Ο εφευρέτης Thomas Edison, όταν ανακάλυψε τον φωνόγραφο, έβαλε σκοπό του να φτιάξει μια συσκευή που θα κατέγραφε ταυτόχρονα ήχο και εικόνες. Το πρώτο βήμα σε αυτό ήταν το “κινητοσκόπιο”, η πρώτη μηχανή προβολής σε μια περίοδο όπου ο λόγος απουσίαζε από τον κινηματογράφο, η μουσική, όμως, ποτέ, διότι ήταν αυτή που μαζί με την κίνηση έδινε μια αίσθηση ζωής στις βωβές ταινίες. Ο Jóhannsson σαν ανήσυχος εφευρέτης καταγράφει και κατασκευάζει  ήχο και εικόνες με τη φαντασία, αυτό το παρορμητικό βίωμα που μπορεί να εκφραστεί με φροντισμένη μορφή και τότε γίνεται τέχνη. Στην περίπτωση αυτή η φαντασία ποτίζεται ή εμβαπτίζεται στις εκρήξεις των συναισθημάτων των δημιουργών της, μια διαδικασία που μοιάζει σχεδόν συνωμοτική, μία  πνευματική ραδιουργία, κοσμογονική αισθητικά. Η φαντασία, λοιπόν, είναι η αρχή και το τέλος, η έμπνευση και το εργαλείο της μουσικής απόλαυσης. Ολόκληρη η μουσική πορεία του Jóhannsson επαληθεύει την ποιήτρια Κ. Δημουλά που μας θυμίζει ότι η φαντασία σκηνοθετεί πάντοτε τις πραγματικότητες που μας έχουν αγαπήσει.

Χαρούμενος ή λυπημένος; Ποιος μπορεί να ξεχωρίσει τα συναισθήματα στις συνθέσεις του  Jóhannsson; Η επιστήμη μας λέει ότι έξι είναι τα βασικά συναισθήματα. Η αγάπη, η χαρά, η λύπη, η αποστροφή, ο θυμός, η έκπληξη. Όχι είναι κι άλλα. Αυτά που διαβαθμίζονται, όπως σε αυτό το άλμπουμ, όπου μία διευρυμένη εμπειρία συγκινήσεων και συναισθημάτων ξετυλίγουν μία αφηγηματική δομή, όπως υπαγορεύεται από το σκοπό της δημιουργίας του άλμπουμ, καθώς αυτό αποτελεί το soundtrack της βραβευμένης ταινίας κινουμένων σχεδίων “Varmints” του Marc Craste. Στο τέλος του 2009 κυκλοφόρησε μία περιορισμένη έκδοση βινυλίου του And In The Endless Pause There Came The Sound Of Bees και τον τρέχοντα μήνα κυκλοφορεί επίσημα το CD.

Το πρωτογενές υλικό είναι γνωστό και οικείο, χάρισμα και μειονέκτημα μαζί. Τα χορωδιακά εναλλάσσονται με τα ορχηστρικά μέρη με εμφανή πάντα το συναισθηματικό πυρήνα των συνθέσεων .Έτσι το πρώτο μοτίβο, Theme, εισάγει με ένα μοναχικό πιάνο που εμπλουτίζεται από τον ορχηστρικό ήχο ολοένα πυκνότερο, καθώς αισθανόμαστε τα σύννεφα να κινούνται από πάνω μας, τα θαλασσοπούλια να ακολουθούν τον ίσκιο μας και στο τέλος μία υποψία καταιγίδας με ηλεκτρονικά ψελλίσματα μας μεταφέρει στο επόμενο, το City Building, σαφώς πιο ελεγειακό με τα χορωδιακά να ακολουθούν τη λογική των ψυχικών διεγέρσεων  δημιουργώντας οπτικές παραθέσεις, αντιστίξεις ουρανού και γης. Στο Entering The City η συναισθηματική καμπύλη χαμηλώνει και δίνει τη θέση της σε ένα  μονότονο ηλεκτρονικό βόμβο στο The Flat. Ακολουθούν τα Rainwater και The Gift, μία μουσική ανάπαυλα πριν την αλλαγή ύφους στα Dying City και Escape με ενδιάμεσο το Pods, ένα αφάνταστα σπαραχτικό και καθηλωτικό κομμάτι με τα έγχορδα και τα εξωπραγματικά φωνητικά να κυριαρχούν. Το σκηνικό της απομόνωσης του Dying City απολήγει στο Escape με ένα διαπεραστικό cello που θυμίζει πάντα το κινηματογραφικό υπόβαθρο του άλμπουμ.

Τέλος έρχεται η κάθαρση με τα  Inside The Pods και End (Snowing) που αποκαθιστούν τα ψυχικά πάθη, τις απελπισίες και τους δυνατούς πόνους σχεδόν θεραπευτικά. Το τελευταίο πραγματικό ευφορικό κομμάτι θα αιχμαλώτιζε το μουσικό μας ενδιαφέρον, αν δεν υπήρχαν οι Sigur Ros και όλη η ισλανδική παράδοση που αναγνωρίστηκε ευρέως από το 2000 και μετά.. Εν ολίγοις η βωβή, στιχουργικά, μουσική του Ισλανδού συνθέτη είναι απόλυτα ομιλούσα, καθώς λειτουργεί ως καθρέφτης συναισθημάτων, όπου οι ψευδαισθήσεις επιτρέπονται, χωρίς να προκαλούν τρέλα.

JÓHANN JÓHANNSSON

And In The Endless Pause There Came The Sound Of Bees

Type Recordings 2010, 13 Tracks.

Τracklist

01 Theme 3:22, 02 City Building 2:53, 03 Entering The City 0:54, 04 The Flat 3:27, 05 Rainwater 2:10, 06 Pods 3:14, 07 The Gift 2:46, 08 Dying City 3:42, 09 Escape 5:44, 10 Inside The Pods 1:51, 11 End (Snowing) 6:39