Όταν έμαθα ότι επιτέλους οι ZWAN θα έρχονταν στο Λονδίνο, τα περισσότερα εισιτήρια είχαν ήδη εξαντληθεί. Κάποια που βρήκα ήταν για το level 3 του Shepherds Bush Empire, το οποίο φυσικά δεν είναι και ότι καλύτερο στο venue. Προσπαθώντας να μην προκαλέσω όμως την τύχη μου, αποφάσισα να παραγγείλω online αλλά το ticketmaster ήταν “down”. Άρχισα να βλέπω λοιπόν ξανά μπροστά μου τα φαντάσματα της ατυχίας που με είχαν αποτρέψει από το να δω live τους αγαπημένους Smashing Pumpkins στην Αθήνα πριν από κάποια χρόνια – κάτι που θα μετανιώνω για πολλά χρόνια ακόμα.
Οι προσπάθειες για ticket δεν απέδωσαν, οπότε το πήρα απόφαση ότι θα έπρεπε να ξεχάσω προς το παρόν τη συναυλία αυτή και να βρω μια λύση της τελευταίας στιγμής, ή να ψάξω στο ebay – πολύ πιθανόν χρυσοπληρώνοντας κάποιον…

“Λονδίνο είναι…” σκέφτηκα και στο μυαλό μου ήρθαν οι εικόνες από τις συναυλίες που έχω δει εδώ. Δεν υπήρχε ούτε μία χωρίς black market έξω από τα venues.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτή η ανησυχία μου. Μέσα μου ήξερα ότι ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου πήγαινε στους ZWAN …για να δει τους Pumpkins. Ίσως όχι τους Pumpkins αλλά τελικά την περσόνα που λέγεται Billy Corgan. Πριν ξεκινήσω έκανα ότι μπορούσα ώστε να βγάλω από το μυαλό μου αυτές τις σκέψεις, διότι ήξερα ότι αν πήγαινα στο live με τέτοια διάθεση, σίγουρα θα απογοητευόμουν. Ο λόγος; οι ZWAN δεν είναι Smashing Pumpkins. Well, sort of …, to be precise and fair.

Η κανονική τιμή του εισιτηρίου (standing – arena) ήταν γύρω στις 18 βρετανικές λίρες. Έξω από το venue, στη μαύρη, ξεκινούσαν από …70 λίρες(!). Σύντομα κατάλαβα ότι μόνο με υπομονή θα μπορούσα να μπω στο venue χωρίς να ξοδέψω μία περιουσία. Με αρκετά παζάρια κατάφερα να πάρω το πολυπόθητο ticket με λιγότερα από τα μισά, κι έτρεξα να πιάσω καλή θέση.

Support group ήταν οι Raveonettes, για τους οποίους δεν έχω τίποτα ιδιαίτερο να πω ή να σχολιάσω. Μέτρια πράγματα.
Κατά τις 9 λοιπόν βγήκαν οι ZWAN. O Corgan με μια μαύρη μπλούζα κι ένα ελεφαντάκι σαν στάμπα, ο Matt Sweeney με το κλασικό κόκκινο καπελάκι – δεξιά από τον Corgan – και αριστερά από τον Billy ο David Pajo και η Paz Lenchantin. Φυσικά πίσω από αυτούς ο Jimmy Chamberlin ο οποίος και εισέπραξε το περισσότερο χειροκρότημα μετά τον Corgan.

Tracklist

Jesus I
God’s Gonna Set This World on Fire
Endless Summer
Lyric
Declarations of Faith
Honestly
For Your Love
Riverview
Of A Broken Heart
Settle Down
Ride a Black Swan
Friends And Lovers, Lovers And Friends
Spilled Milk

Οι ZWAN έπαιξαν – μαζί με τον encore – περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά. Τα περισσότερα κομμάτια τελείωναν με μεγάλης διάρκειας guitar solos από τον Billy και τους άλλους, ενώ πολύ θετικά στοιχεία ήταν το βιολί από την Lenchantin αλλά και τα keyboards που σε 2-3 κομμάτια έπαιξε ο Pajo. Καλύτερες στιγμές το “Of a broken heart” (που αποτελεί και ένα από τα καλύτερα tracks του “Mary star of the sea”, το “For your Love”, αλλά και τα “Honestly” (1ο single από το album), “Lyric” και “Endless Summer”.

Στη μέση και προς το τέλος του live ο Corgan φάνηκε να έχει πρόβλημα με το δεξί του χέρι, το οποίο και προσπαθούσε να “χαλαρώσει”. Το ξεκούρασε για 5 περίπου λεπτά, και μετά συνέχισε κανονικά.

Μην έχοντας δει τους SP live ίσως να μη μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες της αναπόφευκτης σύγκρισης που κάνει αμέσως κάποιος fan των Pumpkins με το νέο εγχείρημα του Corgan. Όμως, έχοντας αρκετά bootlegs αλλά και κάποια live videos, μπορώ να πω ότι υπάρχουν αρκετές διαφορές, ίσως όχι πολύ μεγάλες αλλά εν μέρη σημαντικές. Οι ZWAN είναι πιο rock n’ roll band από ότι οι SP. Δίνουν μια αίσθηση πιο χαλαρή, πιο χαρούμενη και ανέμελη. Ίσως θυμίζουν σε κάποιο βαθμό τους πρώτους δίσκους των SP, αλλά και πάλι, κάτι στον ήχο τους είναι διαφορετικό. Δεν έχουν αυτό το “wave” feeling που οδήγησαν τους SP ακόμα και σε dark η σχεδόν goth-rock αναζητήσεις (ποιος μπορεί να ξεχάσει το όλο concept του Adore, ή τις goth ενδυματολογικές επιλογές τους στα τελευταία χρόνια της ζωής του group…;).

Η συναυλία τελείωσε με κάτι που ακουγόταν πολύ σαν την εισαγωγή του “Zero” των SP, αλλά κοβόταν και ξανάρχιζε, και μετά πάλι από την αρχή… και ξανά τελείωνε ξαφνικά, με τον Corgan να δείχνει να το διασκεδάζει, και σα να ήθελε να μας μεταφέρει ξεκάθαρα το μήνυμα ότι οι Smashing Pumpkins είναι παρελθόν, έχουν τελειώσει… οι ZWAN μόλις γεννήθηκαν.