Menu

‘Behind the DEXX’ – interviews with DJs
~ Κώστας Μπρέλλας ~

Πως προέκυψε να ασχολείσαι επαγγελματικά με τα decks; Θυμάσαι τα πρώτα σου βήματα;

Κ.Μ – Επαγγελματικά.. χμμ… Βασικά δεν με ενδιέφερε ποτέ να δουλέψω ως dj. Ημουν obsessed με τη μουσική και είχα ενα συγκρότημα. Αγόραζα πάρα πολλούς δίσκους πάντως. Σε πολύ μικρή ηλικία ειχα μια καλή δισκοθήκη και θυμάμαι ότι πάντα με φώναζαν να παίξω μουσική σε πάρτυ φίλων. Στα μέσα των 80’ς γίνονταν πολλά τέτοια. Πρώτη φορά σε club επαιξα το 1991 που κάποιος γνωστος μου πρότεινε να κάνω ένα set σ’ ένα πάρτυ ηλεκτρονικής μουσικής στο club Αλσος, στο πεδίο του Αρεως. Ηταν η εποχή που το e.b.m. άρχιζε ν’ακούγεται με γκρουπς οπως οι Front 242, Cat Rapes Dog, Fatal Morgana, Front Line Assembly, Nitzer Ebb e.t.c. Μιλούσαμε για cyberpunk τότε. Εκανα άλλα 2 cyberpunk parties εκεί και κάποια στιγμή αντικατέστησα τον dj του Rebound για μια βραδυά που ήταν αρρωστος νομίζω. Δεν με ενδιέφερε ως δουλειά τότε. Το συγκρότημα μου ήταν για μένα πρoτεραιότητα, αλλά τελικά και αιτία που δούλεψα ως dj.
Εκείνη την εποχή (ανοιξη 1991) είχα αγοράσει ενα καινούριο sampler της Roland και είχα βαλει γραμμάτια.
Αποφασισα να δουλέψω σ’ενα club στη Κρητη για το καλοκαίρι ώστε να μαζέψω λεφτά. Τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλα, επέστρεψα στην Αθήνα και έπιασα δουλειά στο Rebound. Σκεπτόμουν ότι θα δουλέψω 3-4 μήνες να ξοφλήσω το sampler και μετα stop. Τελικά εμεινα σχεδόν 10 χρόνια..!!!
Τα πρώτα μου βήματα τώρα, δεν τα θυμάμαι.. Ρώτησα και τη μαμά μου, αλλα ούτε αυτή… Πάντως, έχω την αίσθηση ότι περπάτησα σχετικά νωρίς! :-p

Μπορείς να κάνεις μια μικρή αναδρομή και να θυμηθείς κάποια highlights στην καριέρα σου ως Dj; Σε ποια clubs έχεις παίξει, πόσα χρόνια, με ποιους έχεις συνεργαστεί on decks, κλπ.

Κώστας ΜπρέλλαςΚ.Μ. – Μία καλή βραδιά με κέφι και ανταπόκριση από τον κόσμο είναι highlight. Μου άρεσε πολύ που έπαιξα μαζί με τον Ronny Moorings των Clan of Xymox στο preshow party στο Memphis. Επίσης το Synthpop Maze με τους Mesh. Γενικά στα Synthpop Maze με τον Τόλη περνάγαμε πολύ καλά. Highlight για μένα είναι οποιαδήποτε βραδυά περνάω καλά.
Από club τώρα, όχι σε πολλά, γενικά είμαι σταθερός. Το Άλσος που ανέφερα, στο Rebound από το 1991 έως το 1999, στο Memphis σαν resident Παρασκευή και Σάββατο από το 1999 έως το καλοκαίρι 2003, τα Synthpop Maze τις Πέμπτες και τώρα στο Mad κάθε Παρασκευή με τα Popnography Parties.
Έχω συνεργαστεί με αρκετούς DJs, ειδικά στο Memphis όπου άλλαζαν με απίστευτους ρυθμούς. Θα δοκιμάσω να γράψω ονόματα, αν και καποιον θα ξεχάσω..: Φίλιππος Χρυσόπουλος , Μανώλης Κλινσμανής, Στέλλα Νούτσου, Τόλης Ελεφάντης, Θανάσης Μήνας, Πλούταρχος Βασιλάκης, Γιώργος Φακίνος, ο Αλεξης.. Επίσης στο Rebound με τον Σπύρο Στεφανάτο, τον Παναγιώτη Φάμελο και 1-2 φορές με τον Λεωνίδα Σκιαδά.
Εδώ και λιγο καιρό με τον Γιάννη Μηλιώνη στο Μad.

