Menu

Τι να πρωτοπεί για τους Porcupine Tree κανείς και την ηγετική τους μουσική αστείρευτη ιδιοφυΐα του Steven Wilson. O άνθρωπος αποτελεί έναν από τους πιο χαρισματικούς και παραγωγικούς μουσικούς της σύγχρονης μουσικής ιστορίας. Κιθαρίστας, τραγουδιστής, συνθέτης και παραγωγός, με ότι κι αν καταπιαστεί αποτελεί εγγύηση, αφού η μουσική του ικανότητα αφήνει το στίγμα της. Στο νέο διπλό album των Porcupine Tree περιλαμβάνονται,στο μεν πρώτο cd, 14 συνθέσεις που ουσιαστικά είναι μία χωρισμένη σε 14 επιμέρους μέρη(! ) ενώ sτο δεύτερο cd περιέχονται 5 συνθέσεις οι οποίες και λειτουργούν ως αυθύπαρκτες και αποτελούν προϊόν ομαδικής δουλειάς μιας και ο Wilson δεν ήθελε να ‘χαλάσει’ την ροή και την ατμόσφαιρα του προσωπικού ‘φιλόδοξου’ εγχειρήματός του, αυτού του πρώτου cd. Οι ηλεκτρονικές αναφορές από το προσωπικό album του Wilson είναι παρούσες, όπως και οι ακουστικές κιθάρες που συναντάμε πάντα σε κυκλοφορίες των Porcupine Tree.

Ο δίσκος, και κυρίως το πρώτο μέρος, είναι αρκετά ατμοσφαιρικός και μελαγχολικός, με αρκετά πράγματα να συμβαίνουν ταυτόχρονα, γι’ αυτό και πιστεύω πως χρειάζονται αρκετές και προσεκτικές ακροάσεις. Νέα στοιχεία υπάρχουν διάσπαρτα (κυρίως ambient) στον δίσκο, αλλά η τελική αίσθηση που μου άφησε το “Τhe Incident” είναι ότι κάπου τα έχω ξανακούσει αυτά από τους ίδιους. Οι Pink Floyd αναφορές στοιχειώνουν κι αυτό το δημιούργημα του Wilson, όπως και η οπτική των King Crimson.

Το concept του πρώτου cd εξιστορεί τα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα έπειτα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Οι στίχοι είναι ως συνήθως ανθρωποκεντρικοί και ασχολούνται με τις χαμένες παιδικές φιλίες, την πρώτη αγάπη, τα οράματα. Δεν είναι ένα τυπικό concept album με χαρακτήρες και πλοκή, περισσότερο κυριαρχεί ένα κεντρικό θέμα, γύρω από το οποίο κινούνται όλα τα τραγούδια. Μιλώντας για τις συνθέσεις, όλες είναι τουλάχιστον αξιόλογες με ελάχιστες εξαιρέσεις. Το “The Blind House” έχει εκρηκτικά riffs και μερικά πλήκτρα που παραπέμπουν σε Radiohead, το”Great Expectations” με τις ακουστικές κιθάρες φλερτάρει με το progressive rock των’70s θυμίζοντας μεγαθήρια του παρελθόντος όπως οι Genesis, το “Τhe Incident” έχει αρκετά electro στοιχεία που σε συνδυασμό με τα μεταλλικά riffs δημιουργούν ατμόσφαιρα φόβου διαποτισμένη με industrial πινελιές (ο Reznor επιρροή του Wilson; Αυτό ομολογώ πως δεν το περίμενα!). Δυνατή σύνθεση, και από τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ, είναι το “Τime Flies”, που περιλαμβάνει τα καλύτερα στοιχεία της μπάντας δοσμένες με όμορφες μελωδίες που καταλήγουν σε ένα κλασικό refrain, αλλά και να μην παραλείψω να αναφέρω πως το συγκεκριμένο κομμάτι ‘διανθίζεται’ με ένα από τα καλύτερα solo κιθάρας που έχω ακούσει εδώ και αρκετό καιρό! Το “Οctane Twisted” έχει κοφτερές κιθαριστικές γραμμές, tribal drumming και έναν επαναλαμβανόμενο ρυθμό που προδιαθέτει μια υπόγεια επιθετικότητα. Η σκιά των Opeth εδώ είναι πιο ορατή από κάθε άλλη φορά. Το “I Drive the Hearse” που λειτουργεί ως επίλογος του πρώτου cd, είναι μια λυπητερή αλλά όμορφη μπαλάντα που σε ‘σφάζει’ με το βαμβάκι. Από το δεύτερο cd ξεχωρίζει σαν την μύγα μες στο γάλα το  “Bonnie The Cat” που είναι, κατά την προσωπική μου γνώμη, κομματάρα!

Συμπερασματικά πρόκειται για ένα διαμάντι του μοντέρνου progressive, που όχι μόνο ταυτίζεται με τα μεγάλα albums των ’70s, αλλά δεν διστάζει να δείξει τις σύγχρονες επιρροές του (Opeth,Meshuggah, Nine Inch Nails, Radiohead). Συναρπαστικές μελωδίες, έξυπνος συνδυασμός παλαιών και νέων πλήκτρων (hammond και πιάνο από την μία, ambient και samples από την άλλη) και τα χαρακτηριστικά μελωδικά φωνητικά του Wilson. Αρκετά πιο “ανοιχτό” και πειραματικό από τους προκατόχους του, σίγουρα θα διχάσει λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Προσωπική μου εκτίμηση είναι, και αφού βέβαια ‘μεγαλώσει΄το άλμπουμ και άλλο μέσα μου, πως το  “Τhe Incident” θα αποτελέσει μία από τις κορυφαίες μου επιλογές για το έτος που διανύουμε.

Track List

1.The Incident

i – Occam’s Razor (1:55)

ii – The Blind House (5:47)

iii – Great Expectations (1:26)

iv – Kneel And Disconnect (2:03)

v – Drawing The Line (4:43)

vi – The Incident (5:20)

vii – Your Unpleasant Family (1:48)

viii – The Yellow Windows Of The Evening Train (2:00)

ix – Time Flies (11:40)

x – Degree Zero Of Liberty (1:45)

xi – Octane Twisted (5:03)

xii – The Séance (2:39)

xiii – Circle Of Manias (2:18)

xiv.I Drive The Hearse (6:41)

2. Flicker

3. Bonnie The Cat

4. Black Dahlia

5. Remember Me Lover

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.