Lost Echoes || αφού κατά λάθος ο κόσμος είναι μια ποίηση, μια μελωδία
τα γραπτά που μένουν
“The sense of unhappiness is so much easier to convey than that of happiness. In misery we seem aware of our own existence, even though it may be in the form of a monstrous egotism: this pain of mine is individual, this nerve that winces belongs to me and to no other. But happiness annihilates […]
Η νοσταλγία και το αίσθημα της απουσίας του άλλου συμπίπτουν με το νόημα της ζωής μας. Είναι σαν να νιώθουμε διαρκώς ανικανοποίητοι, ανεξάρτητα από το τι έχουμε επιτύχει. “Σ’ όλο το ταξίδι δεν μ’ άφησε η νοσταλγία, δεν λέω πως ήταν σαν την σκιά μου, έστεκε πλάι μου ακόμη και μες στο σκοτάδι, δεν λέω […]
Με ξερνάω στο πάτωμα. Αναγούλα και απώλεια. Ο εμετός με στερεί. Διαλύομαι στα πλακάκια. Σκάω, εδώ και σε πολλά σημεία ταυτόχρονα. Μοιάζει να γλιστράω σε τρύπα. Ο ήχος είναι απόλυτος. Γεμίζει το δωμάτιο. Μονότονος. Γραμμικός. Είναι το τραγούδι του θανάτου, του ΔΙΚΟΥ μου θανάτου, της συνείδησής μου. Πεθαίνει το εγώ. Γκρεμίζονται τα τείχη -οι σάλπιγγες […]
Στην Πόττσβιλλ, μία λασπωμένη παραγκούπολη δίπλα σε ένα ποτάμι, κάπου στο Νότο στις αρχές του εικοστού αιώνα, με μόνα γεωγραφικά ορόσημα να ξεχωρίζουν το Δικαστήριο και το μπορντέλο της, ζει ο σερίφης Νίκ Κόρευ. Με έδρα και σπίτι το κτίριο του νόμου, περνάει τις ημέρες του στην απραξία, με μόνη έγνοια του ανάμεσα στον ύπνο […]
Ο Χένρυ Πούλιγνκ, ένας συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος έχει αποσυρθεί στο Southwood με μοναδική ασχολία του τον κήπο με τις ντάλιες. Στην κηδεία της μητέρας του και ύστερα από πενήντα χρόνια πάνω κάτω ξαναβρίσκεται με την αδερφή της και θεία του, Αυγούστα. Χάρη στη δική της προτροπή θα εγκαταλείψει για πρώτη φορά το σπίτι του και […]
Steven who? Το έτος είναι πλέον 2011 και ποιος είναι αυτός ο σοβαρός άνθρωπος που γράφει και την αυτοβιογραφία του; Μα ο πρώτος drummer των Guns N’ Roses. Τώρα αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί και ποιος τους ακούει, θα σας πούμε ότι δεν έχετε και πολύ άδικο, το συγκεκριμένο σχήμα ήταν dead and gone κάπου […]