Let’s spit some fire, some fear and malice!

“if I was in World War II, they’d call me spitfire”

“Για ν’ ακούσεις σωστά τους Prodigy πρέπει να βάλεις το δισκάκι στο στερεοφωνικό και να βεβαιωθείς πως ο,τιδήποτε κρέμεται σε τοίχο ή εφάπτεται στο πάτωμα τρίζει, έτοιμο να ‘ξεριζωθεί’ από τη βάση του.”
That I did!

Βλέποντας το εξώφυλλο του album αλλά και την αρχική σελίδα του official site σκέφτεσαι: “This album must have some real strong jaws…” Very cartoonish cover! Colourful! Στρατιωτικό καπέλο, δύο στροφόμετρα [?] για μάτια, shark jaws for cheeks και ….χειμώδη χείλια να καπνίζουν αρειμάνια τσιγάρο.

Για τους αρειμάνιους Prodigy έγραφε στο Ποπ+Ροκ το 1997 –χρονιά κυκλοφορίας του ‘The fat of the land’- o Τάσος Μαρούγκας. Τί έγραφε δηλαδή…? Ονειρευόταν! : «Ο Liam ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ, με το κεφάλι του να κρέμεται προς τα πίσω και το βλέμμα του κολλημένο στο ταβάνι. Ο Maxim Reality στεκόταν όρθιος, με τα πόδια ανοιχτά και τα χέρια σταυρωμένα, να με κοιτάει κατευθείαν στα μάτια, με ύφος βλοσυρό σαν bodyguard των Public Enemy. Ο Leeroy λικνιζόταν σαν ξωτικό σε μια γωνία παράμερα…Κι ας μην είχαμε μουσική στο δωμάτιο. Ο Keith περιγελούσε την κόκκινη φόρμα μου και το t-shirt μου με τις πόρνες αλά Edika και το logo ‘Red Light District’, ενώ θα έπρεπε να χλευάζει τον κουρέα, που έκανε το κεφάλι του έτσι.» Μετά απ’ όλ’ αυτά ο ονειροπόλος ετοιμαζόταν να παρευρεθεί στο private listening του τότε καινούριου δίσκου των Prodigy… somewhere close to London… or was it in Essex? At the Barn… Prodigy’s formation point.

Σειρά μας να κάνουμε ένα private listening του καινούριου –μετά 7 χρόνια αν εξαιρέσουμε την εμβόλιμη αποτυχία του “Baby’s Got a Temper” του 2002- δίσκου των Prodigy… Σ’ ένα χώρο όπου επιτρέπονται οι ‘διατριτικές’ ικανότητες του ήχου. Σε υπόγειο… χμμμ..

To “Always Outnumbered never Outgunned” είναι δουλειά του Howlett…
Αυτή τη φορά δεν ανακατεύτηκαν μουσικά ούτε ο Keith Flint ούτε ο Maxim Reality (just like in the case of ‘music for the jilted generation’)… Οι δυο τους όμως θα είναι στην παρέα των Prodigy του Howlett on stage! Έτσι μας βεβαιώνει τουλάχιστον ο Liam. Φαντάζομαι τους 3 τους στη σκηνή κι έτσι ακούω το νέο δίσκο. Βέβαια η εμφάνιση και του Leeroy Thornhill θα ήταν έκπληξη με καλές δόσεις νοσταλγίας! “The whole bunch”

Με ποιό κομμάτι είχαν ξεκινήσει το ’99? Smack my bitch up. Τώρα ίσως ξεκινήσουν με το single ‘Girls’.. Pretty much alike… Τότε είχε βγει ο Keith και μετά στο Funky Shit o Leeroy! And the show began and the crowd went crazy, same as that crowd back in ’95.. Παρόλο που ο ήχος του ‘The Fat of the Land’ είχε εξελιχθεί σε σχέση με αυτόν του Experience kai tou Jilted (those …interchangeable rave-like effects were replaced by more metal chords and vocals and updated swirling drones and deranged ‘layers’…and…anyway..) οι ίδιοι οι Prodigy έδειχναν πια σχεδόν λιγότερο ‘τρομακτικοί’ … Βέβαια όσο μεγαλώνει κανείς τρομάζει δυσκολότερα… and so do I…

Ξεφεύγω επίτηδες από το σκοπό του review… Αν δεν είχε ανακοινωθεί η συναυλία του Οκτωβρίου δεν θα είχα παρασυρθεί έτσι…

