Έξι πράξεις σαράντα έξι περίπου λεπτών χωρίς ενδιάμεση παύση θυμίζουν την ικανότητα της τέχνης να ενοποιεί την πραγματικότητα , αν και προϋποθέτει την ενδεχόμενη ανατροπή της. Έξι πράξεις εξαιρετικής ενορχήστρωσης με ηλεκτρικές απολήξεις είναι το δώρο του Gavin Bryars στο Merce Cunningham για την αισθητοποίηση των χορογραφικών οραμάτων του τελευταίου. Οι ηχογόνες πηγές μοιάζουν να ταυτίζονται με τα οπτικά ερεθίσματα σε ένα άρτιο σύνολο χοροκίνησης, εγχόρδων και βιντεοπροβολών. Οι αισθήσεις της όρασης και της ακοής συνεργάζονται άριστα, όταν καλλιτέχνες διαφορετικών πεδίων δράσης, αλλά με απύθμενη επικράτεια δυνατοτήτων βάζουν κοινό στόχο την τελειότητα.
Οι χορευτές στη σκηνή, αυτά τα δίποδα» (Biped) πλάσματα, συντονίζονται στην παλμική ομορφιά του μουσικού ορίζοντα του Bryars σαν ακροβάτες που αναζητούν τη νοσταλγία του βάρους μιας ύπαρξης ζωντανής. Κληρονόμοι ενός πεπρωμένου συντριβής ή ευτυχίας έχουν ένα κοινό απόκρυφο όνειρο: τη συνάντηση με αυτό. Χορευτές και θεατές γίνονται μέτοχοι σε ένα ονειρόδραμα σκιών, καθώς η ψηφιακή αποτύπωση των σκιών των χορευτών αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της παράστασης. Και ανακύπτει ο ενδόμυχος φόβος της αυτονομίας της σκιάς μας, όπως στο παραμύθι του Άντερσεν, όπου η σκιά ενός άντρα, αφού τον εγκαταλείπει, διεκδικεί το ζωτικό του χώρο και το αντικείμενο του ερωτικού του πόθου.
Η πρώτη ακρόαση του «Biped» οδηγεί σε μια χαοτική ονειροπόληση, που θα ταίριαζε άριστα σε νυχτερινούς περιπατητές στα ασφυκτικά παραπετάσματα των σύγχρονων μητροπολιτικών δρόμων, όταν«τα ρολόγια γυρίζουν ανάποδα», κατά το Σαχτούρη, και χρονομετρούν τη γνώριμη ανία, φασκιωμένη στη συνήθεια. O χρόνος γίνεται προσωπική υπόθεση και οι καλύτεροι διαχειριστές του ακολουθούν πρωτόγνωρα μουσικά μονοπάτια με το δέος ενός εξερευνητή που μπορεί μόνο να υποψιάζεται και όχι να προβλέπει. Το βιολί, το τσέλο, η ηλεκτρική κιθάρα, καθώς και τα ηλεκτρονικά ισοδύναμά τους είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που οδηγούν σε ένα δεύτερο επίπεδο ακρόασης, σε μια πραγματική ακουστική αναμέτρηση με βαθύτερα ανακαλέματα απελπισίας ή ήρεμης δύναμης σε ψυχές που προσδοκούν τον επόμενο προορισμό στους σταθμούς των κουρασμένων πόθων.
Ήδη έγινε υπαινικτική αναφορά στους πιθανούς συμβατούς με το «Biped» ακροατές. Απευθύνεται λοιπόν σε ανθρώπους «δωματίου», σε λάτρεις του John Cage, σε όσους αρέσκονται στα παραισθητικά περιβάλλοντα του Ντέιβιντ Λιντς ή σε όσους αναζητούν την ανάσυρση και οπτικοποίηση των προσωπικών βιωμάτων σε συχνότητες υπερβατικές. Όπως και να’χει, το αποτέλεσμα είναι η ρυθμική ανάταση ψυχής.
*Γεννημένος το 1943 στο Yorkshire, ο G. Bryars επιδόθηκε αρχικά στον αυτοσχεδιασμό ως μπασίστας της jazz. Για ένα διάστημα συνεργάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον John Cage και αργότερα δίδαξε σε τμήματα Καλών Τεχνών στο Portsmouth και Leicester. Συνέθεσε μουσικά έργα για το θέατρο και το χορό και έγραψε μακροσκελείς όπερες, κουαρτέτα εγχόρδων και πολυφωνικά έργα. Οι συνεργασίες του με χορογράφους και με εικαστικούς καλλιτέχνες είναι εξαιρετικές. Ενδεικτικά παρατίθεται και το σχετικό άρθρο για τη συνεργασία του με τον Cunningham. Οι περιοδείες με την ορχήστρα του και γενικά οι εμφανίσεις του είναι συχνές στην Ευρώπη.
GAVIN BRYARS – BIPED
1. Part I — 7:34
2. Part II — 12:57
3. Part III — 9:18
4. Part IV — 8:31
5. Part V — 5:16
6. Part VI — 2:20
Performers
Gavin Bryars, electric keyboard, double bass, director
James Woodrow, electric guitar
Sophie Harris, cello
Takehisa Kosugi, violin, hand-held percussion
Σχολιάστε