Για άλλη μια φορά ένας καθόλου αντικειμενικός φίλος του συγκροτήματος έρχεται στη δύσκολη θέση να καταθέσει την εμπειρία και ό,τι τυχόν αποκόμισε από την ακρόαση της τελευταίας δουλειάς. Εξαιρετικά δύσκολο να θέλεις να βρεις “μελανά” ή γκρίζα σημεία και τελικά αυτό που να σου μένει είναι ο ενθουσιασμός μιας Χαίρομαι πάντως που ακόμα και σε αυτήν την ηλικία (δεν είμαι και σαν την Πελοπόννησο) υπάρχουν στη μουσική δουλειές που μου δίνουν τον ίδιο ενθουσιασμό και χαρά, όπως όταν είχα ακούσει πρώτη φορά δουλειές όπως Hunting High & Low των A-ha, το Dare των Human League, το Vienna των Ultravox, το Violator των Depeche Mode, το 604 των Ladytron. Χαίρομαι να “λιώνω” τέτοιας ποιότητας δουλειές στο CD του αυτοκινήτου μου ακολουθώντας τη μίζερη κίνηση της Κηφισίας, ή να συζητάω για το άλμπουμ αυτό ώρες με φίλους ή και να “προσηλυτίζω” νέο κόσμο στον πλανήτη Marsheaux.

Εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή, συνοχή με την προηγούμενη παρθενική τους δουλειά, “E-bay Queen”, όπου δεν υφίσταται πλέον το τρακ της πρεμιέρας και έχουν την ωριμότητα να παρουσιάσουν αυτό που τόσοι άλλοι δε μας έχουν δείξει σε δεύτερες ή τρίτες τους δουλειές: ενθουσιασμό, εξέλιξη και μεράκι.

Όχι, θα βαριόμουνα ΤΡΟΜΕΡΑ ακούγοντας άλλον ένα δίσκο που θα ακούγοντας σαν Fisherspooner αλλά δεν θα ήταν Fisherspooner, ή Moby αλλά όχι και τόσο Moby, ή Goldfrapp αλλά και πάλι όχι και τόσο πολύ. It sounds Marsheaux, it is Marsheaux, και τόσο τα κορίτσια όσο και οι φίλοι τους (όλοι εμείς που βάζουμε repeat all στο ipod, στο discman, στο winamp) είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι για αυτό. Επαναλαμβάνω ΑΨΟΓΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, σούπερ το package – αν και πολύ κοριτσίστικο, υπάρχει δουλειά που φαίνεται σε όλα τα σημεία, ακόμα και στη σειρά που έχουν μπει τα κομμάτια στο CD.

Βάση προσωπικού γούστου είναι κάποια που δεν ξεκολλάνε από μέσα μου και τα έχω ξεχωρίσει (είμαι σίγουρος ότι θα το κάνετε και εσείς αυτό, είναι αναπόφευκτο) αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι μου αρέσει και συνολικά. Είναι σίγουρα άλμπουμ που δεν θα κάνεις playlist, θα το αφήσεις να παίξει ολόκληρο, και όχι μόνο μία φορά.

Προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στη διαδικασία να πω για κάθε κομμάτι ποιες είναι οι επιρροές. Αμέσως κατάλαβα ότι είναι λάθος και άτοπη η διαδικασία καθώς για όποιο κομμάτι οποιουδήποτε καλλιτέχνη το κάνεις αυτό κάποια στιγμή όλο και κάτι θα εντοπίσεις. Άλλωστε έχουν πει τόσο εύστοχα ότι στη μουσική δεν υπάρχει παρθενογέννηση. Παρόλο αυτά είναι ευδιάκριτο ότι δεν υπάρχει αντιγραφή, δεν υπάρχει κανιβαλισμός. Στο δεύτερο αυτό δίσκο και κρατώντας επίσης στο πίσω μέρος του μυαλού τα πολύ καλά remixes που έχει κάνει το γκρουπ για λογαριασμό τρίτων – Ελλήνων και ξένων (Τσαλιγοπούλου, Moby, Kylie Minogue, DEPECHE MODE, Rexx The Dog κα), είναι πλέον ευδιάκριτο το προσωπικό στυλ και στην ερμηνεία, και στην παραγωγή και στο όλο γενικότερα στήσιμο της δουλειάς.

Uptempo, low tempo, pop, electro, new romantic, dance και τόσα άλλα tags που μπορεί να βάλει κανείς. Αλλά είναι σοφό να βάζεις ετικέτες, βοηθάει σε τίποτα εκτός από το να ξεχωρίζεις τους Wu Tang Klang από τον Φοίβο Δεληβοριά;

Νέα κομμάτια λοιπόν, για ραδιόφωνο, για club, για lounge, για το αυτοκίνητο, το ipod, το γραφείο. Για πριν και μετά την εξόρμισή μας στις dance σκηνές, για τις ατελείωτες ώρες αναμονής σε στάση λεωφορείου ή στην κίνηση που δε λέμε να ξεκολλήσουμε. Ισορροπία σε φωνητικά και όργανα, χωρίς το ένα να καπελώνει το άλλο.

Είναι εξαιρετικά εμπνευσμένος ο τρόπος που προσεγγίζουν τις διασκευές. Πώς δεν προσβάλλουν τους πρώτους ερμηνευτές και συνθέτες αλλά και τους εαυτούς τους. Καλύτερο request για διασκευή από το Promise των When In Rome δε θα ζητούσα! Αντάξιο των προσπαθειών που έχουν κάνει και παλαιότερα (Pop Corn, Pure, Όλα Γυρίζουν).

Review track by track δε θα επιχειρήσω γιατί η δουλειά είναι ενιαία, μία και θα σας στερήσω την εμπειρία της γνωριμίας. Για γεύσεις πάντως ήδη μπορείτε να λάβετε από το ραδιόφωνο (κάποιοι ήδη το λιώνουν πολλάκις καθημερινώς) και από τη σελίδα που έχουν οι Marsheuax στο myspace (http://www.myspace.com/marsheuax).

Περιμένω πώς και πώς το όποιο video επιλέξουν τα κορίτσια και ήδη έχουν ξεκινήσει τα στοιχήματα… Για να ακούσω και από εσάς…

Χαίρομαι αφάνταστα που όπως και με το E-bay Queen, έτσι τώρα και με το Peek A Boo θα έχω να ασχολούμαι (αλλά φαντάζομαι κι εσείς) με την ακρόαση, την ένδυση (βάλτε τη μάσκα που έχει το CD, δείτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη και τολμήστε στο επόμενο live ή dj set να εμφανιστείτε έτσι – αποφύγετε τις σακούλες του μανάβη, είναι faux και έχουν άλλη σκοπιμότητα), τον προσηλυτισμό (καιρό έχω να δω να ενθουσιάζονται έτσι άνθρωποι με “δύσκολο” γούστο από όλον τον κόσμο) αλλά πάνω από όλα με τη ΜΟΥΣΙΚΗ !!!

Marsheaux – PEEK A BOO
January 2007
Undo Records

Tracklist

01. Hanging On
02. Wait No More
03. No Sence
04. Promise (feat. Vassilikos)[When In Rome Cover]
05. City Of Lights
06. Dream Of A Disco
07. What A Lovely Surprise!
08. Home
09. What You Don’t Like
10. Love Under Pressure
11. People’s Mind
12. Regret [New Order Cover]
13. Heaven