ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΛΥΚΟΣ
Στον άνεμο μετέωρος θε να ‘μαι [Rainer Maria Rilke]
Το μεγαλείο μι’ αναχώρηση είναι, κάτι από μέσα μας, που αντί να μας ακολουθήσει, έναν άλλον τραβάει δρόμο και στους ουρανούς βολεύεται. Η ύψιστη της τέχνης συνάντηση μη δεν είναι το χαρμόσυνο αντίο; Κ’ η μουσική: το στερνό κείνο βλέμμα που ρίχνουμε πάνω στους εαυτούς μας! [ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ~ Από τη συλλογή “Τα Περιβόλια”] […]
Διαδοχικά Φωτοπέταλα [Πόπη Γκερούση]
“….Όλοι μαζί φορτωμένοι ενοχικές πλάτες και χείλη που ψάχνουν αόρατη τροφή αποτελούμε την πιο παρανοϊκή διαδικασία -γυρεύοντας λύσεις αστρικές- τρυπώντας ξεσκίζοντας διαμελίζοντας τεμαχίζοντας ωστόσο το κουκούλι της ίδιας μας της αθωότητας ενώ παράλληλα κάθε λεπτό μ’ αμείωτη ελπίδα γλείφουμε εκπατρισμένες ιδεολογίες ξεκινώντας την μεταξένια του ύφανση για μιαν ακόμη φορά Δε χορταίνουμε ποτέ να το […]
Δέκα αγαπημένα μουσικά album κι ένα τραγούδι για το 2016 – Ιωάννης Γλυκός
Άνω Τελεία [Κική Δημουλά]
Σε περιμένω ανυπόμονα φθινόπωρο όχι γιατί εκκρεμούν τα οφειλόμενα στη μελαγχολία, Να μου θυμίσεις θέλω τι μεσολάβησε και τα κίτρινα φύλλα σου από διαφημιστές της πτώσης αίφνης σε ύλη γραφική μεταμορφώθηκαν. Πάνω σ’αυτά στάξανε φοβισμένα τα πρώτα μου ανορθόγραφα στιχάκια φαντάσου, να γράφω τη λύπη με δύο μόνο συλλαβές. Σα να είναι λίγη. Φύλαξες κανένα […]