Αναμφίβολα διάγουμε τις χειρότερες μέρες μετά την μεταπολίτευση. Οικονομία σε βαθιά κρίση, έλλειμμα αξιοπιστίας σε ευρωπαϊκό και εν γένει διεθνές επίπεδο, δημοσιεύματα ανθελληνικής κατεύθυνσης (με αποκορύφωμα αυτό του γερμανικού Focus με την Αφροδίτη της Μήλου, στο εξώφυλλο του περιοδικού, να επιδίδεται σε άσεμνες χειρονομίες), κερδοσκοπικές επιθέσεις από τις αγορές, υποθέσεις σκανδάλων και διαφθοράς που δεν λένε να κοπάσουν (τουναντίον θα έλεγα..), αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, παραποίηση στατιστικών στοιχείων και ‘μαγειρέματα’ δημιουργικής λογιστικής , εξεταστικές επιτροπές αμφιβόλου αποτελεσματικότητας είναι μόνο μερικές σκόρπιες ιδέες που μου έρχονται στο μυαλό και περιγράφουν μάλλον με ’ζοφερό’ τρόπο το κλίμα που επικρατεί στην χώρα μας. Υπάρχει άραγε διέξοδος από όλα αυτά; Kαι επειδή εμείς ως έθνος αδυνατούμε να δώσουμε λύση στα δικά μας προβλήματα, έρχονται οι Ευρωπαίοι εταίροι μας (άραγε με τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς..)να μας βγάλουν από την δύσκολη θέση. Πώς; Πολύ απλά, σπρώχνοντας μας ακόμη περισσότερο προς το χείλος του γκρεμού! Νέα μέτρα (γιατί και η μετρολαγνεία είναι της μόδας εξάλλου) που θα επιδεινώσουν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, την ήδη άσχημη κατάσταση και θα οδηγήσουν, με μαθηματική ακρίβεια, την χώρα μας σε παρατεταμένη κρίση και ύφεση.

Και καλά θα πράξουν να μας κάνουν παρακαλώ πολύ  την ’χάρη’ να μην μας θέτουν ψευτοδιλήμματα του στυλ βοήθεια από την Ε.Ε. ή από το ΔΝΤ, γιατί διαβάζοντας τα πακέτα ‘στήριξης’ και των δύο πλευρών, εγώ προσωπικά (αλλά και πολλοί άλλοι φαντάζομαι), κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ‘μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα’.. Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης, και που μου προξένησε ομολογουμένως εντύπωση, είναι το γεγονός πως ο ελληνικός λαός έχει συναίσθηση της δυσμενής κατάστασης στην οποία έχουμε περιέλθει και είναι διατεθειμένος να ‘βάλει πλάτη’ ώστε να βγούμε με κάποιο τρόπο από το αδιέξοδο. Με την σημαντική υποσημείωση, να μην την πληρώσουν και πάλι μόνο οι ίδιοι, δηλαδή τα μεσαία και τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

Ευτυχώς που υπάρχει και η μουσική στην ζωή μας και μπορούμε να ‘δραπετεύσουμε’ σε κόσμους που ο καθένας μας μπορεί να πλάσει ανάλογα τα γούστα του και την ιδιοσυγκρασία του. Αυτός ο ‘κόσμος’ ανήκει στον καθένα από εμάς και κανένας δεν μπορεί να μας διώξει από τον ‘παράδεισο’ μας. Δράττομαι της ευκαιρίας να σας προαναγγείλω πως το webzine μας σχεδιάζει να ‘συμμετάσχει’ σε ένα όμορφο και ιδιαίτερο event που πρόκειται να λάβει χώρα τον Μάρτιο στην Αθήνα και προσωπικά πιστεύω πως αξίζει να αγκαλιάζουμε τέτοιες προσπάθειες! More news to come soon!

Στα δικά μας τώρα, να σας αναφέρω πως θα ασχοληθούμε με το πρόσφατο παρελθόν, και συγκεκριμένα θα αναφερθώ στους δίσκους που ξεχώρισαν κατ’ εμέ και που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2006. Θα εισάγω και μια μικρή καινοτομία, ας μου επιτραπεί ο όρος, τούτη την φορά μιας και αποφάσισα να ’κατηγοριοποιήσω’ τους δίσκους που θα αναφέρω σε τρεις ’διακριτές’ («τα πάντα είναι σχετικά άλλωστε σε αυτή την ζωή» όπως μας δίδαξε πρώτος ο Γαλιλαίος και όχι ο Αϊνστάιν όπως πολλοί πιστεύουν!) κατηγορίες (melodic rock, heavy/power rock και alternative rock) για την πληρέστερη και πιο ολοκληρωμένη ενημέρωσή σας.   Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

I)     MELODIC ROCK

–     TOTO – ‘Falling In Between’: Το κύκνειο άσμα των σπουδαίων ΤΟΤΟ (εντάξει τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για αυτό το συγκρότημα) ήταν ικανό από μόνο του να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη αίσθηση το 2006. Στέκεται επάξια δίπλα σε κυκλοφορίες όπως το ‘ΤΟΤΟ ΙV’ και το ‘Seventh One’ ενώ περιλαμβάνει συνθέσεις που κινούνται σε ένα ευρύ φάσμα ακουσμάτων: από μελωδικό AOR (’King of the world’) σε soul/jazz πειραματισμούς (’Dying on my feet’, ’Let it go’) έως και σε progressive αναφορές με πολλά πλήκτρα (’Hooked’, ’Taint your world’). Με αυτό το cd αποζημίωσαν την αναμονή των οπαδών τους που είμαι σίγουρος πως άργησαν αρκετά να βάλουν αυτό τον δίσκο στο ράφι!

