Δεν είναι όμορφο να βλέπεις στο CD player σου “κολλημένη” για καιρό τη δουλειά ενός ελληνικού σχήματος και να μη σου κάνει καρδιά να τη βγάλεις παρόλους τους υπόλοιπους μουσικούς πειρασμούς και προκλήσεις;

Από τη πρώτη μου γνωριμία με τους GAD το 2005 (“What Hides In There” – από τη συλλογή “Greek Electro 02”) ένιωσα ότι κάτι καλό ήταν έτοιμο να προβάλει. Η διασκευή τους στο “Bitches Brew” των Inspiral Carpets (που περιλαμβάνεται και στη συλλογή “Audiobook 2” του Postwave.gr) καθώς και το track “End of the road” (στη συλλογή της UNDO “LM.End_1”) με έπεισε ότι τα σχέδια, η διάθεση και το ταλέντο του Ηρακλή Αναστασιάδη (των γνωστών ΆΤΡΙΑ) και του Κώστα Αντωνιάδη είχαν αρχίσει να μετουσιώνονται σε κάτι πραγματικά αξιόλογο.

Και μπορεί οι GAD να περιλαμβάνονται στη γνωστή (αλλά πάντα limited) ελληνική ηλεκτρονική / ανεξάρτητη σκηνή (ξενόγλωσσων σχημάτων), αλλά τελικά ένα από τα στοιχεία που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι ότι …πραγματικά ξεφεύγουν πολύ από αυτή! Οι GAD με το “System May Fall” – με το πρώτο τους μόλις album δηλαδή – κατάφεραν να κάνουν αυτό που πολλές μπάντες της σκηνής χρόνια τώρα προσπαθούν αλλά δεν καταφέρνουν… να ξεπεράσουν τα όρια της σχεδόν μίζερης ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν αυτό μεταφράζεται και σε μια καλή διανομή στο εξωτερικό, αλλά όσον αφορά αυτό καθαυτό τον ήχο, τις στιχουργικές επιλογές και την παραγωγή τους, μπορώ άνετα να πω ότι οι GAD βρίσκονται ένα επίπεδο παραπάνω από οποιαδήποτε “παρόμοια” πρόταση προερχόμενη από τη χώρα μας (κι από κοντά ακολουθούν και οι εξαίσιοι POP EYE – αλλά γι’αυτούς θα γράψουμε κάποια άλλη στιγμή).

Εκτός από τα προαναφερθέντα κομμάτια (“What hides in there”, “Bitches Brew” και “End of the road”) κορυφαίες στιγμές του “System May Fall” είναι το πολύ γλυκό “Leslie” με τα μαγικά φωνητικά της Αποστολίνας Μάη, το “No songs for her” με την αισθησιακή φωνή μια γνωστής από τα παλιά – της Δάφνης Γερογιάννη των ΆΤΡΙΑ, αλλά και το “Pray”, το κομμάτι με το οποίο ξεκινάει το album. To “Pray” με αναφορές σε Depeche Mode και New Order δείχνει να αποτελεί το ιδανικότερο ξεκίνημα για το μουσικό ταξίδι στο οποίο μας παρασύρουν οι GAD.

Και φτάνοντας στη μέση περίπου του μουσικού αυτού ταξιδιού, δεν μπορούμε παρά να χαρούμε που οι αδύναμες στιγμές του όλου concept είναι ελάχιστες ως μηδαμινές, με κομμάτια όπως το “Someday”, το “Boy” και το “Second thoughts” να παγιώνουν μέσα μας ότι οι GAD έβγαλαν ένα πραγματικά υπέροχο album.

1.     Pray
2.     Can’t Escape From Fear
3.     These Little Things
4.     Noone Knows Your Name
5.     Second Thoughts
6.     Someday
7.     Leslie
8.     Boy
9.     No Songs For Her
10.     Safe
11.     The End Of The Road
12.     Bitches Brew
13.     Don’t Forget To Live Before You Die
14.     What Hides In There