Περίμενα με αρκετή δόση ανυπομονησίας το τελευταίο άλμπουμ των Archive. Θυμάμαι να έχω ζητήσει (ή μήπως…απαιτήσει; χαχα) εγκαίρως, αμέσως μόλις μαθεύτηκαν τα χαρμόσυνα νέα, από τον αρχισυντάκτη μας να είμαι εγώ αυτός που θα έχει την “χαρά” να κάνει την δισκοκριτική στην εν λόγω κυκλοφορία. Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ, ή να το θέσω κομψότερα, εκπλαγεί ευχάριστα από την τελευταία τους δουλειά νωρίτερα μέσα στο 2009, ώστε μόλις “ανακάλυψα” πως “διέρρευσε” το “Controlling Crowds part IV” (CCIV) στο i-net, έσπευσα να το “κατεβάσω” χωρίς περαιτέρω ενδοιασμούς!! Ακολούθησε ένα είδος “ιεροτελεστίας” κατά την ακρόασή του. Όλα ήταν ιδανικά για μια αν μη τι άλλο ευχάριστη και ξεχωριστή εμπειρία. Μήπως τελικά έσφαλα…;

Δυστυχώς η απάντηση είναι καταφατική… Ακούω το άλμπουμ εδώ και αρκετό καιρό και πιάνω τον εαυτό μου, σε κάθε νέα ακρόαση, να προσπαθώ να είμαι όσο πιο “επιεικής” και “θετικός” γίνεται, μα παρόλα αυτά το CCIV δεν κατάφερε ποτέ να με “κερδίσει”. Επίσης, κάποια στιγμή, ξεπέρασα τον σκόπελο να το συγκρίνω, έστω και άθελά μου, με τον προκάτοχό του, μα και πάλι έστω κάτω από αυτό το πρίσμα, η νέα δουλειά των Archive δεν με έπεισε. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως δεν έφταιγα τελικά εγώ που είχα τοποθετήσει τον πήχη αρκετά ψηλά. Ήταν ασφαλές πλέον, να θεωρήσω πως οι συνθέσεις καθαυτές είναι αρκετά αδύναμες, αρκετά “άχρωμες” και πολύ υποτονικές (ή και άνευρες αν προτιμάτε).

Προσπάθησα να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει το “next big thing” των Archive. Με το ζόρι ξεχώρισα το συμπαθητικό “Pills” το οποίο και ανοίγει αξιοπρεπώς τον δίσκο. Από εκεί και πέρα, δυστυχώς… το χάος! Ας με “συγχωρήσουν” οι συμπαθείς Βρετανοί αλλά και οι πολυπληθείς φίλοι τους, αλλά θεωρώ πως αυτή την φορά κυκλοφόρησαν ότι χειρότερο θα μπορούσε να “χωρέσει” σε ένα άλμπουμ που φέρει τον τίτλο των Archive. Έτσι απλά… Μακάρι να μπορούσα να πιαστώ από κάτι θετικό, θα το ήθελα πάρα πολύ αλλά… Οι Archive κυκλοφορούν αρκετά βιαστικά το CCIV και το “γεμίζουν” με κομμάτια-fillers, δίχως ίχνος έμπνευσης που χαρακτήριζε τις προηγούμενες δουλειές τους. Κάποιες σκόρπιες καλές ιδέες δεν φτάνουν επουδενί ώστε να σώσουν την “άβολη” κατάσταση στην οποία περιήλθα ακούγοντάς το!

Οι Archive δεν καταφέρνουν αυτή την φορά να κάνουν το νέο “colpo grosso”. Μας προσφέρουν ένα δίσκο που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τον χαρακτήριζα μέτριο. Φαίνεται πως διανύουν μια κρίσιμη περίοδο κατά την οποία προσπαθούν να επαναλάβουν την επιτυχία του “Controlling Crowds”(CC) και δείχνουν να είναι εγκλωβισμένοι σε ένα ηχητικό τοπίο που δείχνει να μην τους οδηγεί πλέον στα πετυχημένα μονοπάτια του παρελθόντος. Επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους αλλά δυστυχώς ανέμπνευστα και πρόχειρα. Ίσως να πιέστηκαν από εξωγενείς παράγοντες να παρουσιάσουν τον διάδοχο του CC, αλλά αυτό το πάθημα ίσως θα πρέπει να τους γίνει ένα καλό μάθημα ώστε να καταλάβουν όπως, λέει και ο σοφός λαός μας, πως “δεν χωράνε δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη”. Ελπίζω πως το CCIV θα αποτελέσει απλά μια κακή παρένθεση για τους Archive και πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα μας “ταρακουνήσουν” και πάλι ευχάριστα με μια κυκλοφορία που θα είναι αντάξια του ονόματός τους. Οπότε ας κάνουμε λιγάκι υπομονή και ας μην βιαζόμαστε να τους κρίνουμε αρνητικά! Είμαι βέβαιος πως μπορούν να τα καταφέρουν!

1. Pills
2. Lines
3. The Empty Bottle
4. Remove
5. Come on Get High
6. Thought Conditioning
7. The Feeling of Losing Everything
8. Blood In Numbers
9. To the End
10. Pictures
11. Lunar Bender