Ο σεναριογράφος του εξαιρετικού “Million Dollar Baby” επιστρέφει πίσω από την κάμερα και καταφέρνει να μας μαγέψει με μια ταινία μοναδική, έξυπνη και ..πολύ δυνατή. Το Crash δεν είναι “μία ακόμα ταινία για τον ρατσισμό”. Ξεχάστε τα κλισέ, τις μονότονες και απόλυτες αφηγήσεις, τα ηθικοπλαστικά μηνύματα, την μονόπλευρη αντιμετώπιση των περισσότερων από τις ταινίες που καταπιάνονταν έως τώρα με το θέμα του ρατσισμού.

Το νέο δημιούργημα του Paul Haggis μιλάει για τα πάντα. Δεν επικεντρώνεται τόσο στον ίδιο τον ρατσισμό αλλά σε όλα αυτά που τον δημιουργούν, στις ρίζες του αλλά και στις συνέπειές του, ακόμα όμως και στην “χρησιμοποίησή” του από ανθρώπους που κρύβονται πίσω από αυτόν για να ξορκίσουν τους δικούς τους δαίμονες και τα ελαττώματά τους. Η ταινία δεν προσπαθεί να μας κάνει μαθήματα σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς. Παραθέτει όμως πολλές καθημερινές ιστορίες που όσο απλές και αδιάφορες μπορεί να φαίνονται στην αρχή άλλο τόσο σημαντικές και σχετικές μεταξύ τους γίνονται στην πορεία, με αποτελέσματα και συνέπειες που μπορούν και να αλλάξουν τη ζωή μας για πάντα. Μιλάει για τον ρατσισμό των λευκών προς τους έγχρωμους, αλλά και για τον ρατσισμό των μαύρων απέναντι σε …μειονότητες! Θίγει θέματα όπως η οργή, η προκατάληψη, η θυσία, ο παραλογισμός, η αγάπη, το μίσος. Δείχνει με τον καλύτερο τρόπο πόσο ειρωνικά και ξαφνικά, μία μικρή ασήμαντη απόφαση και επιλογή μας μπορεί να καταλήξει σε εκατόμβη για τα όνειρά μας και πάνω απ’όλα για την ψυχή μας.

Οι ιστορίες του Haggis άλλοτε είναι σκληρές, άλλες φορές συμβατικές και συνηθισμένες, και ξαφνικά μετατρέπονται σε ιστορίες απελπισίας αλλά και λύτρωσης. Ολα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλάζουν, και στο τέλος τα περισσότερα μοιάζουν να μένουν ίδια. Και την στιγμή που στην καρδιά των χαρακτήρων της ιστορίας αλλά και στις δικές μας τα συναισθήματα λειτουργούν με τρομακτικές αντιφάσεις, στο τέλος μία αίσθηση ελπίδας έρχεται να συμμαχήσει με το πανέξυπνο humor του σεναριογράφου για να ανατραπεί πάλι, λίγο πριν τους τίτλους του τέλους.

Μια καλή ταινία δεν έχει ανάγκη μόνο ένα καλό σενάριο. Οι ερμηνείες είναι όλες πολύ καλές, ακόμα και από ονόματα που δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια (βλεπε: Sandra Bullock, Brendan Fraser, Ryan Phillippe). Ο “Ludacris” (ο γνωστός τραγουδιστής της rap) είναι απολαυστικός στο ρόλο του απόλυτου και ρατσιστή μαύρου Anthony, ο Matt Dillon σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καρίερας του σε κάνει να τον μισήσεις και στο τέλος σε συγκινεί όσο δεν θα περίμενες ποτέ. Η Thandie Newton (γνωστή στο ευρύ κοινό από την σειρα “ER: Στην Εντατική”) και η Sandra Bullock ως καλομαθημένες “bitches” παίζουν εξαιρετικά, ενώ ο Howard Fong, ο Michael Pena και η μικρή κόρη του τελευταίου πρωταγωνιστούν ίσως στην πιο δραματική από τις ιστορίες του έργου. Τέλος, ο Don Cheadle, ο ντετέκτιβ και κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας αποτελεί την ήρεμη δύναμη αλλά και έναν από τους δυνατότερους κρίκους σ’αυτή την αλυσίδα των πολύ καλών ερμηνειών. Η μουσική της ταινίας είναι εξίσου καλή και συνοδεύει ιδανικά τις περισσότερες σκηνές της.

Το “Crash” μπορεί να μην απαντάει σε όλα τα ερωτήματα που θέτει, αλλά τελικά αυτό – για διάφορους λόγους που θα πρέπει να ανακαλύψετε από μόνοι σας – ίσως αποτελεί κι ένα από τα πολλά θετικά χαρακτηριστικά της ταινίας.

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Paul Haggis
Κοινωνικό / Δράμα
Παίζουν: Sandra Bullock, Don Cheadle, Matt Dillon, Jennifer Esposito, William Fichtner, Brendan Fraser, Thandie Newton, Ryan Phillippe, Larenz Tate, Chris “Ludacris” Bridges.