Φτάσαμε αισίως στα μέσα του καλοκαιριού και ο καιρός δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι ‘θα γίνει όταν μεγαλώσει’. Να πάρουμε ομπρέλα να πάμε σε κάποια παραλία ή την άλλη ομπρέλα για να γλιτώσουμε από την επικείμενη νεροποντή; ‘Τρελάθηκε η φύση’ ισχυρίζονται οι πιο πολλοί. Διάβαζα τις προάλλες, ότι μετά από 40 συναπτά χρόνια (!!) δεν έβρεξε στο διάσημο καλοκαιρινό μουσικό φεστιβάλ του Γκλαστονμπέρι. Όπως και να έχει πάντως, πιστεύω πως εμείς είμαστε αυτοί που την ‘τρελάναμε’ την φύση, μιας και το μόνο που ανακυκλώνουμε εδώ και πολλά χρόνια είναι η ανθρώπινη… βλακεία’ !

Κάποτε θυμάμαι, τέτοια εποχή οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι,  σχεδιάζανε με μεράκι τις καλοκαιρινές διακοπές τους, θεωρούσαν άλλωστε ότι θα καρπωθούν τους κόπους μιας χρονιάς, ότι ήρθε επιτέλους και για αυτούς το ‘πλήρωμα’ του χρόνου. Φέτος τι; Σκυθρωπά και αβέβαια πρόσωπα που μετά βίας ψελλίζουν ότι θα ξεκλέψουν μερικές μέρες για τις θερινές τους διακοπές, και αυτές ‘αυστηρώς’ σε εξοχικά ή σπίτια φίλων, άντε και σε μεγάλα κέφια σε κάποιο κάμπινγκ ή φτηνό ενοικιαζόμενο δωμάτιο!

Άντε και αποφάσισες ο ‘δύσμοιρος’ να πάρεις τα μπογαλάκια σου και να ταξιδέψεις με το πλοίο της γραμμής (που λέγαμε κάποτε, τα παλιά καλά χρόνια). Ανάθεμα και αν ξέρεις πότε θα φτάσεις τελικά στον προορισμό σου με αυτά τα τραγελαφικά που λαμβάνουν χώρα πολύ συχνά τελευταία στα λιμάνια της χώρας μας. Για όλα φταίει το καμποτάζ σου λέει και εσύ κάθεσαι και απορείς με αυτά που συμβαίνουν σε τούτη την χώρα εν μέσω καλοκαιρινού θέρους. Αλλά και με τι να ταξιδέψεις; Με αυτοκίνητο; Βενζίνη και  διόδια αποτελούν σοβαρό τροχοπέδη ακόμη και για αυτούς που δεν τα υπολόγιζαν αυτά έως σήμερα! Με αεροπλάνο; Καλύτερα να ταξιδέψεις στο εξωτερικό! Με τρένο; Δεν ξέρεις εάν ως αύριο θα συνεχίζει να λειτουργεί ο ΟΣΕ με όλα αυτά τα χρέη που κουβαλά… εκτός από επιβάτες!

«Παλιά μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις!» Είναι κοινός τόπος, εξάλλου, να αναφέρω ότι ακόμη περισσότεροι συμπολίτες μας, φέτος, δεν θα κάνουν διακοπές ούτε για μια ώρα! ‘Κουράγιο’ όπως άλλωστε μας είχε συμβουλεύσει και ο Ευρωπαίος επίτροπος οικονομικών υποθέσεων κ. Ρεν. Κάτι ήξερε ο άνθρωπος! Βέβαια εύκολο είναι να το λες μα σαφώς δυσκολότερο είναι να το πράττεις, αλλά αυτό είναι μια ‘πονεμένη’ ιστορία και δεν θέλω να επιτρέψω τον εαυτό μου να εκνευριστεί καλοκαιριάτικα! Άλλωστε, έχουμε ένα ολόκληρο φθινόπωρο και χειμώνα να συζητάμε για αυτά!

