Keep on rockin’ in the free web…
Το promotion γύρω από αυτή την συναυλία ήταν τόσο έντονο τις τελευταίες μέρες σε σημείο που να σε κάνει να λες.. άντε να γίνει να τελειώνουμε. Μιας και έγινε λοιπόν ας καταγράψουμε την εμπειρία μας.

Ο χώρος καλός, η ακουστική αρκετά καλή, ορισμένοι βέβαια κάθονταν πολύ μακριά και κάποιοι άλλοι πολύ κοντά, συνηθισμένα πράγματα για μια γηπεδική συναυλία. Το κλίμα που επικρατούσε πριν αρχίσει ήταν κάτι ανάμεσα σε χαλάρωμα και έντονο στρες αναμονής. Ξαφνικά από το πουθενά κατά τις 8:10 οι Pearl Jam είναι επί σκηνής.

Ακολούθησε αυτό που οι ίδιοι είχαν ονομάσει “An evening with Pearl Jam” μια συναυλία μεγάλης έντασης (ο κόσμος δάκρυσε πραγματικά από συγκίνηση σε μερικά κομμάτια τους), μεγάλης διάρκειας (πάνω από δυόμιση ώρες) από μεγάλους μουσικούς. Το κοινό ήταν ανάμεικτο αν και στην πλειοψηφία τους Έλληνες είχαμε και κόσμο από άλλες χώρες μέχρι και από Νέα Ζηλανδία. Οι αντιδράσεις σε κομμάτια από τους δυο πρώτους δίσκους όπως τα: Daughter, Jeremy, Alive και Rearviewmirror ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενες και όπως είναι λογικό δεν μπορούσαν να συγκριθούν με τις πιο μετριοπαθείς για τα πρόσφατα singles Life Wasted και World Wide Suicide. Ο Eddie Vedder πήρε και ένα χαρτί και μας μίλησε / διάβασε με σπαστά Ελληνικά, όχι μόνο το κλασικό καλησπέρα αλλά δυο τρεις προτάσεις. Αυτό δείχνει ότι ακόμη και 15 χρόνια μετά θέλουν να είναι κοντά στον κόσμο τους. Σ’αυτή την παλιά και Νέα γενιά (είδαμε παιδιά 13-14 ετών) των fans που τους στηρίζουν και τους ακολουθούν στα βήματα τους.

Μετά τα πρώτα πενήντα λεπτά είχαμε μια από τις δυο τρεις στιγμές χαλάρωσης μ’ένα τραβηγμένο κλείσιμο του “Even Flow”. Πριν ο Eddie (όπως και μας συστήθηκε στο τέλος ) επιστρέψει στην σκηνή για να συνεχίσει με μια ηλεκτροακουστική εκδοχή του “Daughter” σε medley με το “The Wall”. Τα κομμάτια που παίχτηκαν ήταν παραπάνω από πολλά. Eίχαμε διασκευή από Ramones (I believe in miracles) με αναφορά στον Joey Ramone, κρυμμένα διαμάντια όπως το “Love is a tower you are the key”, Χριστουγεννιάτικα hits (Wishlist) φοβερές στιγμές με το κοινό να τραγουδάει τις πρώτες στροφές;;; του “Elderly Woman Behind the Counter” και στιγμές ανάπαυλας με το “Better Man”.

Η σκηνική τους παρουσία ήταν απίστευτη και το τι έκανε ο McCreedy με την κιθάρα του δεν περιγράφεται, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την παρουσία κανενός από τα άλλα μέλη. Τον leader τον είδαμε να σκαρφαλώνει πάνω στα ηχεία και να προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στο πλήθος που είχε από κάτω. Επίσης σε άλλη στιγμή να μοιράζει ντέφια τα οποία έσπαγαν από την ένταση με την οποία τα έπαιζε. Τέλος ο Eddie μας ξαναμίλησε / διάβασε Ελληνικά, ευχαρίστησε όλο τον κόσμο και μας είπε ότι ήρθε ο καιρός να πάνε σπίτι τους. Μας είπε καληνύχτα όπως λένε στο Seattle, ζήτησε τις σημαίες από όλα τα παιδιά που τις κράταγαν, υποκλίθηκε μαζί με τους υπόλοιπους και αποχώρησε.

Όντας ένας μπερδεμένος φαν των Pearl Jam τα τελευταία 13 χρόνια  μπορώ να πω ότι αυτή η συναυλία τους πρέπει να κάλυψε τις απαιτήσεις όλων. Ήταν σίγουρα καλύτερα από το 2000 που τους είχα ξαναδεί. Εκείνη την περίοδο το συγκρότημα ψαχνόταν και περνούσε μια φάση εσωτερικής κρίσης και αμφισβήτησης. Έξι χρόνια μετά το γεγονός ότι ο πλανήτης γη έχει γίνει χειρότερος ξαναέδωσε λόγο ύπαρξης σε μια μπάντα σαν τους Pearl Jam. Αυτοί με την σειρά τους πιο ώριμοι και δεμένοι πλέον μας έδωσαν ότι καλύτερο είχαν.

Set List

Go, Animal, Life Wasted, Hail Hail, Corduroy, Severed Hand, World Wide Suicide, Small Town, Given To Fly, Marker In The Sand, Sad, Even Flow, Daughter / (Another Brick In The Wall Part 2 by Pink Floyd), You Are, Wishlist, Insignificance, Jeremy, Better Man

1st encore: Footsteps, I Am Mine, Inside Job, Black, Rearviewmirror, Porch

2nd encore: Smile, I Believe In Miracles (by the Ramones), Alive, Rockin’ in the Free World (by Neil Young), Yellow Ledbetter / (Little Wing by Jimi Hendrix)

Χρήστος Αναγνώστου