Ποιο είναι το πιο θετικό πράγμα και το πιο αρνητικό στο να εργάζεται κανείς ως DJ;

Κ.Μ. – To πιο θετικό είναι η ενέργεια που παιρνεις από τον κόσμο όταν διασκεδάζει. Αρνητικό, το επόμενο πρωί..

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της μουσικής που θα προτιμήσεις να βάλεις για να ακούσεις στο σπίτι σου από τη μουσική που παίζεις στο club ή στο ραδιόφωνο; Αλήθεια, τι ακούς συνήθως στο σπίτι σου;

Κ.Μ. – Υπάρχει διαφορά όσον αφορά την ποικιλία και τα bpm. Εννοώ οτι είναι δύσκολο να παίξεις σ’ ένα club Perry Blake ή Piano Magic. Τις περισσότερες φορές πάντως, αυτά που παίζω είναι πράγματα που ακούω ευχάριστα και στο σπίτι.

Μπορείς να σκεφτείς ένα TOP 10 κομματιών που σου αρέσει να παίζεις στο πρόγραμμα σου;

Αλλάζει συνεχώς.. Μερικά που μου ’ρχονται τώρα:

Melotron – kein problem
And One – swarz
Lacquer – electronize
Camouflage – I can’t feel you (Mesh remix)
Adult. – nothing of the kind
NamNambulu – memories
The Faint – agenda suicide
Suede – golden gun
The Rapture – house of jealous lovers
D.A.F. – der sheriff (VNV mix)

Τί νομίζεις πως είναι αυτό που κάνει έναν Dj να αναδειχτεί και να καταξιωθεί στον χώρο;

Κ.Μ. – Η καταξίωση ερχεται μέσα από…. μπλα μπλα μπλα… boring! Δεν ξέρω.

Στα τέλη της περασμένης δεκαετίας παρατηρήθηκε μια θεοποίηση των Djs παγκοσμίως, που πολλές φορές ξεπερνούσε και τη φήμη των συγκροτημάτων ή των καλλιτεχνών. Αυτό βέβαια συνέβη κυρίως στην dance σκηνή και διαρκεί σχεδόν μέχρι σήμερα… Συνέβη το ίδιο και στην electro-pop σκηνή, και αν όχι, που οφείλεται αυτό;

Κ.Μ. – God is a DJ, huh? Δεν νομίζω να συνέβει ποτέ κάτι τέτοιο στην synthpop-electro ή dark σκηνή. Πολύ μικρότερα τα μεγέθη. Τα group εδώ παραμένουν οι πραγματικοί καλλιτέχνες και ο DJ ένα μέσο για να ακουστούν. Και έτσι πρέπει να είναι. Ο DJ είναι διασκεδαστής. Την κατάσταση που δημιουργήθηκε στη dance σκηνή τη βρίσκω υπερβολική.

Πως βλέπεις την εξέλιξη της synthpop-electro σκηνής στην Ελλάδα;

Κ.Μ. – Σίγουρα γίνονται πράγματα, καλές προσπάθειες. Η γενικότερη κρίση όμως, δεν βοηθάει. Η πορεία γενικά είναι φθίνουσα, ειδικά σε επίπεδο followers.

Πώς βλέπεις το γεγονός πως τις καθημερινές τα clubs μένουν άδεια και μόνο η Παρασκευή και το Σάββατο είναι “hot” από πλευράς κόσμου; Πού το αποδίδεις αυτό;

Κ.Μ. – Είναι λυπηρό, γιατί τις καθημερινές παίζεται συνήθως πολύ καλύτερη μουσική. Από την άλλη το βρίσκω λογικό. Οι δουλειές και το οικονομικό είναι οι κυριότερες αιτίες. Ο κόσμος επιλέγει πλέον να βγαίνει μία μέρα την εβδομάδα.

Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα πολλά clubs εφευρίσκουν διάφορους τρόπους να προσελκύουν τον κόσμο… Έτσι ακούμε κάθε εβδομάδα να διοργανώνονται ειδικές βραδιές, άπειρα 80s parties, after και pre show parties όταν έρχονται groups από το εξωτερικό, live events συνοδευομενα από Dj sets, κλπ. Ποια η άποψη σου για αυτό; Πώς πιστεύεις ότι τελικά θα λυθεί το πρόβλημα και θα έρθει ο κόσμος πάλι στα clubs;

Κ.Μ. – Κάποια από τα events που αναφέρεις είναι πολύ καλό να συμβαίνουν και δεν τα βλέπω μόνο ως τρόπο προσέλευσης κόσμου. Για παράδειγμα ένα preshow ή aftershow party είναι μια καλή ευκαιρία για τους fans κάποιου group να μιλήσουν μαζί του. Όσον αφορά τα parties αφιερώματα, ναι, ΟΚ, έχει παραγίνει. Καμιά φορά σε πιέζουν να τα κάνεις. Δεν είσαι πάντα τελείως αυτόνομος. Για να γυρίσει ο κόσμος στα club πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα, αλλά αυτή θα ήταν μία κοινωνικο-οικονομική συζήτηση.

