DEVASTATIONS  – The saddest sound… Βράδυ Παρασκευής, 2 του Νοέμβρη. Gagarin.

11.20 μμ. Σεμνή είσοδος, υπέροχη σκηνική παρουσία. Οι Conrad Standish και  Tom Carlyon τραγουδούν το “oh me, oh my” και αμέσως χάνουμε την αίσθηση του τόπου και του χρόνου. Μεταφερόμαστε σε σκοτεινά μονοπάτια του Βερολίνου, όπου ηχογραφήθηκε το “Yes, U”. Σε σκοτεινές σκέψεις, σε σκοτεινές σχέσεις.

Πολύ σκοτάδι. Πολλή μελαγχολία. Προφανώς η συναυλία απευθύνεται σε όσους γουστάρουν να αποκαλύπτουν τη μελαγχολική τους διάθεση, ή απλά είναι συμφιλιωμένοι μαζί της.

Τελειώνει το πρώτο τραγούδι και είμαστε όλοι καθηλωμένοι. Ακολουθούν πολλά αγαπημένα κομμάτια : Το “take you home”. Δυνατό, διαφορετικό, λυτρωτικό. Το “Rosa”. Σπαρακτικό. Το “sex and mayhem”. Αινιγματικό. Το “the night I couldn’t stop crying”. Συγκλονιστικό.

Ο Conrad σαγηνεύει το κοινό με τη βαθειά, μυστηριώδη φωνή του και την έντονη σκηνική παρουσία. Η σχέση του με το μπάσο του είναι σχεδόν ερωτική.

Οι Tom Carlyon (ηλεκτρική κιθάρα- backing vocals) και Hugo Cran (ντραμς) εξ ίσου υποβλητικοί.

Τρεις νέοι μουσικοί από την Αυστραλία μοιράζονται με το κοινό της Αθήνας τους φόβους τους, τις αδιέξοδες ερωτικές σχέσεις τους, τις παιδικές τους μνήμες. Σε μια συναυλία πολύ..προσωπική. Δεν ήταν talk of the town. Ήταν κατάθεση ψυχής. Εξομολόγηση.

Γι’ αυτό ακριβώς όσοι βρεθήκαμε στο Gagarin την Παρασκευή νιώθουμε τυχεροί. Σα να συμμετείχαμε σε μια μυστική (σχεδόν μυστηριακή) συνάντηση. Σα να ζήσαμε κάτι
σπάνιο που απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό.

Σα να ακούσαμε επιτέλους μια μουσική που δε θέλει να φωνάξει, αλλά απλά να ψιθυρίσει στο αυτί…the saddest sounds.