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του Μουντιάλ (γιατί πιστεύω πως αρκετές γυναίκες χαίρονται για αυτό;). Ελπίζω τώρα, στην τελική φάση (επί του πιεστηρίου: οι δύο ομάδες που κατάφεραν να κερδίσουν το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό της 11ης Ιουλίου είναι η Ολλανδία και η Ισπανία), να αποζημιωθούμε και να απολαύσουμε επιτέλους παιχνίδια αντάξια της φήμης των ομάδων και όχι ακόμη μια νερόβραστη..σούπα! Τελικά τίποτα δεν ξεφεύγει από την γενικότερη παρακμή της εποχής μας, ούτε και η στρογγυλή θεά! Κάτι σχετικό και αρκετά νοσταλγικό. Πριν από 6 χρόνια η εθνική μας ομάδα του ποδοσφαίρου κατέκτησε το ευρωπαϊκό τρόπαιο στα γήπεδα της Πορτογαλίας! Από τότε όλα μας πάνε στραβά. Τυχαίο; δεν νομίζω!

Λοιπόν, μιας και αναφέρθηκα, έστω και από «σπόντα»(!!), στο «σωτήριο» έτος 2004, δράττομαι της ευκαιρίας και στην σημερινή στήλη θα ασχοληθώ με ορισμένους ιδιαίτερα ποιοτικούς δίσκους που κυκλοφόρησαν εκείνη την χρονιά, και στιγμάτισαν για τα καλά, με την ποιότητα τους, τα ίδια τα συγκροτήματα, μιας και τα κατέστησαν ευρέως γνωστά και πετυχημένα, αλλά και τον εναλλακτικό χώρο του rock γενικότερα. Για του λόγου το αληθές συνεχίστε να διαβάζετε:

– ARCADE FIRE – ‘Funeral’ : Υπάρχουν δύο κατηγορίες συγκροτημάτων. Αυτά που αντιγράφουν κάποια άλλα, συνήθως παλιότερα από αυτά, με το σκεπτικό της «επιστροφής στις ρίζες», και αυτά που «μπολιάζουν» στην μουσική τους, επιρροές από ένα ευρύτερο φάσμα μουσικών επιρροών. Οι Arcade Fire ανήκουν φυσικά στην δεύτερη κατηγορία. Πολλοί τους παρομοιάζουν ή τους τοποθετούν σε εκείνη την κατηγορία συγκροτημάτων που ηχητικά πλησιάζουν τους Pixies, τους Talking Heads αλλά αν τους ακούσεις προσεκτικότερα θα ανακαλύψεις και «σπέρματα» μουσικής που ανήκουν σε συγκροτήματα όπως οι Roxy Music, οι Joy Division ακόμη και από  David Bowie και Brian Eno.  Το ιδιαίτερο με το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι καταρχήν πως κυκλοφόρησε σε μια περίοδο δύσκολη για τα μέλη του συγκροτήματος. Συγκεκριμένα η παραγωγή του Funeral έλαβε χώρα την ώρα που τα μέλη πενθούσαν τον χαμό ορισμένων εκ των συγγενών τους. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να καταλάβουμε από που προήλθε η τιτλοφόρηση του δίσκου! Παραδόξως πάντως οι στίχοι του καταπιάνονται με θέματα που αφορούν την αγάπη και την ίδια την ζωή! Μουσικά τώρα, την καρδιά του άλμπουμ, θα έλεγα, πως αποτελεί η τετράδα τραγουδιών κάτω από τον τίτλο ’Neighborhood’.  Το καθένα από αυτά ξεχωριστό και ιδιαίτερο με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η κλιμάκωση συναισθημάτων που σου προκαλούν τα τραγούδια του Funeral, καθώς εκεί που «αφήνεσαι» να σε παρασύρει η ήρεμη, σχεδόν «στοιχειωμένη» εισαγωγή, δεν μπορείς παρά να επανέλθεις στην πραγματικότητα, με τον καλύτερο τρόπο, μιας και ακολουθεί ένα πομπώδες και επικό cresendo! Να μην παραλείψω να αναφέρω το πολύ καλό rhythm section που χαρακτηρίζει τους Arcade Fire και τους κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους! Ένα από τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ των τελευταίων ετών!

