Τον Απρίλιο του περασμένου χρόνου είχαμε δει για πρώτη φορά τους GAD. ζωντανά στον Σταυρό του Νότου. Η πολύ θετική εικόνα που είχαμε αποκομίσει ήταν το εχέγγυο που στο μυαλό μας καθιστούσε σίγουρη και την επιτυχία της χθεσινής εμφάνισής τους. Είναι σχεδόν συναρπαστικό και εν μέρει σπάνιο να πηγαίνεις να δεις μια ελληνική μπάντα και να μην έχεις κανένα απολύτως ίχνος ερωτηματικού για το αν θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες σου, κι ακόμα περισσότερο στις προσδοκίες ανθρώπων που τους βλέπουν για πρώτη φορά!

Και τελικά ίσως κι αυτό να είναι ένα πολύ σημαντικό κριτήριο. Γιατί μπορεί η δική σου άποψη να επισκιάζεται μερικές φορές από μία σχετική έλλειψη αντικειμενικότητας (κυρίως όταν για κάποιους λόγους έχεις πλέον “αγαπήσει” ένα μουσικό σχήμα), αλλά η γνώμη αυτών που τους τιμούν σε ζωντανή εμφάνιση για πρώτη φορά είναι κάτι που δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις. Ο ΣΤΝ λοιπόν για μία ακόμα φορά γέμισε, το vibe ήταν κάτι παραπάνω από θετικό, και όταν τελικά ανέβηκαν στη σκηνή ο Κώστας και η παρέα του, θυμηθήκαμε αυτά που είχαμε γράψει πριν από ένα χρόνο.

Η άνεση επί σκηνής ήταν ακόμα μια φορά φανερή, ακόμα μεγαλύτερη αυτή τη φορά θα’λεγα, τα παιδιά έδειξαν ότι είναι μια άρτια live μπάντα (πολύ σημαντικό, κυρίως στις μέρες μας) και ο ενθουσιασμός του κοινού έγινε ακόμα μεγαλύτερος στο άκουσμα των νέων κομματιών (όπως τα “The Perfect Crime”, “Deep Blue World”, κ.α.). Το set ξεκίνησε και τελείωσε (συμπεριλαμβανομένων και 2 encores) με το ολοκαίνουριο “Parallel Lines”, ακολούθησε το υπέροχο “Waves”, ακούσαμε πολλά από τα αγαπημένα του πρώτου τους δίσκου και κάποιες διασκευές (πολύ καλά ερμηνευμένες) όπως τα “All Sparks” (Editors), “Dancing with tears in my eyes” (Ultravox), “You’re all I have” (Snow Patrol), The Killing Moon (Echo and the Bunnymen), κ.α.

Και τώρα… υπομονή μέχρι τον Μάιο για το τέλειο έγκλημα (The Perfect Crime) των GAD.