Ερωτευμένος. Πολύ. Τρομακτικά πολύ. Αλλόκοσμα πολύ. Ξέρεις με ποιο λεωφορείο πάει στη δουλειά της, πως πίνει τον καφέ της, ποια είναι τα αγαπημένα της παπούτσια. Φυσικά. Ξέρεις ακόμα πόσα δευτερόλεπτα χρειάζεται για να βάψει τα νύχια των ποδιών και πόσα των χεριών της. Πόσες ελιές έχει στην πλάτη της. Πόσο ελάχιστα διαφορετικός είναι ο τόνος της φωνής της όταν ξυπνώντας λέει «καλημέρα» στη γάτα της. Δεν είναι ότι θέλεις μόνο να υμνείς το κορμί της κάθε νύχτα, να της φέρνεις λουλούδια χωρίς να γιορτάζει, να της ζεσταίνεις τα χέρια μέσα στα δικά σου όταν κρυώνει. Θέλεις και να της πλένεις τα πιάτα, να ράβεις το κουμπί από το πανωφόρι της που είναι έτοιμο να κοπεί, να μένεις άυπνος τα βράδια για να μη χάνεις ούτε λεπτό χωρίς να την κοιτάς.

Ο Jerzy Skolimowski μάς λέει μια ιστορία αγάπης, τόσο μεγάλης που ίσως να μην χωράει στο μυαλό μας και το βέβαιο είναι ότι δεν χωράει στο οπτικό μας πεδίο. Ο σκηνοθέτης μάς καθηλώνει στη σκοτεινή αίθουσα και το αποδεικνύει με μαθηματική ακρίβεια. Δίνοντας μας αποσπάσματα εικόνων και όχι όλη την ιστορία στο χέρι, μας σκουντάει στον ώμο για να ξυπνήσουμε και να κοιτάξουμε τον ερωτευμένο Leon Okrasa πιο βαθιά, πιο ειλικρινά, πιο ανοιχτόκαρδα, χωρίς φόβο και με όλο το πάθος του κόσμου. Ο Πολωνός δημιουργός, στα 70 του χρόνια, συνθέτει ένα ποίημα 87 λεπτών για τον έρωτα, που ίσως σας κάνει να δακρύσετε αλλά κάποιες στιγμές ίσως σας κάνει και να χαμογελάσετε. Πάντως ή θα το αγαπήσετε ή θα το μισήσετε, μέση οδός δεν υπάρχει.

Η Άννα; Η Άννα τι; Το μόνο που εύχεται κανείς είναι το αδύνατο: Αχ να μπορούσε η Άννα να καθίσει εδώ, στη διπλανή θέση και να δει όλα όσα συμβαίνουν και πως ακριβώς εκτυλίσσονται… στο σκοτάδι.

Σκηνοθεσία: Jerzy Skolimowski

Παίζουν: Artur Steranko, Kinga Preis
Σενάριο: Jerzy Skolimowski, Eva Piaskowska
Παραγωγή: Jerzy Skolimowski, Paulo Branco

Μια μίνι συνέντευξη με τον σκηνοθέτη: http://www.abc.net.au/atthemovies/txt/s2258081.htm

Άλλες ενδιαφέρουσες σκέψεις: http://www.myfilm.gr/article3612.html