Lost Echoes || αφού κατά λάθος ο κόσμος είναι μια ποίηση, μια μελωδία
κινηματογράφος και άλλα
«Οι ταινίες πρέπει να τελειώνουν. Εστω και στα τυφλά». Αυτή είναι η τελευταία ατάκα της νέας ταινίας του Αλμοδόβαρ και πολύ φοβάμαι οτι ο Πέδρο το πήρε μάλλον στην κυριολεξία και το οδήγησε στην υπερβολή… Δεν ξέρω τί έχει πάθει ο Ισπανός τα τελευταία χρόνια και δεν μπορεί να σταυρώσει «μεγάλη» ταινία, απο το Ολα […]
Διάλεξα τη χειρότερη ταινία της εβδομάδας (ίσως και της χρονιάς) για να πω δύο πράγματα παραπάνω, αντί για την καλύτερη. Με το φαινόμενο «Λαρς Φον Τρίερ» δεν μπορείς να βγάλεις άκρη πλέον. Κάποτε, μπορεί σε έπαιρνε και να σε «τσάκιζε» κανονικά. Θες Δαμάζοντας τα Κύματα, θες Χορεύοντας στο Σκοτάδι, θες αναλύοντας το Στοιχείο του Εγκλήματος; […]
Ο (ΣΧΕΔΟΝ) ΚΑΛΟΣ ΜΥΛΟΣ ΠΟΥ ΑΛΕΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Είχα πει και στο preview, οτι φέτος το πρόγραμμα του Φεστιβάλ ήταν προορισμένο να «χτυπήσει» παντού. Η ποικιλομορφία κρίθηκε και εκ του αποτελέσματος, αφού οι αίθουσες τίγκαραν σχεδόν στα πάντα, απο τις cult μεταμεσονύχτιες αποδράσεις μέχρι τις μεγάλες πρεμιέρες. Λάθη στην οργάνωση (Ψωροκώσταινα γαρ) εντοπίστηκαν και πάλι […]
11-9-09 : Οι συνθήκες ιδανικές και ρομαντικές για να μπει κανείς στο κλίμα αγάπης της παράστασης. Βράδυ με αρκετές σταγόνες βροχής, ανηφορίζοντας τη Θεμιστοκλέους φτάνω σε μια ήσυχη γωνιά, στο 104, λίγα μέτρα από την Καλλιδρομίου. Ένα κομψό νεοκλασικό κτίριο στεγάζει το Κέντρο Λόγου και Τέχνης των εκδόσεων Καστανιώτη που δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει τις […]
Με τις σκιές των τελευταίων εξελίξεων να βαραίνουν το… βαρύ πυροβολικό του Ελληνικού Πολιτισμού που λέγεται «Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης», οι πιο indie «Νύχτες Πρεμιέρας» (16-27/9) έρχονται για 15η χρονιά να αποδείξουν οτι τα καλύτερα Φεστιβάλ είναι αυτά που ΔΕΝ τα διοργανώνουν υπουργοί… Φέτος, οι «Νύχτες Πρεμιέρας» έχουν να παρουσιάσουν ένα απο τα καλύτερά τους προγράμματα […]
Η τέταρτη -και κατά τα φαινόμενα τελευταία (;)- συνέχεια της κινηματογραφικής σειράς των Final Destination (με τον -ως συνήθως- καγκούρικο ελληνικό τίτλο «Βλέπω τον Θάνατό σου») έρχεται να κλείσει έναν κύκλο που φάνηκε να ξεκινάει καλά και να ολοκληρώνεται άστοχα και φλύαρα. Το πρώτο Final Destination (με τον Kerr Smith σε πρωταγωνιστικό ρόλο) πρωτοσύστησε στο […]