Menu

Μήνες τώρα διάβαζα σχεδόν παντού διθυραμβικά early reviews για τη νέα κυκλοφορία των Pet Shop Boys. Και δεν το κρύβω ότι παρ’όλες τις επιφυλάξεις μου είχα κι εγώ αφεθεί στην αγκαλιά του ενθουσιασμού. Άλλωστε κι εγώ ως μεγάλος fan του Neil και του Chris, περίμενα χρόνια τώρα μια “απάντηση” στην προηγούμενη κίνησή τους (Release) πού περισσότερο τους είχε “εγκλωβίσει” παρά “ελευθερώσει” – μουσικά πάντα.
Οχι, όχι, προς Θεού. Δεν καταδικάζω σε καμία περίπτωση το “Release”. Οπως και νά’χει όμως ποτέ δεν μπόρεσα να το αγαπήσω ιδιαίτερα, τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να το κατατάξω εκεί ψηλά, μαζί με τις πολύ αγαπημένες μου PSB κυκλοφορίες.

Και να που τελικά, μια σχετική επιβεβαίωση στα περί εγκλωβισμού ήρθε να με “χτυπήσει” από τις πρώτες στιγμές στην ακρόαση του “Fundamental”. Τα ερωτήματα λοιπόν είναι πολλά, και κάποια από αυτά μάλλον παραμένουν αναπάντητα. Η στροφή των PSB – στο “Release” – σε έναν ήχο πιο χαλαρό, πιο “μπαλαντοειδές” και για πολλούς πιο …πεθαμένο, ήταν συνειδητή, ή αποτέλεσε κλασσικό παράδειγμα έλλειψης έμπνευσης και δημιουργικής στειρότητας; Ήταν απλά μια προσχεδιασμένη παρένθεση; Ή η αρχή μιας νέα πορείας; Και άλλα πολλά.

Και μπορεί ο αναλυτικός αυτός σχολιασμός του Release να φαίνεται λίγο …υπερβολικός για review “άλλου” δίσκου, στην πραγματικότητα όμως όλα αυτά φαντάζουν και είναι απόλυτα σχετικά με την νέα δουλειά των Pet Shop Boys. Το “Fundamental” λοιπόν είναι φανερό ότι αποτέλεσε για το group μια σχεδόν απεγνωσμένη προσπάθεια επιστροφής στις παλιές καλές εποχές. Τότε που άκουγες Pet Shop Boys και δεν σε χωρούσε ο τόπος. Τότε που τους παραδεχόσουν διότι τους άκουσες στα 80s και σε ξεσήκωναν (αλλά και σε “συναισθημάτιζαν” με τον ήχο και τις μελωδίες τους) αλλά τους άκουγες και στα 90s και τους παραδεχόσουν, διότι δεν ακούγονταν καθόλου αναχρονιστικοί, και κατάφερναν σε μεγάλο βαθμό να παραμένουν σύγχρονοι, κρατώντας πάντα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τους χάριζαν (στα αυτιά μας) την δική τους ξεχωριστή μουσική ταυτότητα.

Είναι κλισέ να συγκρίνεις παλιές και καινούριες δουλειές, λέγοντας ότι το Α είναι ανώτερο από το Β, κ.ο.κ. Αν όμως κάτι τέτοιο είναι σαφές, τότε επιτρέψτε μου να όχι μόνο να γίνω κλισέ, αλλά να το τονίσω κιόλας! Ναι! Είναι σαφώς ανώτερο το “Fundamental” από το “Release”. Μέχρι εκεί όμως, έτσι; Διότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι οι PSB έβγαλαν το καλύτερο album της καριέρας τους (όπως έφτασαν να γράψουν κάποιοι – ΟΚ γούστα είναι αυτά το ξέρω). Το νέο album λοιπόν προσπαθεί – και εν μέρει τα καταφέρνει (μόνο εν μέρει όμως) – να κάνει την υπέρβαση. Είναι αυτό που αναφέραμε και πιο πάνω, μια φανερή προσπάθεια του Neil Tennant και του Chris Low να απεγκλωβιστούν και να ξαναβρούν την χαμένη ζωντάνια και το “νεύρο” στα κομμάτια τους. Και σε κάποιο βαθμό τα καταφέρνουν. Ακούστε προσεχτικά τα “The Sodom and Gomorrah Show”, “Minimal” (κατά πάσα πιθανότητα το καλύτερο track του δίσκου), “I’m with Stupid” (υπέροχο κομμάτι που θυμίζει early PSB, και με ένα video clip που καταδεικνύει και την διάθεσή τους για αυτοσαρκασμό), “God Willing” και “Integral” (στο μυαλό μου έχει κολλήσει fictional σενάριο με το κομμάτι σε λίγο πιο αργές στροφές και backing vocals από Dusty Springfield – και μετά ξύπνησα!).

Από την άλλη, τα περισσότερα από τα υπόλοιπα tracks μάλλον θυμίζουν “Release”, έχοντας παρόλα αυτά μια δική τους δυναμική, που αν μη τι άλλο τα κάνει να δείχνουν κάπως πιο συγκροτημένα από αυτά του προηγούμενου album. Από αυτά θα μπορούσα να ξεχωρίσω το “Luna Park”, το “Numb” και το πολύ όμορφο “Indefinte Leave to Remain”.

Οι Pet Shop Boys επέστρεψαν; Θα κρατήσω το ερωτηματικό στην πρόταση. Κι ελπίζω στο άμεσο μέλλον να μπορέσω να το βγάλω, χωρίς περιστροφές και διστακτικότητα.

Fundamental
Psychological
The Sodom And Gomorrah Show
I Made Excuses And Left
Minimal
Numb
God Willing
Luna Park
I’m With Stupid
Casanova In Hell
Twentieth Century
Indefinite Leave To Remain
Integral

* Το “Fundamental” κυκλοφορεί και σε special edition με το παρακάτω extra CD:

Fundamentalism
Fugitive (Richard X remix)
Sodom (Trentemöller remix)
Psychological (Alter Ego mix)
Flamboyant (Michael Mayer remix)
I’m With Stupid (Melnyk mix)
In Private feat. Elton John (Stuart Crichton clubmix)
Minimal (Lobe remix)
Gomorrah (Dettinger remix)

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.