Ποια νομίζεις πως θα είναι τελικά η κατάληξη όλων αυτών των events; Πιστεύεις πως θα υπάρξει αργά ή γρήγορα κορεσμός ή θα αναπτυχθεί μια ευρύτερη σκηνή στην Ελλάδα και θα επηρεαστεί περισσότερος κόσμος στο συγκεκριμένο είδος μουσικής;

Κ.Μ. – Κορεσμός! Ηδη υπάρχει.

Τελικά ποια είναι η συνταγή (αν υπάρχει) για να αποκτήσει ένας Dj το δικό του πιστό κοινό; Υπάρχει ποτέ πιστό κοινό;

Κ.Μ. – Πιστό κοινό δεν υπάρχει, εκτός αν μιλάμε για έναν μικρό πυρήνα που αποτελείται κυρίως από φίλους και γνωστούς που έχουν κοινά ακούσματα με εσένα. Οι συνθήκες αλλάζουν και η απόσταση από trend σε passe είναι πολύ μικρή. Αν σέβεσαι το κοινό και αυτό που κάνεις, θα το κάνεις και καλά. Συνήθως αυτό εκτιμάται. Στο clubbing, όμως, όλα είναι ρευστά.

Εάν υπάρχει ευρύτερη κρίση στα μαγαζιά υποθέτω πως και οι οικονομικές συμφωνίες των ιδιοκτητών των μαγαζιών με τους Djs θα είναι δυσμενέστερες. Ένας Dj μπορεί να επιβιώσει τελικά αν δεν κάνει και κάτι άλλο στη ζωή του που να του αποφέρει κέρδος;

Κ.Μ. – Μάλλον κάπως αλλιώς έπρεπε να είναι αυτή η ερώτηση. Πρώτα απ’όλα, αν το θεωρήσουμε επάγγελμα, πρέπει να είναι το επάγγελμα με την μεγαλύτερη ανεργία. Λίγοι DJs δουλεύουν, και ακόμα λιγότεροι πέρνουν καλά λεφτά. Αιτία δεν είναι μόνο η κρίση στα μαγαζιά, αλλά και οι διάφοροι DJ-κομήτες που με δύο συλλογές με ΜΡ3 παίζουν σε club χωρίς καν να πληρώνονται. Τους φτάνει να λένε ότι είναι DJ στο τάδε μαγαζί για να ρίξουν καμιά γκόμενα. Οι επιχειρηματίες το εκμεταλλεύονται αυτό και προσπαθούν να σε αναγκάσουν να ρίξεις το κασέ σου. Λίγοι είναι που ενδιαφέρονται πραγματικά. Πασαλείματα. Όλο αυτό αποβαίνει τελικά εις βάρος του clubber.
Δεν ξέρω τι εννοείς με το «αν μπορεί να επιβιώσει». Γίνεται σε περιπτώσεις, αλλά εξαρτάται τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Πως θες να ζεις. Για μένα οχι, δεν μπορείς. Άλλωστε έχει και αυτό ημερομηνία λήξης πιστεύω. Εκτός αν είσαι ο Paul Oakenfold και κάνεις μια μικρή περιουσία με μερικά parties ανά τον κόσμο.

Κάποιοι Djs ασχολούνται και με τη δισκογραφία… Άλλοι καταπιάστηκαν με τα remixes, την παραγωγή δικών τους κομματιών, άλλοι φτιάξανε δικά τους CDs κλπ. Ποια η δική σου εμπειρία; Πολλοί θεωρούν πως τέτοιες κινήσεις από τους Djs αποσκοπούν στο κέρδος και είναι μια κίνηση ανάγκης περισσότερο παρά τάση για δημιουργία… Ποια η άποψη σου;

Κ.Μ. – Δεν μου αρέσει. Όλα αυτά τα remixes από DJs που δεν είναι καν δικά τους, αλλά κάποιου ηχολήπτη-programmer του εκάστωτε studio με εκνευρίζουν. Ας αφήσουμε τους μουσικούς να βγάλουν μουσική.
Τα compilation CDs απο DJs δεν είναι κάτι καινούριο και είναι κάτι που μπορεί να κάνει πολύ καλά ένας DJ αφού συνήθως έχει αρκετά ακούσματά.
Η εμπειρία μου με τη δισκογραφία είναι μόνο σαν μουσικός, όχι σαν DJ. Δεν ξέρω, μετράει η συλλογή του Electrowave.gr? Μάλλον όχι, δεν ήταν επαγγελματική κίνηση για μένα. Όλα τα λεφτά τα πήρε ο Stark…

