, there’s a reason. This name is a part of an emotional memory made of short musical sequences of travels in the past as it has a history dating as far back as the eighties. Starting out as the drummer in a local symphonic rock band in the late […]

If the name Pieter Nooten sounds familiar, there’s a reason. This name is a part of an emotional memory made of short musical sequences of travels in the past as it has a history dating as far back as the eighties. Starting out as the drummer in a local symphonic rock band in the late 70s Pieter Nooten quickly changes to bass guitar and keyboards playing in different bands and during the mid-eighties he meets Anka Wolbert and Ronny Moorings of Xymox. Shortly after they together sign to the prestigious label 4AD. Being part of the early line-up of Clan Of Xymox, Pieter Nooten is partly responsible for two highly acclaimed albums and before leaving COX in 1990 his famous collaboration with Michael Brook “Sleeps with the Fishes” also wins influential acclaim within the dark and ambient community. Περισσότερα “Pieter Nooten – Here Is Why” →