Όσοι δεν έχουν αγαπήσει πραγματικά τους Radiohead, τους έχουν ταυτίσει με το Ok computer, τον δίσκο -ορόσημο που αποτέλεσε τομή στην ιστορία της εναλλακτικής ροκ μουσικής. Κι όμως, οι Radiohead προϋπήρχαν του Οk computer και συνέχισαν να υπάρχουν μετά από αυτό. Aς επιχειρήσουμε μια σύντομη ανασκόπηση της πορείας τους.

Το αρχικό όνομα του συγκροτήματος ήταν On a Friday γιατί η Παρασκευή ήταν η μόνη μέρα που είχαν ελεύθερη για πρόβες! Το πρώτο τους άλμπουμ, Pablo honey, δέχτηκε τα ανελέητα πυρά των κριτικών και αντιμετωπίστηκε με επιφυλακτικότητα από το κοινό. Το αρνητικό κλίμα ανατράπηκε το 1993, με την επανακυκλοφόρηση του creep, που έμελλε να γίνει το δημοφιλέστερο τραγούδι της μέχρι τώρα πορείας τους.

Εν τούτοις, αρχικά το BBC radio 1 αρνήθηκε πεισματικά να παίξει το συγκεκριμένο κομμάτι, γιατί το θεώρησε «ιδιαίτερα καταθλιπτικό»!..Άλλωστε δεν ήταν λίγοι εκείνοι που βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν τους Radiohead one hit wonders, μετά τον εισπρακτικό θρίαμβο του creep. Tα καλύτερα, όμως, δεν είχαν έρθει ακόμα.

Το 1994 κυκλοφόρησε το EP My iron lung, που περιείχε και μια acoustic version του creep. Το cd περιέχει 8 τραγούδια που ακροβατούν ανάμεσα στην ευαισθησία και την απόγνωση, ανάμεσα στην ειρωνεία και τη γνήσια μελαγχολία.

Στίχοι γεμάτοι αυτοσαρκασμό που θυμίζουν ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, μοναδική ερμηνεία από τον Thom Yorke με την αισθαντική φωνή  και τα χαρακτηριστικά falsetta του. Τραγούδια όπως το permanent daylight, το lozenge of love και το punchdrunk lovesick singalong δεν είναι ευρέως γνωστά, αλλά αποτελούν τον σπόρο στο παρθένο έδαφος της μουσικής τους που γονιμοποιήθηκε στο εκπληκτικό The Bends (1995).

Τα singles fake plastic trees, just (με το πάντα αινιγματικό video clip) και high and dry είχαν αρκετή επιτυχία στα Βρετανικά charts ( που αρχικά ήταν  επιφυλακτικότερα μαζί τους σε σχέση με την αμερικανική αγορά). Η μεγάλη στιγμή του συγκροτήματος, όμως, ήρθε με την κυκλοφορία του τελευταίου τους single, street spirit (fade out), που έλαβε ένθερμη υποδοχή από κοινό και κριτικούς και σκαρφάλωσε στην πέμτη θέση της βρετανικής hit list.

To video clip μοιάζει να αναπαριστά τη μάχη του φωτός με το σκοτάδι, τη μάχη ζωής και θανάτου, όπως  ακριβώς και οι στίχοι του τραγουδιού. Ο Thom Yorke τραγουδάει για τις συμβατικότητες της ζωής και για τη ματαιότητα όλων αυτών, αφού ο τελικός προορισμός είναι ο θάνατος και όλοι είμαστε ανυπεράσπιστοι απέναντί του. Εν τούτοις, μέσα στο γνήσια καταθλιπτικό κλίμα του τραγουδιού, υπάρχει η προοπτική της ελπίδας: όλα αποκτόυν νόημα αν βυθίσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη (immerse your soul in love..) Mια πολύ δυνατή επωδός, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς με πόση φειδώ χρησιμποιούν οι Radiohead τη λέξη love.. (to be continued)