– INTERPOL – ‘Antics’: Ακόμη ένα συγκρότημα που το «κατατρέχει» το φάντασμα των Joy Division.  Οι Interpol με τον δεύτερο τους δίσκο, μας παρουσιάζουν μια δουλειά σκοτεινή και αρκετά δυναμική σε συναίσθημα. Επεκτείνουν τον ήχο τους, σε σχέση με το προηγούμενο ντεμπούτο άλμπουμ τους, και μας σερβίρουν ένα πιο «καλογυαλισμένο» δίσκο που θα βρει αρκετή απήχηση στο εναλλακτικό κοινό τους. Άλλωστε συνθέσεις όπως το ’ατμοσφαιρικό’ ‘No Exit’, το ‘επιθετικό‘ ‘Evil’, το funky pop ‘Length of Love’ αλλά και το ιδιαίτερο ‘Take you on a Cruise’ μόνο αμελητέες δεν μπορούν να θεωρηθούν. Εν ολίγοις, το ‘Antics’ είναι ένας δίσκος o οποίος μπορεί να σου κρατήσει καλή συντροφιά για αρκετό καιρό χωρίς να το βαρεθείς (εντάξει, οι στίχοι δεν είναι και οι «ποιητικότεροι» αλλά, εντάξει, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας, nobody is perfect!)

– KILLERS – ‘Hot Fuss’ : Το ντεμπούτο άλμπουμ των KILLERS κυκλοφόρησε σε μια στιγμή όπου η μουσική βιομηχανία, και συγκεκριμένα στον χώρο του new wave/punk, είχε αρχίσει να ανακυκλώνει και να αναμασά ιδέες συγκροτημάτων που μεγαλούργησαν στα τέλη 70s-αρχές 80s. Ήταν εμφανές πως ο χώρος χρειαζόταν μια νέα ώθηση, ένα νέο ξεκίνημα. Αυτό ακριβώς το κενό ήρθαν να καλύψουν οι Βρετανοί με το εν λόγω άλμπουμ, οι οποίοι πήραν τα καλύτερα στοιχεία από συγκροτήματα όπως οι The Cars, The Cure, The Smiths, The Cult, Joy Divison (πάλι αυτοί;;;;;), Depeche Mode, New Order και τα ανέδειξαν μέσα από ένα καινούριο μουσικό μανδύα και voila!! Έντεκα πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες συνθέσεις, η μια σχεδόν ισάξια με την άλλη, σου προσφέρουν απλόχερα ένα από τα καλύτερα μουσικά πάρτι της ζωής σου! Ποιος δεν έχει «αφεθεί» εξάλλου στους ρυθμούς του ’Somebody told me’ ή του ’Mr Brightside’; Μετά από αυτή την κυκλοφορία, οι KILLERS ‘εισέβαλαν’ για τα καλά στην ζωή μας..

– FRANZ FERDINAND – ‘Franz Ferdinand’: ακόμη ένα συγκρότημα που δημιούργησε αρκετό «θόρυβο» γύρω από το όνομά του τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να μην αποτελώ ιδιαίτερο fan τους, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω σε αυτούς τους Σκωτσέζους με τον μισό- Έλληνα performer, ότι αποτέλεσαν σημείο αναφοράς στα μουσικά δρώμενα τα τελευταία 6 χρόνια. Τα παιδιά από την Γλασκώβη ντεμπουτάρουν (ας μου επιτραπεί η έκφραση..) και δημιουργούν ένα δίσκο που σφύζει από ατμόσφαιρα και συναίσθημα. Τα υλικά που τον αποτελούν; Εντυπωσιακές μπασογραμμές, ρυθμικές κιθάρες που «χρωματίζουν», ντραμς που σε παρασύρουν στον ρυθμό τους και μια φωνή που πηγάζει από την καρδιά. Αρκετά πρωτότυποι για τα δεδομένα της εποχής (εντάξει, δεν λείπουν οι αναφορές σε συγκροτήματα όπως πχ. οι Pulp, και οι The Strokes) έθεσαν και εμπλούτισαν με νέα δεδομένα τον ήχο του rock and roll και έσωσαν την παρτίδα σε ένα «κουρασμένο» μουσικό χώρο που αναζητούσε κάτι από την αίγλη του παρελθόντος.

Υ.Γ. Καλές διακοπές σε όσους τυχερούς ‘φορέσουν’ το καλύτερο χαμόγελό τους και αποδράσουν σε άλλα μέρη!.. Για τους υπόλοιπους, όλα μια ιδέα είναι!