Πάντως, τα πράγματα είναι απλά στην περίπτωση του δίσκου αυτού. Μόλις άκουσα το ‘Spitfire’ σκέφτηκα πως ίσως είναι μια καλή εναλλακτική του ‘Firestarter’ για club-listening …or dancing! Στο ‘Spitfire’ όπως και στο 5ο κομμάτι ‘Hotride’ o Liam συνεργάζεται με την Juliette Lewis. H ηθοποιός είναι μέλος σ’ ένα συγκρότημα named ‘The Licks’ from LA.. κι όταν άκουσε ο Liam την φωνή της αλά Patti Smith της έστειλε τις σχετικές κασσέτες του.. Τα 2 αυτά κομμάτια είναι τα πιο δυνατά του δίσκου …and I believe in their hype..

Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν το καθένα το δικό του ξεχωριστό ύφος ώστε να ανταποκριθεί το album σε πολλές μουσικές προτιμήσεις.. Ο Liam φαίνεται πως συγκεντρώθηκε αρκετά στην… ‘αποσυγκέντρωση’ του album…Χρησιμοποιεί διαφορετικά samples δημιουργώντας διαφορετικό στυλ στον ήχο.. Πάντα όμως επενδύει το διαφορετικό ύφος του κάθε κομματιού με τα δικά του προσωπικά και τόσο χαρακτηριστικά τεχνολογικά ευφυήματα! The sound of Prodigy. Ακούω το ‘Get up Get off’. Είναι κομμάτι με έντονο ραπ ρυθμό κι όμως τόσο ‘Prodigy’!

Action Radar. Δεν ξέρω αν θα ακουστεί πολύ, αν θα το προσέξει ο κόσμος… Δεν θα ήθελα να χαθεί στ’ ‘ανήκουστα’ παντως… Ο Liam εδώ εξομολογείται πως έβαλε να συναντηθούν οι Kraftwerk με τον Gary Numan (ειδικά μ’ εκείνο το aggressive ‘Pure’) … Έβαλε και τον punky Paul Jackson να τραγουδάει κι έτσι έδωσε στο κομμάτι τον ‘πολεμικό χαρακτήρα’ που ήθελε.

Medusa’s Path. Instrumental track with very nice intro! Nα κάτι καινούριο! Ενδιαφέρον! Sounds from some Eastern places και αρκετός μυστικισμός. Όμως το κομμάτι είναι σύντομο, προδίδει εξερεύνηση νέων ήχων και πειραματισμούς. Not bad though. Keep playing. Keep exploring!

The Way It Is. O Liam κάνει το κέφι του! He gets the ‘Thriller’ samples and spits them back out again. Αυτό θέλει και δεν το κρύβει! Ξεκινάει το κομμάτι και σε κάποια στιγμή λες: «Τώρα θ’ακούσω… “It’s close to midnight and something evil’s lurking in the dark”…»
Does evil still lurk in the sound of Prodigy? Νομίζω ότι δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα με βεβαιότητα πριν την 1η Οκτωβρίου…

Φαντάζομαι τις γκριμάτσες του Liam αν τύχαινε και του μετέφραζαν αυτήν την ‘βαθυστόχαστη’ κριτική… xaxaxaxaxaxa

”There’s nothing deep about this album. It’s what Prodigy does best: big, dumb, rocking tunes. You’re not going to get any meaningful stuff out of it”….Just f**king dance!

Ps1: Όποιος θέλει ας κάνει ένα wish list με τα κομμάτια που θέλει ν’ακούσει στη συναυλία…
Ps2: Don’t ask me about the last track, Shoot Down… It’s ok…Punk-rock.. Yet very repetitive. I’ve never made it to its end…

[XL Recordings]

Tracklisting:

01. Spitfire (with Juliette Lewis)
02. Girls (with vocals by The Ping Pong Bitches)
03. Memphis Bells (with Princess Superstar)
04. Get Up Get Off (with Twista & Shahin Badar)
05. Hot Ride (with Juliette Lewis)
06. Wake Up Call (with Kool Keith)
07. Action Radar (with Paul Jackson from Dirt Candy)
08. Medusa’s Path (instrumental)
09. Phoenix (with sample from Shocking Blue’s 1969 track Love Buzz)
10. You’ll Be under my wheels
11. The Way It Is (with recreated sample of Michael Jackson’s Thriller)
12. Shoot Down (with Liam Gallagher)

release date: 16th August 2004