P.S. I LOVE YOU… Στην ομώνυμη ταινία του Richard LaGravenese η Holy (Hilary Swank) βιώνει το τραγικό γεγονός του θανάτου του συζύγου της, Gerry (Gerard Butler), και επανεκτιμά τις προσωπικές τους στιγμές, μετανιώνοντας για ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και ανούσιους καυγάδες του παρελθόντος.

Μέχρι εδώ η ιστορία είναι προβλέψιμη. Εν τούτοις, η έκπληξη της ταινίας δεν αργεί να αποκαλυφτεί : Με αφετηρία την ημέρα των γενεθλίων της η Holy αρχίζει να λαμβάνει επιστολές που έγραψε ο Gerry γι’αυτήν πριν από το θάνατό του, οι οποίες φτάνουν στα χέρια της με τους πιο παράδοξους τρόπους και της δίνουν κίνητρο για να συνεχίσει τη ζωή της.  Κάθε επιστολή τελειώνει με τη φράση “P.S. I love You”.

Από εκείνην τη στιγμή τόσο η πρωταγωνίστρια όσο και οι θεατές αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην αισιοδοξία και τη γλυκειά γεύση που αφήνει κάθε γράμμα του Gerry και τη θλίψη που προκαλεί η συνειδητοποίηση του αμετάκλητου του θανάτου. Οι γλυκόπικρες καταστάσεις που ακολουθούν είναι εξ ίσου αντιφατικές: τη μελαγχολία διαδέχεται το χιούμορ, τη νοσταλγία η κατάφαση στη ζωή. Το μεγαλύτερο επίτευγμα του έργου είναι ότι δεν εκπίπτει ούτε στιγμή σε οικογενειακό μελόδραμα εύκολης συγκίνησης. Ίσως εδώ έχει την αφετηρία του και το μοναδικό μειονέκτημά του: Η αγωνιώδης προσπάθεια αποφυγής του «μελό» οδηγεί κάποιες φορές το σενάριο σε λίγο ακραίο, εκβιαστικό χιούμορ. Συνήθως, όμως, οι αστείες «πινελιές» του P.S. I LOVE YOU είναι επιτυχείς και υποστηρίζονται ικανοποιητικά από το υπόλοιπο cast και ιδιαίτερα από την αγαπημένη «Φοίβη», Lisa Kudrow.

Ειλικρινής αγάπη μετά θάνατον, λοιπόν, που έχει τον ανιδιοτελή στόχο της ευτυχίας του άλλου.. Το πιο αληθινό κομμάτι του Gerry βρίσκεται στο τέλος κάθε γράμματος.

Και οι πιο σημαντικές αλήθειες της ζωής βρίσκονται συνήθως στα υστερόγραφα…