Ήρθε το πέμπτο άλμπουμ για ένα συγκρότημα που υπάρχει από το 1991 και αποδεικνύεται από τις μακροβιότερες μπάντες του Manchester έχοντας αφομοιώσει και τιμήσει με τον πιο δημιουργικό τρόπο την κληρονομιά των Stone Roses και των Chameleons. Η νέα συλλογή “Sharpen Up The Knives” είναι μία πολύ καλή αρχή για τους «ανειδίκευτους», αλλά υπόσχεται λίγες εκπλήξεις στους επί χρόνια καταρτισμένους, οι οποίοι γνωρίζουν ότι οι Puressence σημαίνουν πολύ περισσότερα καθώς ήδη από τα πρώιμα τραγούδια τους διαθέτουν μοναδική ωριμότητα και ένταση .

15 τραγούδια συνθέτουν τη συλλογή Sharpen Up The Knives ,η οποία φέρει και τον τίτλο από το ομώνυμο τραγούδι του “Only Forever” (1998).Τα τραγούδια επιλέχθηκαν τελικά με κλήρο κατά δήλωση του James Mudriczki και συμπεριλήφθηκαν και τρεις νέες ηχογραφήσεις: μία νέα έκδοση του “Che” της Judi Collins με πιάνο και τα φωνητικά του James, του “Traffic Jam In Memory Lane” και το ολοκαίνουριο “Raise Me To The Ground”.To tracklist συγκεκριμένα έχει ως εξής:

1. This Feeling
2. Standing In Your Shadow
3. All I Want
4. Traffic Jam In Memory Lane (2009 version)
5. It Doesn’t Matter Anymore
6. Never Be The Same Again
7. Sharpen Up The Knives
8. She’s Gotten Over You
9. India
10. I Suppose
11. How Does It Feel
12. Street Lights
13. Raise Me To The Ground (exclusive track)
14. Our Numbers Oracle (exclusive track)
15. Che (piano/vocal version exclusive track)

Τα τραγούδια ακολουθούν πιστά την πορεία των Puressence, αλλά νομίζω ότι η περίοδος ΄96-΄98 είναι η πιο αντιπροσωπευτική του συγκροτήματος και κερδίζει και τις εντυπώσεις στη συλλογή μαζί με το “Raise Me To The Ground” που είναι αξιοπρόσεκτο και αναμενόμενο ως αισθητικό αποτέλεσμα.

Όπως και να ΄χει αυτό που σφιχτοδένει τις διάφορες ηχητικές αποχρώσεις είναι η φωνή του James με τη βαριά προφορά του Manchester και την ικανότητά της να διαχέεται στο μακρόσυρτο κιθαριστικό ήχο τόσο που δεν ξεχωρίζουν πια. Αυτή η φωνή ήταν που γοήτευσε και την αμερικανίδα τραγουδοποιό της folk Judi Collins και συμπεριέλαβε το “Che” επενδυμένο με την ερμηνεία του  James Mudriczki στο tribute album “Born to the Breed”.

Οι Puressence πια με επαρκή αυτοπεποίθηση και έχοντας απολαύσει τις πρόσφατες συναυλίες τους στο Ηνωμένο Βασίλειο προετοιμάζονται για τις εμφανίσεις τους στη Ελλάδα, τόσο σε επαρχιακές πόλεις όσο και στην πρωτεύουσα. Ίσως πλέον δικαιούνται να διεκδικούν τον τίτλο του «κλασικού» μετά από σχεδόν μία 15ετία σχέσης πάθους με το ελληνικό κοινό, η οποία είναι επανειλημμένως ομολογημένη από το στόμα του συγκροτήματος στις συνεντεύξεις. Βέβαια το κοινό έχει αλλάξει και αφειδώς εμπλουτιστεί από την πρώτη συναυλία τους στην Ελλάδα στο Ρόδον, όπου ένιωθε κανείς όλη την αγωνία ενός ευαίσθητου στίχου υποστηριζόμενου από μία αναγεννημένη σκοτεινή αισθητική που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα μεγάλα ονόματα του dark wave. Αν και οι Puressence δηλώνουν ότι ό,τι κάνουν είναι για τη μουσική που μόνο αυτή μετράει και γι’ αυτό αποχώρησαν το 2002 από την Island Records, θα έλεγα ότι μάλλον κολακεύτηκαν υπέρ του δέοντως από τις ζαχαρώδεις εκδηλώσεις του ελληνικού κοινού, το οποίο εκδηλώνει ένα πολύ καλό αισθητήριο και αγκαλιάζει συγκροτήματα όπως το εν λόγω, αλλά επίσης άγεται και φέρεται απ’ότι επιτάσσει η ραδιοφωνική και κλαμπίστικη μουσική προπαγάνδα.

Κι επειδή κοντά είναι τα Χριστούγεννα και ο Αϊ -Βασίλης πάντα φέρνει κάτι από τους Puressence, θα έχουν την ευκαιρία να προσέλθουν όλοι οι πιστοί το Δεκέμβριο στο Fuzz ή νωρίτερα σε κάποιον από τους σταθμούς της περιοδείας του στην Ελλάδα. Όσο για τα μέλη του συγκροτήματος που κοντεύουν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, νομίζω ότι εδώ μπορούν να νιώσουν αυτό που δηλώνει η παλιά ρήση carpe diem.