Menu

Αμφιταλαντεύομαι στο αν πρέπει να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις ενός μουσικού CD ή να αρχίζω να σχολιάζω φωτογραφίες ενός άλμπουμ με έναν φίλο, με κάποιον που θα είχα το θάρρος να αποκαλύψω και την ιστορία μίας μίας φωτογραφίας: “Αυτή είναι από τις διακοπές στην Ιθάκη. Εδώ είμαστε με μια παρέα από τον στρατό και τα πίνουμε. Εκδρομή με τους συμμαθητές μου στην Ύδρα. Με τον κολλητό μου στην συναυλία των Kraftwerk κλπ”.

Η συσκευασία και μόνο με πήγε σε άλλη δεκαετία. Η νοσταλγία είναι ένα συναίσθημα που σε κυριεύει από την στιγμή που θα πιάσεις το CD στα χέρια σου στην προθήκη του δισκοπωλείου. Δεν είναι φτηνό μαρκετίστικο κόλπο. Απλώς minimal αρτιστική άποψη, σχετική με τον τίτλο και το όνομα του καλλιτέχνη. Οφείλω όμως να ομολογήσω πρωτότυπη και όσο χρειάζεται διακριτική. Χωρίς φρου-φρου, αυτοκόλλητα του τύπου “ο δίσκος που όλοι περιμένατε” και με μία τάση να το ανοίξεις να δεις πώς είναι και μέσα.

Όντως και το εσωτερικό είναι στο στυλ της συσκευασίας των φιλμ Polaroid της δεκαετίας 70. Το ενημερωτικό βιβλιαράκι είναι όσο πρέπει σε πληροφορίες, χρώματα και εικόνες. Έχει άποψη και ακολουθεί και την προσωπική τάση για simplicity (τάση και άποψη που την έχω ενστερντιστεί απόλυτα τον τελευταίο καιρό – less is more). Anyhow…

Το πρόσωπο
Πολυπράγμων, άμεσος, ανθρώπινος και εραστής της μουσικής. Proxies, Carpe Diem, Mikro, ανώνυμες επιμέλεις άλλων project, πολλά εμπνευσμένα remixes, συνιδιοκτήτης της Undo Records, multimedia persona, σκηνοθετικές επιμέλειες video clip (με τον έταιρο Καππαδόκη Γ. Γερανιό)
Γνωστός ως και Νίκος Μπιτζένης…

Οι φωνές
Έντονη η φωνητική παρουσία της Μαρίας Παπαδοπούλου , με φωνή μοναδική αναδεικνύει τα κομμάτια χωρίς να προβάλλει με έμφαση τις ικανότητές τους και χωρίς να χαντακώνει τη μουσική… Αυτό θα πει ήθος, αυτογνωσία, σωστή μουσική διδασκαλία (ναι στις ηχογραφήσεις πρέπει να γίνεται και αυτό), άποψη και αγάπη για τα τραγούδια. Είτε πρόκειται για τραγούδι, είτε για απλή απαγγελία, δεν μπορείς παρά να μην σκέφτεσαι ότι κάποιος έχει μπει έντονα μέσα σου, μιλάει, ψιθυρίζει, αποκαλύπτει. Σίγουρα συγκαταλέγεται στη κλάση φωνών όπως της Tori Amos,  Tracy Horn, Bjork.

Οι μουσικές
Θα με εξόργιζε πολύ ένας δίσκος που θα μου θύμιζε κάτι από Moby, Massive Attack, Portishead, Air, Nouvelle Vague, Suzanne Vega. Και πιστέψτε με υπάρχουν δεκάδες lounge απόπειρες που όλες αυτές λιγότερο ή περισσότερο “φέρνουν” στα παραπάνω ακούσματα. Τα αυθόρμητα όμως συναισθήματα, η ευφορία, τα χαμόγελα ή μια γλυκιά μελαγχολία που μπορούν να σου φέρουν τα είκοσι κομμάτια του CD (όποιος θέλει εξαιρεί και τα μικρά ορχηστρικά – γνωστά και ως Interludes) σε τίποτα δεν μπορούν να οδηγήσουν σε συγκρίσεις ή συσχετίσεις σε θέμα σύνθεσης, ενορχήστρωσης, παραγωγής.
Το mastering είναι και αυτό στα πλαίσια της τελειομανίας όπως σε όλες τις δουλειές του Ν.Μ.

Οι εμπειρίες
Θέλεις να το βάλεις στο αυτοκίνητο για παρέα σε μια βόλτα, συντροφιά σε ένα απογευματινό διάλειμμα, στο ipod για μια βόλτα σε χειμωνιάτικο τοπίο, στον υπολογιστή του γραφείου σου για μικρά διαλείμματα χαλάρωσης, να το ακούς όσο εσύ κάνεις “ταβανοθεραπεία” (το φαινόμενο όπου κάθεσαι αποσβολωμένος και κοιτάς το ταβάνι χωρίς άλλες αντιδράσεις), αγκαλιά με το έτερον ήμισυ, όσο προσπαθείς να ξέχάσεις ότι άφησες (ή και να το θυμηθείς), για αποτοξίνωση από τα τελευταία εκτρώματα της μουσικής βιομηχανίας, λίγο πριν βγεις για έντονη διασκέδαση Σάββατο βράδυ, έτσι επειδή σου ήρθε για δεν αντέχεις να δες άλλη μια επανάληψη του “Κωνσταντίνου και Ελένης”.

Να μην μπορείς να ξεκολλήσεις από το track01 (Sunday) και να λες “Πώς είναι και ο υπόλοιπος;” και να πατάς το repeat για άλλη μια φορά. Να σκέφτεσαι ότι είναι πολύ καλό να το έχεις μόνο σου και να το δωρίσεις μόνο σε αυτούς που αγαπάς, ή που πιστεύεις ότι μπορούν να εκτιμήσουν ένα CD όπου αν μη τι άλλο υπάρχει αξιοπρέπεια, αμεσότητα και σεβασμός από τον καλλιτέχνη σε όσους τιμήσουν το έργο του με την επιλογή τους.

Νίκο, σε ευχαριστούμε για το σεβασμό αν και είμαι σίγουρος ότι δεν έκανες ένα άλμπουμ για να τιμήσεις μόνο τους παλαιούς και νέους φίλους σου, αλλά για να βγάλεις και πιο έξω και άλλα στοιχεία της προσωπικότητας σου, των εμπειριών σου, των συναισθημάτων και οραμάτων σου.

Nikonn – Poladroid

1. Sunday
2. Trip
3. Inside
4. Le Cadeau
5. Little Girl
6. Alphabet
7. Interlude 1
8. Goodbye
9. Stay Close
10. Clean
11. Fragile
12. Blue
13. Unsuspected Time
14. Interlude 2
15. Umbrellas
16. Faces
17. Interlude 3
18. SilverCoast
19. Fade
20. MultiCulti (Bonus Tracks)

http://undorecords.com/

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.