Menu

Το 2010 ήταν αναμφισβήτητα μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και γεμάτη χρονιά για τη μουσική. Και το να φτιάξει κανείς μία λίστα με τα καλύτερα μιας τέτοιας χρονιάς μόνο εύκολο δεν είναι, εκτός και αν σε λένε Rob Gordon…

Μαζί λοιπόν με την παρακάτω λίστα καθώς και με τις καλύτερες ευχές μου για το 2011,θεωρώ σημαντικό να κάνω και μια παρατήρηση. Φέτος, ήταν μια εξαιρετική χρονιά για την ελληνική εναλλακτική σκηνή. Δουλειές που δε θα δείτε παρακάτω, αλλά θα μπορούσαν εύκολα να βρίσκονται εκεί, όπως των Tango with Lions, Monsieur MInimal, Film, Liebe, Marietta Fafouti, Expert Medicine, Sillyboy, Abbie Gale και πάρα πολλών άλλων, είναι δείγμα του ότι η ελληνική σκηνή είναι εδώ, πιο δημιουργική από ποτέ. Κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι, ο καθένας από όπου και όπως μπορεί, να στηρίξουμε όλο αυτό που συμβαίνει τώρα, γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο…

Καλή ανάγνωση!

(σ.σ.: η σειρά που παρουσιάζονται τα albums είναι τυχαία)

 

1) TRENTEMOLLER – into the great wide yonder

H επιστροφή του Δανού παραγωγού, dj και remixer με τη δεύτερη δουλειά του είναι -το λιγότερο- εντυπωσιακή. Trip hop στα καλύτερα της, ιδιοφυής electronica, minimal…ταμπέλες που ουσιαστικά παύουν να υπάρχουν όταν ξεκινάει η μουσική. Και αυτό είναι το όμορφο με αυτό το δίσκο…ότι αφήνεις τις ταμπέλες στην άκρη και απλά ακούς μία ολοκληρωμένη από όλες τις απόψεις δουλειά, με παραπάνω από ένα-δυο καλά singles, με τον Trentemoller σε μεγάλη φόρμα να βγάζει προς τα έξω πολλές από τις επιρροές του και να μας χαρίζει ένα από τα highlights της χρονιάς (βλ. “Even though you’re with another girl”)

top pick: “Even though you’re with another girl”

 

2) ARCADE FIRE – the suburbs

Το album με το μεγαλύτερο buzz για φέτος, με τόνους μελάνης να έχουν χυθεί από ειδήμονες και μη. Για μας τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά. Οι Arcade Fire είναι πιθανότατα η καλύτερη rock μπάντα των τελευταίων χρόνων και το φετινό “The Suburbs” είναι δίσκος-ορόσημο για τη νέα δεκαετία. Στίχοι-ξυράφι, μουσική που θα έπρεπε να διδάσκεται για το πως οφείλει να ακούγεται ένας σύγχρονος rock δίσκος και μία από τις καλύτερες παραγωγές ever είναι τα συστατικά της πιο ενδιαφέρουσας “εναλλακτικής” κυκλοφορίας εδώ και καιρό.

top pick: “We used to wait”

 

3) THE NATIONAL – high violet

Οι National ωριμάζουν…και ωριμάζουν πολύ όμορφα. Αυτή η γλυκιά μελαγχολία που πάντα βγάζουν τα τραγούδια τους, στο High Violet βρίσκει τις ιδανικές φόρμες για να εκφραστεί, με αποτέλεσμα την καλύτερη δουλειά τους μέχρι σήμερα. Έξυπνο, κομψό, όσο πρέπει εσωστρεφές, σηματοδοτεί σαφώς το άνοιγμα των National σε μεγαλύτερα ακροατήρια, με μια σειρά από εξαιρετικά τραγούδια που σε κολλάνε γιατί πάντα κάτι (ή κάποια -ον) φέρνουν στο μυαλό σου. Άψογο!

 

top pick: “Conversation 16”

 

4) ANGUS & JULIA STONE – down the way

Γλυκόπικρο, τρυφερό, ξέγνοιαστο, sexy, απαιτητικό, ταξιδιάρικο και άλλα πολλά… Μουσική με χρώματα, από την Αυστραλία με αγάπη. Στα συν το ότι μας χάρισε το απολαυστικότερο after hours sing along εδώ και χρόνια (βλ. “Draw your swords”). Ανακαλύψτε το άμεσα!

top pick: “Draw your swords”

 

5) I LIKE TRAINS – he who saw the deep

Η παρέα από το Leeds μας έδωσε φέτος τη δεύτερη ολοκληρωμένη δισκογραφική της δουλειά και σαφέστατα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες για το 2010.Ο ήχος τους είναι αρκετά πιο καθαρός, η φωνή σήμα-κατατεθέν του Martin είναι όμως εκεί, όπως και η ικανότητα τους να φτιάχνουν ατμόσφαιρες σχεδόν με κάθε τους νότα. Πληθωρικοί στα live τους, ενώ τους πετύχαμε και σε επεισόδιο του CSI:Miami… Εξαιρετικοί!

