Steven who?

Το έτος είναι πλέον 2011 και ποιος είναι αυτός ο σοβαρός άνθρωπος που γράφει και την αυτοβιογραφία του; Μα ο πρώτος drummer των Guns N’ Roses. Τώρα αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί και ποιος τους ακούει, θα σας πούμε ότι δεν έχετε και πολύ άδικο, το συγκεκριμένο σχήμα ήταν dead and gone κάπου το 1994 και όμως 17 χρόνια μετά ο Axl Rose κάνει sold out όπου εμφανίζεται και τα υπόλοιπα μέλη βρίσκονται με την κάθε ευκαιρία στο προσκήνιο. Για μένα αγαπημένος δίσκος παραμένει το Spaghetti Incident διότι από εκεί γνώρισα τους Dead Boys.

Έχοντας διαβάσει αρκετές μουσικές αυτοβιογραφίες με ενδιέφερε να δω από την πλευρά του drummer πώς βλέπει ένα σχήμα και την όλη διαδικασία της δημιουργίας της μουσικής. Δυστυχώς όμως ο Adler αναλώνεται σε ένα καθαρά προσωπικό μονόλογο ο οποίος αν τον αφήσεις σε καταπίνει. Δεν υπάρχουν ιδιαιτέρα μεγάλες αποκαλύψεις εδώ μέσα, πολύ απλά γιατί ο τύπος είτε απλά δεν τις θυμάται ή δεν θέλει να τις εξιστορήσει. Δεν είναι ότι το βιβλίο δεν είναι καλογραμμένο. Ίσα-ίσα ο συν-συγγραφέας J.Spagnola κάνει τα πάντα για να σε κρατήσει. Έχει χωρίσει το βιβλίο σε πολύ όμορφα υποκεφάλαια δίνοντας του αναλυτικούς τίτλους για να ξέρεις που βρίσκεσαι και να μην μπερδεύεσαι. Δεν λείπουν καθόλου τα υπονοούμενα ότι κάτι μεγάλο θα ακολουθήσει, άσχετα με το αν δεν έρχεται ποτέ.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το τι γράφει ο Steven μέσα, απλά θα ήθελα να τονίσω ότι το τελευταίο μέρος είναι αρκετά sad. Σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι σε μερικούς ανθρώπους η ζωή τα δίνει όλα για να τους τα πάρει ακόμη πιο γρήγορα. Ή για την ακρίβεια για να τα χάσουν, επειδή δεν έχουν στα 20 τους την ωριμότητα ή την ψυχραιμία που απαιτείται στα 50 χρόνια από κάποιον διευθυντή εταιρίας. Όπως και να’χει, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η πολυαγαπημένη του μάνα τον έχει αφήσει να σαπίζει 20 χρόνια στα ναρκωτικά, ενώ ο ίδιος την εκθειάζει και την βρίζει αντίστοιχα σε διάφορα σημεία του βιβλίου. Επίσης σκεφτείτε ότι μιλάμε για μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, που μετά το δικό του βιβλίο θα βγεί και της μάνας του που μιλάει βέβαια για την ζωή του από την δική της πλευρά.

Γενικά τα ναρκωτικά έχουν ακριβύνει τελευταία και οι πωλήσεις δίσκων είναι ανύπαρκτες. Πόσα να βγάλεις από ένα δίσκο και ένα κομμάτι (Civil War), 20κάτι χρόνια μετά την κυκλοφορία τους; Οπότε μετά από 2 τηλεοπτικά show έρχεται και το απαραίτητο βιβλίο για να συμπληρώσει το εισόδημα. Συστήνεται αποκλειστικά σε fans των Guns N Roses και γενικά σε άτομα που πιστεύουν ότι τα 80s ήταν η καλύτερη δεκαετία που υπήρξε ποτέ (βλέπε Σταμάτης Γαρδέλης). Για τους πιο φρέσκους θα φανεί συναρπαστικό στην αρχή, αλλά στην πορεία κάπου θα τους αδειάσει απότομα. Τέλος αποφύγετε το, αν έχετε διαβάσει το αντίστοιχο του Slash ή αν θέλετε να διαλέξετε μια αυτοβιογραφία από τις 2 πηγαίνετε προς την δεύτερη.