Σε λίγο καιρό δεν θα έχουμε χρόνο για τους debutants… Καλύτερα ν’ασχοληθούμε για λίγο μαζί τους, τώρα!

“Between the click of the light and the start of the dream”

Οι Arcade Fire έχουν να μου προσφέρουν μια απρόσμενη διευκόλυνση. Το 2003 κυκλοφόρησε από τους ίδιους το EP τους. Ακολούθησε το 2004 το album “Funeral” και τώρα εν έτει 2005 η εταιρεία Merge επιμελείται της επανακυκλοφορίας του πρώτου εκείνου ΕΡ. Φαντάζεστε να μην το είχε κάνει; Θα χάναμε τις πρώτες συστάσεις μ’ένα group που αργότερα μας μυεί σε μερικές από τις ομορφότερες μελωδίες των τελευταίων ετών με το album του “Funeral”. Επ’ευκαιρία λοιπόν της επανακυκλοφορίας του ΕΡ θα επεκταθώ λίγο και σ’αυτό το τελευταίο full length recording.. So, I consider the EP a “Special Purpose Melodic Vehicle”.

Πάντα είχα τους ακουστικούς μου υποδοχείς σε επιφυλακή όταν επρόκειτο για μελωδίες που προέρχονταν από …την άλλη όχθη του ωκεανού. Ο αμερικάνικος ήχος μου είναι λίγο «δυσανάγνωστος». Τί γίνεται, όμως, όταν η μία όχθη πλησιάζει την άλλη και το Βρετανικό/Ευρωπαϊκό φλέγμα προτείνει τη δική του εσωστρεφή ακουστική;
Τότε αποκαλύπτονται διαμαντάκια, που ναι μεν προσφέρουν γνώριμα δείγματα των επιρροών τους, αλλά και εξελίσσονται με αυτοπεποίθηση μέσα από αυτές τις επιρροές.

Ο λόγος, πιο συγκεκριμένα, για τους Arcade Fire, συγκρότημα με βάση του το Μόντρεαλ, στο Quebec του Καναδά, με βασικούς συντελεστές το ζευγάρι Win Butler και Regine Chassagne κι ένα αρκετά μεγάλο επιτελείο μουσικών (synths, various strings and percussions). Επιβεβαίωσα τη γνωριμία μου μαζί τους μέσα από το site των Piano Magic, στις προτεινόμενες playlists τους. Αργότερα, κι εντελώς τυχαία, άκουσα το “Old Flame”, πρώτο κομμάτι από το ΕΡ τους, σε κεντρικό δισκοπωλείο, κι έτσι αποφάσισα πως ήταν γραφτό να κανονίσω με το group ένα μουσικό δείπνο που θα περιελάμβανε εφτά μελωδικά ορεκτικά, αλλά και την κυρίως μουσική πρότασή τους. Κι έτσι έφυγα μαζί τους μακρυά από την πόλη…to their neighbourhood.

Βλέποντας το ένα και μοναδικό ΕΡ των Arcade Fire στο stand του δισκοπωλείου, σκέφτηκα το πιθανότατο hype που μπορεί να έχει κάνει. Έφερα στο μυαλό μου την εικόνα των βινυλίων των Polyphonic Spree –πολυμελές συγκρότημα από το Dallas με κλίση στη συμφωνική pop- να φιγουράρουν στα stands του Τower Records στο Λονδίνο αλλά και τα δισκάκια των Postal Service και Interpol (“Turn On The Bright Lights”) που έφερναν τα αμερικανάκια-φοιτητές από την πατρίδα τους, για να τ’ακούν και στην Αγγλία…δηλαδή πού;; χα! Έφερναν τα δισκάκια των αμερικάνικων groups στη μουσική ‘πατρίδα τους’, στον μπαμπά Robert,…στη μνήμη του Ian..

Από το ΕΡ, ξεχωρίζουν κυρίως 3 κομμάτια: “Old Flame” για την νεο-κυματική κιθάρα και το μπάσο που παραπέμπουν σε γνώριμα μουσικά τοπία, “No Cars” για το ζωηρό drumbeat που το group χρησιμοποιεί για να απευθυνθεί εύστοχα στα …παιδιά(!), “Headlights look like diamonds” για το στιχάκι: “the red lights mean you’re leaving, the white ones mean returning…” και ίσως το acoustic ‘The woodland national anthem” για την Björk-ish φωνή της Régine κι εκείνο το υπέροχο κλέισιμο, που αφήνει την αίσθηση μιας «βαθιάς υπόκρουσης»… : Επαρκής προπομπός του “funeral” αλλά όχι και ακριβώς αντάξιός του.

Ερχόμαστε, λοιπόν, στο “Funeral”…κι έχω ήδη γράψει πολλά… Πάντως, η ουσία μπορεί να περιοριστεί στο ότι το album αυτό απηχεί την αινιγματική ζωηράδα των παιδιών, αλλά και τη νοσταλγική ωριμότητα των μεγάλων. Φέρνω στο μυαλό μου ένα συνδυασμό της υπέροχης, ζωηρής αφέλειας των Stone Roses με την αριστουργηματική κατήφεια των Μy Bloody Valentine, αυτή τη φορά στο “Isn’t Anything” (κι όχι στο ‘Loveless’). Αυτός ο συνδυασμός: ‘the hardest thing in the world’, huh? For that, it’s nice! Με το “Funeral” γυρίζουμε, επομένως, πολύ πιο πίσω. Άλλωστε, από το πρώτο κιόλας τραγούδι υπονοείται ένα νοσταλγικό πισωγύρισμα “…but sometimes, we remember our bedrooms, and our parent’s bedrooms, and the bedrooms of our friends”…όχι όμως και στασιμότητα:

“You change all the lead sleepin’ in my head to gold,
as the day grows dim, I hear you sing a golden hymn,
the song I’ve been trying to say.
Purify the colors, purify my mind,
…and spread the ashes of the colors over this heart of mine” [from “Neighbourhood #1 (Tunnels)”]!

Η πρώτη εισήγηση στη μουσική των Arcade Fire έγινε. Όσοι πιστεύουν πως η μουσική τούς συνοδεύει διακριτικά σε διάφορα γεγονότα στη ζωή τους, ας δοκιμάσουν να τους ακούσουν! Ι’ve offered myself such a verification!

“music without measurements,
sounds passing through circumstances”

tracklist:

1. Old Flame
2. I’m Sleeping In A Submarine
3. No Cars Go
4. The Woodland National Anthem
5. My Heart is an Apple
6. Headlights Look Like Diamonds
7. Vampire / Forest Fire

self-released:2003; re-released: Merge, 2005