Κυριακή 2 Μαΐου 2010… Ιστορική μέρα για την χώρα μας αλλά δυστυχώς γραμμένη με τα πιο μελανά χρώματα (until next time?..). Η ανακοίνωση του νέου πακέτου μέτρων, για την αποφυγή της χρεοκοπίας της Ελλάδας, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά προς την απόγνωση. Δεν μπορώ παρά να νιώθω και εγώ σοκ και δέος μπροστά στο ντόμινο των αρνητικών εξελίξεων που πλήττει σφόδρα την πλειονότητα του κόσμου. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ την δεδομένη στιγμή είναι να μην είναι μακρύς ο κατήφορος που έχουμε πάρει.

Νιώθω την ανάγκη να απομακρυνθώ από την «νοσηρή» πραγματικότητα που με περικλείει σχεδόν απειλητικά και ασφυκτικά. Ξαφνικά βρίσκω καταφύγιο σε ένα παλιό και καλό γνώριμό μου «φίλο». Μπορεί να είναι χάρτινος αλλά δεν είναι χάρτινη η ψυχή του, δεν είναι «κοκάλινη» η γλώσσα που χρησιμοποιεί, και ακόμη σημαντικότερο, η «έκθεσή» μου σε αυτόν δεν «μαυρίζει» και την δική μου, ευάλωτη τελευταία, ψυχή! Διαβάζω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης και φιλοσοφίας. Το βρίσκω ιδιαιτέρως γοητευτικό να «μπαίνω στα παπούτσια» σημαντικών προσωπικοτήτων του παρελθόντος που άλλαξαν, με το δικό τους τρόπο, το ρου της ιστορίας.

Μαγεύομαι να παρακολουθώ τον τρόπο σκέψης τους, να απορώ με την διορατικότητά τους, να θαυμάζω την περίσσεια ευφυΐα τους, να ευαισθητοποιούμαι με την κοινωνική και πολιτική τους ανησυχία, να απολαμβάνω την «ταραχώδη» , διανθισμένη πολλές φορές με ίντριγκες, ζωή τους. Πολλά από τα επιστημονικά τους επιτεύγματα είναι γνωστά σε αρκετούς από εμάς και βρίσκουν καθημερινή εφαρμογή στην καθημερινότητα μας. Όμως, πολλοί ίσως παραβλέπουν πως, αυτοί οι άνθρωποι ήταν πάνω από όλα «περίεργοι» και αυτή η ιδιοτροπία τους «οδήγησε» εκεί που έφτασαν.

Ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα βγαλμένα από το πάνθεον της επιστήμης:

•    ο Νεύτων συνήθιζε να χώνει βελόνες πίσω από το μάτι του για να παρατηρήσει τις δονήσεις που προκαλεί το φως στον αμφιβληστροειδή, μπρρ…
•    ο πρωτοπόρος της Ιατρικής Γουίλιαμ Χάρβεϊ, προκειμένου να αποκωδικοποιήσει το κυκλοφορικό, παρατηρούσε ένα είδος γαρίδας του Τάμεση που είχε διαφανές σώμα και η καρδιά της φαινόταν σαν μέσα από τελευταίας τεχνολογίας μόνιτορ.
•    Οι κολακείες και το επίμονο φλερτ της Έιντα Λάβλεις, κόρης του λόρδου Βύρωνα, ώθησαν τον 53 ετών τότε Φάραντεϊ να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να αποδείξει με ένα εξαιρετικό πείραμα ότι ο ηλεκτρομαγνητισμός συνδέεται στενά με το φως.
•    ο φυσικός και πρωτοπόρος ερευνητής του διαστήματος Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον ζούσε πάντα υπό την εποπτεία ψυχιάτρου, καθώς ήταν διαγνωσμένο ότι έπασχε από μανιοκατάθλιψη.

Συνήθως διαβάζω ακούγοντας παράλληλα μουσική. Αυτοί οι δύο καλοί μου «φίλοι» έχουν μια καταπληκτική χημεία μεταξύ τους, ικανοποιώντας, από καιρό σε καιρό, την «επιτακτική» ανάγκη μου για κοινωνική «απομόνωση». Αυτή την φορά επιλέγω να ακούσω μουσική από το 1983 (άραγε, σε μισθολογικό επίπεδο, η Ελλάδα του τότε με την Ελλάδα του σήμερα έχουν μεγάλη διαφορά;γιατί δυστυχώς δεν το νομίζω;). Κάνω μια μικρή επίσκεψη στην μουσική μου βιβλιοθήκη, ηλεκτρονική και μη. Ιδού τα «διαμάντια» που ανακάλυψα:

1.    Michael Jackson – Thriller: χρειάζεται να αναφέρω κάτι για ένα από τους κορυφαίους δίσκους όχι μόνο της δεδομένης χρονιάς αλλά και ολόκληρης της δεκαετίας, εικοσαετίας και βάλε; Σε μια παράφραση του τελευταίου θεωρήματος του Fermat:ο χώρος είναι πολύ μικρός ώστε να χωρέσει η δισκοκριτική ενός τέτοιου δίσκου!

