Menu

Οι New Order επιστρέφουν με το 8ο studio album της πολύ πετυχημένης μουσικής ιστορίας τους, κινούμενοι σε πολύ ασφαλή μονοπάτια, γεγονός που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω αν είναι απολύτως θετικό. Οι προαναγγελίες για ένα αρκετά δυνατό ηλεκτρονικό (κατά το ήμισυ) album, μάλλον αποτελούσαν μέρος του απο – καιρό – σχεδιασμένου promotion, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν βρίσκουν σε καμία περίπτωση εφαρμογή στο ηχητικό αποτέλεσμα. Το θέμα λοιπόν εδώ δεν είναι το αν το album είναι “πολύ” ή “λίγο” ηλεκτρονικό ή αν έχει πολλές κιθάρες, αλλά το αν αυτό που ακούει κανείς μπορεί να επιφέρει ενθουσιασμό. Μπορώ μόνο να υποθέσω οτι οι fans των New Order δεν θα μείνουν παραπονεμένοι, αλλά και πάλι, στο μυαλό μου έρχεται το ερώτημα …εμένα ως fan των New Order γιατί δεν μου κάνει αυτό το “κλικ” που θα ήθελα ή θα περίμενα απο το πολυαγαπημένο μου group;

Απάντηση στο ερώτημα αυτό ίσως θα μπορούσα να βρω μέσα απο την ανάλυση των κομματιών, ένα προς ένα, κάτι που όμως που δεν οδηγεί πάντα σε ασφαλή συμπεράσματα κυρίως αν λάβουμε ως δεδομένο ότι ακόμα κι αν ένα album περιλαμβάνει 2-3 “τραγουδάρες” αυτές σε καμία περίπτωση δεν φτάνουν για να το χαρακτηρίσουν “καλό”. Καλές στιγμές του “Waiting for the Sirens’ Call” είναι το “Who’s Joe?” με τον γνωστό συναισθηματικό τόνο της φωνής του Sumner, το “Hey Know What You Doing” καθώς και το “Dracula’s Castle” με το μπάσο του Peter Hook να θυμίζει παλιές καλές εποχές της “Νέας Τάξης”.

Το συμπαθητικό “I Told You So” φαίνεται έτοιμο να σε αιχμαλωτίσει με τον ρυθμό του αλλά κάπου χάνεται και καταντάει απρόσωπο, ενώ το “Jetstream Lover” (προγραμματισμένο 2ο single απο το album) δεν φαίνεται να κερδίζει πολλά από τη συμμετοχή της Ana Matronic των Scissor Sisters και μάλλον θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αδιάφορο. Το single “Krafty” είναι μεν ξεσηκωτικό αλλά ούτε κι αυτό έχει να δώσει κάτι πραγματικά καινούριο και ιδιαίτερα αξιόλογο. Η ευχάριστη έκπληξη έρχεται με το χαριτωμένο, σχεδόν αφελές αλλά πολύ ευχάριστο “Guilt Is A Useless Emotion” – με διαφορά το καλύτερο τραγούδι της νέας δουλειάς των New Order. Το album κλείνει με το πολύ πιασάρικο σχεδόν rock “Working Overtime” να μας επαναφέρει στην μέτρια πραγματικότητα των νέων New Order.

Ισως ο χαρακτηρισμός “μέτριο” να είναι κάπως βαρύς για το album αυτό, οπότε αν θέλετε κάντε erase στη λέξη και βάλτε “συμπαθητικό”, αν και το αίσθημα του ανικανοποίητου μένει στο τέλος ότι επίθετο κι αν χρησιμοποιήσουμε.

New Order – Waiting for the Sirens’ Call
Label : London
Release date : March 28, 2005

Tracklist

1. Who’s Joe?
2. Hey Know What You Doing
3. Waiting For The Sirens’ Call
4. Krafty
5. I Told You So
6. Morning Night And Day
7. Dracula’s Castle
8. Jetstream
9. Guilt Is A Useless Emotion
10. Turn
11. Working Overtime

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.