Ο Χένρυ Πούλιγνκ, ένας συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος έχει αποσυρθεί στο Southwood με μοναδική ασχολία του τον κήπο με τις ντάλιες. Στην κηδεία της μητέρας του και ύστερα από πενήντα χρόνια πάνω κάτω ξαναβρίσκεται με την αδερφή της και θεία του, Αυγούστα. Χάρη στη δική της προτροπή θα εγκαταλείψει για πρώτη φορά το σπίτι του και μαζί θα ταξιδέψουν με το Orient Express από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα μέχρι την Παραγουάη.

Ο κόσμος στον οποίο μπαίνει ο ήρωας δεν έχει ευδιάκριτες γραμμές. Ο ίδιος, ένα δείγμα αγγλικής εγκράτειας και συναισθηματικού ευνουχισμού από τις συμβάσεις της αγγλικής κοινωνίας των δεκαετιών 50 & 60, πολύ μεγάλος για να αφουγκραστεί τις ζυμώσεις του νεανικού κινήματος των 60s, έρχεται αντιμέτωπος με μια Ευρώπη που ακόμη παλεύει με τα φαντάσματα του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου και τους ανεξόφλητους λογαριασμούς του αλλά και με κείνην την Ευρώπη που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς. Από τις διηγήσεις της θείας του, τον αινιγματικό καταζητούμενο Βισκόντι, τον Αμερικανό πράκτορα της C.I.A, την αφελή και ξελογιασμένη κόρη του και μια άλλη πλειάδα χαρακτήρων, περνά από τις σελίδες σχεδόν σαν πολύχρωμο μωσαϊκό το πρώτο μισό κομμάτι του εικοστού αιώνα.

Το βιβλίο στην ουσία του, είναι για έναν κόσμο που σβήνει, ο απόηχος του είναι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που απλά θέλουν να βρουν ένα μέρος που να ταιριάζει με αυτό που έψαχναν όλη τους τη ζωή. Ο Χένρυ θα το βρει αφού πρώτα πάρει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που ποτέ του δεν είχε διανοηθεί να θέσει, αλλά και που η αλήθεια τους είναι καταλυτική για όσα θεωρούσε αυστηρά δεδομένα πριν γνωρίσει την Αυγούστα. Εκείνη από την άλλη, πάντα αναρχική σε διάθεση απέναντι σε όλα εκείνα που δεν την αφορούν και πολύ πάνω από αξίες και νόμους που αδυνατεί να δεχτεί γιατί αποτελούν δεσμά, ζει σύμφωνα με το μότο της «Όταν ταξιδεύεις η ζωή σου μοιάζει μεγαλύτερη», κατατρέχεται από μια ανάγκη συναισθηματικής ολοκλήρωσης στη δύση των ημερών της. Η καρδιά της είναι σε όλα εκείνα που άφησε στο παρελθόν, το παρόν είναι απλά φτηνό ντεκόρ.

Το Ταξίδια με τη θεία μου δεν είναι περιπέτεια, αν και φλερτάρει συνέχεια με το είδος γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι άλλο συμβαίνει σε δεύτερο επίπεδο. Είναι μια ιστορία ξεφτισμένου κοσμοπολίτικου μπονβιβερισμού και δευτερευόντων ευκαιριών.

Προσωπικά, με άφησε με μία επιθυμία για μικρούς καθημερινούς αφορισμούς.

Γράφτηκε το 1969 και έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο το 1972 με την Maggie Smith. Αλλά γνωστά βιβλία του συγγραφέα είναι τα «Ο άνθρωπος μας στην Αβάννα», «Το τέλος μίας σχέσης», «Το Υπουργείο του Φόβου», «Ο Ήσυχος Αμερικανός» και το “Brighton Rock”.

Εκδόσεις: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