Μου πήρε αρκετά χρόνια για να ακούσω κάποιον καινούριο δίσκο τον Sonic Youth. Η μοναδικότητα και η κληρονομιά αυτού του σχήματος έχει λειτουργήσει παράλληλα και σαν την ταφόπλακα του. Μετά από ακρόαση δύο έως πέντε βασικών δίσκων τους μαντεύεις άνετα τις δομές της επόμενης κυκλοφορίας και επιλέγεις.

Τι επιλέγεις; Αν είσαι οπαδός των Ramones και σου αρέσουν τα ίδια και τα ίδια πράγματα καλοζεσταμένα σε φούρνους τελευταίας τεχνολογίας ή αν το αυτί σου δεν αντέχει άλλο και θες να το ταΐσεις κάτι καινούριο. Προσωπικά για μια δεκαετία περίπου έτρωγα έξω.

Επιστρέφοντας λοιπόν στο ίδιο εστιατόριο μετά από τόσο καιρό κοίταξα τα πιάτα στο μενού και τι να δω. Όλες οι σπεσιαλιτέ ήταν ακόμη εκεί, σαγηνευτικά φωνητικά από την Kim, υποτονικά δολοφονικές κιθάρες από τον Thurston Moore. Υπήρχε μια σημαντική έλλειψη καθαριστικών πειραματισμών αλλά καλύφθηκε απόλυτα από την αφθονία ποιοτικών στοίχων. Παρήγγειλα λοιπόν μια απ’όλα και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος.

Το αν αξίζει βέβαια ή όχι η αγορά του συγκεκριμένου δίσκου είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα. Λειτουργεί πολύ καλά σαν εισαγωγή στον αμύητο, ικανοποιεί την ανάγκη του απλού fan αλλά δυσαρεστεί πάντα τον hardcore fan μια και πρόκειται για καθαρά εμπορικό δίσκο. Επίσης το ότι έφαγα καλά μια φορά κάπου και θυμήθηκα τα παλιά δεν σημαίνει ότι θα τρώω και κάθε εβδομάδα εκεί.

Sonic Youth – Rather Ripped

1. Reena
2. Incinerate
3. Do You Believe In Rapture
4. Sleepin’ Around
5. What A Waste
6. Jams Runs Free
7. Rats
8. Turquoise Boy
9. Lights Out
10. Neutral
11. Pink Steam
12. Or
13. Helen Lundeberg
14. Eyeliner

http://www.sonicyouth.com – Οφίσιαλ site

– 7 / 10 –