–     SLAMER – ’Nowhere land’: Ο Mike Slamer, για τους μυημένους στον χώρο, είναι από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες με συμμετοχές σε σημαντικά συγκροτήματα όπως οι KANSAS, οι THE STREETS και SEVENTH KEY ενώ αρκετά παλιότερα μας είχε προσφέρει δύο άλμπουμ διαμάντια στο χώρο του ραδιοφωνικού rock με τους STEELHOUSE LANE! Το Nowhere land’ είναι μεστό, συναισθηματικό, τεχνικό, ώριμο αμερικάνικο μελωδικό hard rock, φτιαγμένο λες και οι χρυσές μέρες  του ραδιοφώνου υπάρχουν ακόμη!

II) HEAVY/POWER ROCK

–    QUEENSRYCHE – ‘Operation Mindcrime II’ : Eυτυχώς για τους απανταχού fans του συγκροτήματος, οι Queensryche με τον συγκεκριμένο δίσκο ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μας! Εκεί που όλοι τους είχαν ξοφλημένους, κυκλοφορούν τον καλύτερό τους δίσκο από το 1994! Ο ήχος του είναι παραπλήσιος με το πρώτο μέρος του -ίσως- αρτιότερου concept δίσκου στο heavy metal! O Τate τραγουδάει και πάλι βιώνοντας στο..πετσί του τον ρόλο του, οι κιθαριστικές δισολίες και οι χαρακτηριστικές τους μελωδίες είναι και πάλι επιτέλους παρούσες, με πολύ εμφατικό τρόπο μάλιστα. Ας μην πέσουμε στην παγίδα συγκρίνοντας το με το  πρώτο μέρος γιατί πολύ απλά χάνουμε την ουσία, που δεν είναι άλλη από την πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία που μας προσφέρει η ακρόαση αυτού του δίσκου.

–     LACUNA COIL – ‘Karmacode’ : Οι Ιταλοί κυκλοφορούν ένα δίσκο σαφώς προσανατολισμένο στην αμερικάνικη αγορά χωρίς τούτο να σημαίνει βέβαια πως στερείται ποιότητας ενώ συγχρόνως διατηρεί και ένα απρόβλεπτο χαρακτήρα θα προσέθετα. Ένας δίσκος που συνδυάζει την μελωδία, το συναίσθημα και την δύναμη με ιδιαίτερα αξιοζήλευτο τρόπο και που τοποθετεί τους LACUNA COIL στην ελίτ του gothic rock/metal! Με το ‘Karmacode’ ο πήχης ανέβηκε τόσο ψηλά ώστε να πιστεύω πως στο συγκεκριμένο ιδίωμα παίζουν χωρίς αντίπαλο! Τέλος, στα θετικά της κυκλοφορίας, συγκαταλέγεται και η  πολύ αξιόλογη διασκευή τους στο ‘Enjoy the silence’ των Depeche Mode.

ΙΙΙ) ALTERNATIVE ROCK

–     MUDHONEY – ‘Under a billion suns’: Μετά από σχεδόν 20 χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση, το τελευταίο εναπομείναν σχήμα του grunge, δηλώνει παρόν και κυκλοφορεί μέσω της θρυλικής Sub Pop το εν λόγω άλμπουμ. Ο ήχος των MUDHONEY απέχει αρκετά πια από τον κοφτερό ήχο του παρελθόντος αλλά υπάρχει εδώ μια πλειάδα καλών τραγουδιών κρατώντας μια ουδέτερη στάση από τα trends της εποχής. Ένα καθόλα αξιόλογο comeback από μια καθόλα αξιοσέβαστη μπάντα!

–     PURE REASON REVOLUTION – ’The dark third’: Oι PRR είναι μια από τις μπάντες που δυστυχώς δεν συζητήθηκαν στην χώρα μας όσο ίσως θα τους άξιζε. Στο εν λόγω άλμπουμ ο ‘τολμηρός’ ακροατής θα συναντήσει επιρροές από alternative rock, gothic, PORCUPINE TREE, PINK FLOYD μεταξύ άλλων και η συνολική αίσθηση που θα αποκομίσει είναι αυτή της ήπιας τραγικότητας, της φωτεινής θλίψης και της συγκρατημένης αισιοδοξίας. Προσωπικά, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο!

–    ΥΕΑΗ ΥΕΑΗ ΥΕΑΗS – ’Show your bones’: Η ωμή δύναμη του ντεμπούτου τους και η εκρηκτική απόδοση της τραγουδίστριας Karen O. δημιούργησαν τον απαραίτητο θόρυβο γύρω από το όνομά τους. Με τον δεύτερό τους δίσκο έρχεται η έκπληξη σχετικά με την αλλαγή πλεύσης που ακολουθούν σε μουσικό επίπεδο. Απομακρυσμένοι συνειδητά από τον ακατέργαστο τους ήχο στο ’Show your bones’ συναντάμε ένα πιο ήπιο χαρακτήρα που είναι όμως καλοδεχούμενος και προσθέτει μια μεγαλύτερη ποικιλία στον ήχο τους.