Ο καλλιτεχνικός Γολγοθάς αυτής της «διαβολοβδομάδας» ξεκινάει με μια από τις μεγαλύτερες «απάτες» των τελευταίων ετών, και ακούει στο όνομα Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου. Το νέο του «επίτευγμα» με τον – προφανέστατα ειρωνικό – τίτλο BIUTIFUL ( 0 )είναι άλλο ένα λιθαράκι στο τεράστιο τείχος κοροϊδίας που έχει στήσει ο τύπος απέναντι στο φιλοθεάμον κοινό από τα 21 Γραμμάρια κι έπειτα.

Για άλλη μια φορά (και ίσως χειρότερα από ποτέ) επιλέγει το σίγουρο, το φθηνό, το «ξετσίπωτο». Βάζει τον Χαβιέ Μπαρδέμ να περιφέρεται ασκόπως από ‘δω κι από ‘κει, περιμένοντας το θάνατο να του χτυπήσει την πόρτα (έχει καρκίνο, σε περίπτωση που δεν το μαντέψατε), ενώ ταυτόχρονα τον περιβάλλει η απόλυτη δυστυχία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα κάθε ενός χαρακτήρα, μηδενός εξαιρουμένου! Βουτηγμένο όσο δεν πάει στη μιζέρια, την απογοήτευση και την αυτοκτονική διάθεση, αυτή η κακοτοπιά δε μοιάζει με «ταινία» ούτε για το ελάχιστο ενός καρέ. Πουλάει βαρύ κι ασήκωτο συναίσθημα, ετοιματζίδικη μαυρίλα και ατέρμονο πένθος που μοιάζουν χειρότερα κι από κηδεία στενού σου προσώπου υπό καταρρακτώδη βροχή και με τη συνοδεία φάλτσης ψαλμωδίας! Εν ολίγοις, αν αντέξεις να το δεις ολόκληρο, προσεύχεσαι να μη σε βρει ποτέ το κακό – και δεν εννοώ την οποιαδήποτε ασθένεια, αλλά το γεγονός να γυρίσει ξανά ο Ινιαρίτου το οτιδήποτε…