Άλλη μια διοργάνωση ανήκει στο παρελθόν, οπότε και γίνεται εδώ η σχετική αναφορά. Στις δύο ημέρες του PlayHouse Gotique, είχαμε την ευκαιρία να δούμε αρκετά ελληνικά σχήματα ενώ στα θετικά πρέπει να καταγράψω την ύπαρξη ενός δισκάδικου με αρκετά (εώς πολύ) χαμηλές τιμές!

Η πρώτη ημέρα περιέλαβε τρία σχήματα. Πρώτοι βγήκαν οι Past Perfect οι οποίοι έπαιξαν κομμάτια από το δίσκο τους αλλά το σετ περιείχε και 5-6 νέες συνθέσεις (κινούνται χονδρικά στο ίδιο στυλ, με περισσότερα synths), που θα ηχογραφηθούν για τον δεύτερο δίσκο τους. Ακολούθησε το σχήμα Genetic Variations. Καθαρό ebm, με έντονες …γερμανικές καταβολές. Αποτελείται βασικά από ένα άτομο, για τις ανάγκες του live όμως έπαιξαν δύο μέλη των past perfect (synths, δεύτερες φωνές, κιθάρα) και ένας drummer. Αν θυμάμαι καλά, έπαιξαν έξι κομμάτια, όλα με έντονο beat και πολύ καλό bass line, ενώ μου άρεσε και η παρουσία του τραγουδιστή (και συνθέτη), που λόγω φωνής και …ύψους, καταφέρνει να επιβληθεί στη σκηνή! Η cyberdelia θα του βγάλει σύντομα τον πρώτο δίσκο, οπότε και θα επανέλθουμε. Τελευταίοι βγήκαν οι Nexus, οι οποίοι είχαν να εμφανιστούν ενάμιση χρόνο (ή και παραπάνω; – οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτό έγινε για να εμφανισθούν σε γνωστό φεστιβάλ, αλλά τελικά η διοργάνωση δεν τους κάλεσε!). Δυστυχώς, τα ηχητικά προβλήματα ήταν πολλά, γεγονός που δεν επέτρεψε την αναπαραγωγή των προηχογραφημένων κομματιών. Έτσι, ενώ πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε και θα ακούγαμε …punk εκτελέσεις των κομματιών του ιστορικού σχήματος, ο Μιχάλης εκνευρίστηκε (με το δίκιο του εδώ που τα λέμε…), οπότε και η απόδοσή του έπεσε μόλις μετά το δεύτερο κομμάτι (Lap of the Universe). Έτσι έκλεισε η πρώτη ημέρα…

Η δεύτερη ημέρα περιείχε σαφώς πιο ηλεκτρονικό χαρακτήρα. Για τα δύο πρώτα σχήματα δεν αναφέρω τίποτα (Forkys και Tilbury on Gloves, τον ήχο των δεύτερων δεν τον κατέχω καθόλου…). Προτελευταίοι, οι Dark Runner. Τους είχα ακούσει πριν λίγο καιρό στο An, ωστόσο στο 8 Δυτικά κατάφεραν και βγάλανε πολύ καλό ήχο (και την ψυχή του ηχολήπτη!), οπότε και ακούστηκαν οι συνθέσεις καθαρά, με τις δύο κιθάρες να δίνουν ρέστα και δένουν άρτια με τα προηχογραφημένα μέρη, τα synth και τα παραμορφωμένα φωνητικά. Αμερικάνικο industrial, με πολύπλοκες δομές και χωρίς φορμαλιστικά «κολλήματα». Για τους φίλους του είδους, οι Dark Runner αποτελούν μια πολύ καλή περίπτωση!
Τέλος, ήταν η σειρά των Slow Motion. Ένα από τα παλαιότερα σχήματα της dark σκηνής (από το 1985, με 4 δίσκους), έπαιξε για μία και πλέον ώρα, μεταμορφώνοντας το …ημιτελές «8 Δυτικά» σε χώρο τέλεσης ..μυστηρίου! Ομολογούμενος, δεν τους είχα δεί ποτέ μου ζωντανούς. Καταρχήν, μου έκαναν φοβερή εντύπωση οι συνθέσεις. Τέτοια πληρότητα και τόσο πλούσια ενορχήστρωση μάλλον δεν διαθέτουν πολλά αντίστοιχα σχήματα, ούτε στο εξωτερικό, χωρίς υπερβολή! Θα άξιζε να κάνουν μια ηχογράφηση και με αληθινά όργανα. Έπειτα, η φωνή του Θοδωρή (ιδρυτής και συνθέτης) είναι σπάνιας εκφραστικότητας. Φαίνεται ότι έχει καλλιεργήσει ένα στυλ που του επιτρέπει να βγάζει προς τα έξω τις δύσκολες «εσωτερικές» ερμηνείες και τους στίχους που γράφει στα αγγλικά και γερμανικά. Το σκηνικό συμπληρωνόταν από προβολές και performing (μια χορεύτρια εμφανιζόταν ταχτικά στη μικρή σκηνή) ενώ δύο μουσικοί (μπάσο, ηλεκτρονικά τύμπανα) συμπλήρωναν το σχήμα. Οι Slow Motion αποτέλεσαν την κορυφαία στιγμή του διημέρου, προσελκύοντας μάλιστα και μερικά εξέχοντα μέλη της gothic/dark κοινότητας της Αθήνας… Συζητώντας με κάποιους παρευρισκόμενους, αναφέρθηκε ότι αυτή ήταν μια από τις καλύτερες εμφανίσεις των Slow Motion τα τελευταία χρόνια!

Γενικά πάντως, η προσέλευση ήταν μικρή, έως απογοητευτική… Η απεργία των ταξί και το απομακρυσμένο από το κέντρο «8 Δυτικά» (σε μια περιοχή που δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για έντεχνο λαϊκό και hip-hop – χωρίς ίχνος ειρωνίας, παρακαλώ) είναι σίγουρα δύο παράγοντες που μεσολάβησαν ώστε να μην παρευρεθεί περισσότερος κόσμος… Κρίμα. Ελπίζουμε η Cyberdelia να συνεχίσει την καλή δουλειά!