Άνθρωποι σε Χ περιβάλλοντες χώρους
Αναρωτιέσαι μόνο κι έρχεσαι και πέφτεις πάνω στον Νερούδα, τον ποιητή του μεγάλου άσματος, που λέει για την πατρίδα του την Χιλή, για την ατιμασμένη άμμο, όπου πάνω στο χώμα γεννιέται η δύναμη για τις αυριανές νικητήριες μέρες, για το ταπεινό ψωμί που υπεράσπιζε η ενότητα του βασιλιά λαού (!) κι έρχεσαι και ισιώνεις για […]
Αναρωτιέσαι μόνο κι έρχεσαι και πέφτεις πάνω στον Νερούδα, τον ποιητή του μεγάλου άσματος, που λέει για την πατρίδα του την Χιλή, για την ατιμασμένη άμμο, όπου πάνω στο χώμα γεννιέται η δύναμη για τις αυριανές νικητήριες μέρες, για το ταπεινό ψωμί που υπεράσπιζε η ενότητα του βασιλιά λαού (!) κι έρχεσαι και ισιώνεις για το τι σημαίνει πατρίδα και τι λαός και καταλαβαίνεις πως είναι ένα και το αυτό.
Και στις μέρες μας που μια ανάγκη μικρή και δειλή αχνοφαίνεται να ‘ρχεται μέσα από το νεφελώδες παραπέτο, καλά υψωμένο ακόμα, του τείχους των προηγούμενων αμαρτιών να θυμίζει έντονα πως για να γίνεις άγγελος πρέπει να έχεις υπάρξει διάβολος και μάλιστα από τους κακούς. Ανθρώπινη εξέλιξη το είπαν. Αυτή η ανάγκη όμως η δειλή, γυμνή και μόνη, μέσα στη συνείδηση του καθενός, είναι η ενδοτική αρχή της εξέλιξης σου και κατ’ επέκταση είναι η εξέλιξη του χώρου όπου ζεις, της μιας όποιας ομάδας σου, της πόλης σου και της χώρας σου. Ας πούμε της ζωής σου για να τελειώνουμε. Περισσότερα “Άνθρωποι σε Χ περιβάλλοντες χώρους”
Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης [Μάρω Βαμβουνάκη]
Πρέπει από νωρίς να επιλέξουμε το πώς θα ζούμε: Για την ασφάλειά μας ή για την ανάπτυξή μας; Ως περιφρουρημένοι και αμυνόμενοι ή ως ελεύθεροι κυνηγοί, ως σπιτόγατοι του καναπέ ή ως ταξιδιώτες; Έχει εντελώς διαφορετικές επιλογές καθεμία επιλογή, άλλους κανόνες και όρους, και, πρωτίστως, άλλες συνέπειες. Αλλά και την ασφάλειά μας να επιλέξουμε, πάλι […]
Πρέπει από νωρίς να επιλέξουμε το πώς θα ζούμε: Για την ασφάλειά μας ή για την ανάπτυξή μας; Ως περιφρουρημένοι και αμυνόμενοι ή ως ελεύθεροι κυνηγοί, ως σπιτόγατοι του καναπέ ή ως ταξιδιώτες; Έχει εντελώς διαφορετικές επιλογές καθεμία επιλογή, άλλους κανόνες και όρους, και, πρωτίστως, άλλες συνέπειες. Αλλά και την ασφάλειά μας να επιλέξουμε, πάλι δεν είμαστε ασφαλείς. Δεν καταδέχεται εγγυήσεις ασφαλείας η ύπαρξη, άλλο τι φτιάχνει και φαντάζεται ο νους μας.
Δεν είναι κακό να ζεις κανείς μόνος, αντιθέτως, όποιος ασκηθεί να αντέξει τη μοναξιά έχει τη δύναμη να αντέξει πάρα πολλά, κι όχι μονάχα να αντέχει αλλά και να απολαμβάνει πάρα πολλά που αλλιώς δεν θα μπορούσε να διακρίνει. Η μοναξιά είναι το ορυχείο της δύναμης και της αυτογνωσίας. Περισσότερα “Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης [Μάρω Βαμβουνάκη]”
U2 – Songs Of Innocence
Τους U2 των τρομερών 80s δεν τους άκουσα στην ώρα τους. Γνώρισα όμως αυτούς των 90s, του Zoo TV Tour και του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (PopMart Tour). Όχι, όχι μην με παρεξηγείτε δεν παραβρέθηκα σε εκείνη την μαγική βραδιά τον Σεπτέμβρη του 97, την άφησα στον Κανάκη να την θυμάται ως ίσως την καλύτερη συναυλία που πήγε […]
Τους U2 των τρομερών 80s δεν τους άκουσα στην ώρα τους. Γνώρισα όμως αυτούς των 90s, του Zoo TV Tour και του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (PopMart Tour). Όχι, όχι μην με παρεξηγείτε δεν παραβρέθηκα σε εκείνη την μαγική βραδιά τον Σεπτέμβρη του 97, την άφησα στον Κανάκη να την θυμάται ως ίσως την καλύτερη συναυλία που πήγε στην ζωή του. Μη με πείτε κομπλεξικό, λογικά αν ήμουν εδώ θα πήγαινα απλά είχα την τύχη εκείνη την μέρα να είμαι εκτός χώρας. Παρά την παραμονή μου στο εξωτερικό για κάποια χρόνια δεν τα τίμησα τα παιδιά. Εδώ εντάξει μιλάμε για κόμπλεξ. Άσε που έχω να ασχοληθώ και με δίσκο τους από τότε. Οκ, για να μην είμαι ψεύτης μου άρεσε κάπως και το “Beautiful day” το 2000. Ήταν ένα σωστό U2δίστικο χιτ. Περισσότερα “U2 – Songs Of Innocence”
The Division Of Gravity
“After a while you learn the subtle difference between holding hand and chaining a soul. And you learn that love doesn’t mean leaning and company doesn’t mean security. And you begin to learn that kisses aren’t contracts and presents aren’t promises. And you begin to accept your defeats with your head up and your eyes […]
“After a while you learn the subtle difference between holding hand and chaining a soul. And you learn that love doesn’t mean leaning and company doesn’t mean security. And you begin to learn that kisses aren’t contracts and presents aren’t promises. And you begin to accept your defeats with your head up and your eyes open. And you learn to build all your roads on today because tomorrow’s ground is too uncertain for plans. And futures have a way of falling down in mid flight. Περισσότερα “The Division Of Gravity”