2.    Def Leppard – Pyromania: ο δίσκος που κοντραρίστηκε, όλως παραδόξως, στα ίσια σε πωλήσεις αυτόν του «Μιχαλάκη»! Οι Leps καταφέρνουν να «γυαλίσουν» τον ήχο τους, με την βοήθεια του γνωστού παραγωγού (και συζύγου της Shania Twain ,καλά μιλάμε για μεγάλο τυχερό!) Mutt Lange, και από το παραδοσιακό τους hard rock να μας προσφέρουν ένα από τα πρώτα pop/hard rock άλμπουμ στην ιστορία!Μπορεί να έγιναν ακόμη πιο τεράστιοι το 1987 με την κυκλοφορία του Hysteria, αλλά αυτό κατά την προσωπική μου άποψη έγινε επειδή «κόπιαραν» με έξυπνο τρόπο τις ιδέες που μας πρωτοπαρουσίασαν με το Pyromania. Ο δίσκος έχει μια ευχάριστη πάρτυ διάθεση και αν ακόμη κατηγορείται από μερικούς ότι ανέστησε το «ντροπιαστικό» hair metal κίνημα της εποχής, ας πρόσεχαν οι  εν λόγω μπάντες να ακολουθήσουν το μοτίβο του Pyromania πιο προσεκτικά και όχι να φάνε τα μούτρα τους!

3.    Tears for Fears – The Hurting: αναμφίβολα ένας από τους πιο ατμοσφαιρικούς δίσκους ολόκληρης της δεκαετίας στο χώρο του new wave, το ντεμπούτο άλμπουμ των Roland Orzabal και Curt Smith περιέχει συνθέσεις με τρομερό συναίσθημα. Προσωπικά αποτελεί την κορυφαία στιγμή του συγκροτήματος, ακόμη και αν το ‘Songs from the big chair’ (1985) αποτέλεσε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, ιδίως στις ΗΠΑ, και περιείχε αν μη τι άλλο εξίσου πολύ καλές συνθέσεις. Το γεγονός όμως που καθιστά το ‘The hurting’ ξεχωριστό είναι το προσωπικό ύφος των τραγουδιών, όπως το μαγευτικό ‘Mad world’ καθώς και το στυλιστικά κορυφαίο (με μια εξαίσια ενορχήστρωση από synths) ‘Change’. Να το θέσω απλά: πρόκειται για ένα δίσκο milestone για τα ’80s!

4.    Genesis – Genesis: το 1983 ήταν μια πολύ σημαντική και ιδιαιτέρως επιτυχημένη χρονιά για τον Phill Collins μιας και το εν λόγω άλμπουμ καθώς και η solo κυκλοφορία του (το ‘Hello, i must be going’) τα πήγαν πολύ καλά στα charts εκείνης της χρονιάς. Τι και αν το ‘Genesis’ προκάλεσε την δυσαρέσκεια των παραδοσιακών τους φίλων που αρέσκονταν στις progressive rock δεξιοτεχνίες τους; Ο Collins θέλησε να πιάσει τον παλμό της εποχής και να που οι Genesis κυκλοφορούν ένα δίσκο με σαφώς πιο pop προσανατολισμό με λογικό επακόλουθο η μουσική τους να γίνει πιο προσιτή σε ένα ευρύτερο κοινό. Για του λόγου το αληθές ακούστε το ‘That’s all’ και το Taking it all too hard’ και ανακαλύψτε τους «νέους» Genesis! Τολμηρό αλλά πετυχημένο το εγχείρημα του Phill, που τότε είχε λάβει εξολοκλήρου τα ηνία της μπάντας.

5.    R.E.M – Murmur: Για πολλούς πιστούς φίλους του θρυλικού συγκροτήματος, το ντεμπούτο τους άλμπουμ αποτελεί και την καλύτερη στιγμή τους στην πολύχρονη και «λαμπρή» μουσική τους καριέρα! Είναι οι ίδιοι εκείνοι που θα σου εκμυστηρευτούν, πως όσο πιο «διάσημο» γινόταν ολοένα και πιο πολύ το συγκρότημα, τόσο έχανε και κάτι από την αρχική του λάμψη.  Το ‘Murmur’ αποτελεί το ιδανικό σημείο για κάποιον που θέλει να «εξερευνήσει» και να καταλάβει πόσο ιδιαίτεροι ήταν οι R.E.M.  στο ξεκίνημα της πορείας τους και σε τι σημαντικό βαθμό συνετέλεσαν στην δημιουργία του μουσικού ιδιώματος που λέγεται alternative rock μερικά χρόνια αργότερα. Ένα από τα πιο σημαντικά debut albums ever!

Y.Γ. Δυστυχώς η επόμενη «μαύρη» μέρα της χώρας ήρθε πολύ νωρίς…5 Μαΐου 2010..τα σχόλια περιττεύουν… καλό ταξίδι στους 3 συνανθρώπους μας..