top pick: “A father’s son”

 

6) ELECTRIC LITANY – how to be a child and win the war

Devon, Texas και Λευκίμμη σε απόλυτα ταιριαστή συνύπαρξη με αποτέλεσμα έναν από τους πιο συναρπαστικούς δίσκους της φετινής χρονιάς! Στοιχειωμένες μελωδίες, καλοδουλεμένα φωνητικά και κάπου στο βάθος να ακούγεται η καθηλωτική φωνή του Ρίτσου να απαγγέλλει τη “Σονάτα..” του. Το “Tear” είναι πραγματικά σπάνιο κομμάτι απίστευτης ομορφιάς και κάθε -μα κάθε- φορά που το ακούω ανατριχιάζω. Όμως μη μείνεις μόνο εκεί.. Υπάρχουν στο “How to be a child…” μερικά ακόμα εξαιρετικά κομμάτια με τη σφραγίδα και το χαρακτηριστικό ήχο των Electric Litany. Πολύ σπουδαίο ντεμπούτο!

top pick: “Tear”

 

7) BSIDESstory without end

Τα παιδιά τα ξέρω αρκετό καιρό. Αλλά δε βρίσκονται εδώ γιατί τους ξέρω… Τους έχω δει live πολλές φορές, έχω μιλήσει μαζί τους και έχω ακούσει τα τραγούδια τους από την πολύ πρώιμη τους μορφή. Αυτά που έχω να πω από εδώ είναι οτι αφενός δεν πρέπει να υπάρχει συγκρότημα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που να έχει κάνει τέτοια πρόοδο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και αφετέρου, όπως συμβαίνει και με αρκετά άλλα ελληνικά συγκροτήματα, δυστυχώς, ζουν και δημιουργούν στην Ελλάδα…Πολύ καλό ντεμπούτο, ενθαρρυντικότατες κριτικές από “διεθνή” blog, περιμένουμε το δεύτερο “δύσκολο” album

top pick: “Angel”

 

8) MIDLAKE – the courage of others

Τρίτη δουλειά για τους Τεξανούς που γράφουν για τη Bella Union και σίγουρα η πιο ολοκληρωμένη. Folk/americana στα καλύτερα της, με πολλά εξαιρετικά τραγούδια και την ίδια γλυκιά εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει τους Midlake από την αρχή της καριέρας τους. Εδώ θα βρείτε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς…(στα συν, η παραγωγή τους στο καινούριο εξαιρετικό album του John Grant, και αυτό στη Bella Union)

top pick: “Rulers, ruling all things”

 

9) EAT MORE CAKE – climb the ladder,live the dream

Εντελώς υποκειμενικά, αυτή είναι η καλύτερη κυκλοφορία για τη χρονιά που φεύγει. Πληθωρικό όσο δεν πάει, με φοβερές ενορχηστρώσεις, απίστευτους στίχους και το καλύτερο κομμάτι του 2010 (“Story of my life”). Αν σας αρέσουν οι ταμπέλες, τότε οι Eat More Cake πλησιάζουν προς το trip hop, αλλά και πάλι, είναι τόσο πληθωρικό και πλούσιο σε ιδέες αυτό το album, που δε χωράει κάτω από οποιαδήποτε ταμπέλα. Μην το χάσετε!

top pick: “Story of my life”

 

10) MAXIMILIAN HECKER – i am nothing but emotion

Με τέτοιο τίτλο, δε χρειάζεται να έχεις μαντικές ικανότητες για να προβλέψεις το περιεχόμενο της νέας δουλειάς του Maximilian Hecker… Ο τύπος φαίνεται να έχει περάσει πολύ μεγάλα ζόρια τα τελευταία χρόνια, ο τρόπος που διηγείται τις ιστορίες του είναι απόλυτα πειστικός και οι στίχοι του απόλυτα προσωπικοί, σε βαθμό που σε στιγμές μπορεί και να ξαφνιάζει. Στο site του, πέρα από τους πολύ ωραίους και καταστροφικούς στίχους του, μπορείτε να διαβάσετε και μικρές ιστορίες που συνοδεύουν σχεδόν κάθε τραγούδι.

 

top pick: “The greatest love of all”

 

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στο Lost Echoes για τη φιλοξενία!

Χρήστος Αγγελόπουλος
 
* Ο Χρήστος Αγγελόπουλος είναι παραγωγός
του Indieground radio (Σάββατο & Κυριακή,16:00-18:00)
και resident dj του Blue bar.

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.