Πόσο επηρεάζει την καθημερινότητα σου το γεγονός πως δουλεύεις νύχτα και υπό αυτές τις συνθήκες;

Κ.Μ. – Οι συνθήκες συνήθως είναι ΟΚ. Προσπαθώ να δουλεύω Παρασκευή ή Σάββατο ώστε να μην επηρεάζεται ιδιαίτερα η πρωινή μου δουλειά. Πέρυσι με τα Synthpop Maze κάθε Πέμπτη, πέρασα δύσκολες Παρασκευές. Αλλά άξιζε τον κόπο νομίζω.

Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των Djs στην ελληνική electro-σκηνή;? Πολλές φορές βλέπουμε να διοργανώνεται ένα event από κάποιο Dj την τάδε μέρα και την ίδια μέρα να ανακοινώνεται party σε άλλο club… Επίσης πολλές φορές ακούγονται κακοήθη σχόλια μεταξύ των Djs ή κυρίως μεταξύ των ομάδων του χώρου… Ποια η άποψη σου;

Κ.Μ. – ΟΚ, αυτά συμβαίνουν. Συνήθως κάποια ειδικά party συμπέφτουν τυχαία. Το «κακοήθη σχόλια» μου φαίνεται λίγο βαρύ. Παρεξηγήσεις, ναι, είναι λογικό, σε όλες τις δουλειές γίνεται αυτό. Οι δικές μου σχέσεις με τα περισσότερα παιδιά στο χώρο είναι από πολύ καλές έως φιλικές.

Πως αντιδράς όταν εσύ θες να παίξεις κάποια καινούργια πράγματα και ο κόσμος σου ζητάει συνέχεια τις κλασικές επιτυχίες;

Κ.Μ. – Στην αρχή δυσανασχετούσα. Με τον καιρό συνήθισα. Κάπου το θεωρώ φυσιολογικό. Η πλειοψηφία του κόσμου αν βγει έξω ένα Σάββατο θέλει να χορέψει, να διασκεδάσει. Θέλει να ακούσει οικεία πράγματα, όχι εξειδικευμένα. Δεν το βρίσκω θετικό, αλλά αποδεκτό. Πάντως μου έχει τύχει να βλέπω κόσμο να χτυπιέται με κάτι πολύ καινούριο που παίζω για πρώτη φορά. Άλλες φορές πρέπει να επιμείνεις λίγο περισσότερο. Το timing και η εμπειρία ενός DJ παίζουν ρόλο.

Πόσα CDs περίπου παίρνεις το μήνα; Πως τα βγάζεις πέρα με το κόστος;

Κ.Μ. – Πολλά, δεν ξέρω. Ανάλογα με την εποχή. Συνήθως 30 έως 40. Δεν το κάνω μόνο για τη δουλειά μου, είμαι συλλέκτης και ψάχνω για κάποια παλιότερα πράγματα. Αν ένας δίσκος μου αρέσει, θα τον αγοράσω. Τα CDR δεν με ενδιαφέρουν. Όσο για το κόστος, ευτυχώς υπάρχουν και τα promo από τις δισκογραφικές εταιρείες που σε ξαλαφρώνουν λίγο από έξτρα αγορές.

Πως ενημερώνεσαι για τα καινούργια releases και πως επιλέγεις τι θα αγοράσεις;

Κ.Μ. – Με τον τρόπο που ενημερώνονται όλοι. Παλιότερα έπαιρνα πολλά ξένα περιοδικά. NME, RECORD MIRROR, MELODY MAKER, SOUNDS κ.α. Επίσης το ραδιόφωνο επαιζε σημαντικό ρόλο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το τρέξιμο που έριχνα μετά το σχολείο για να προλάβω την εκπομπή του Αργύρη Ζήλου ή το “pop club” του Πετρίδη.. Πλέον το internet έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό όλα αυτά. Είναι πολύ μεγάλη η συμβολή του internet στην ενημέρωση, αλλά και στην προώθηση κάποιων άγνωστων group. Η δυνατότητα επιπλέον που σου παρέχει να ακούς κάποια πράγματα είναι ευεργετική. Σε αποτρέπει από λάθος αγορές ή σε προτρέπει για κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες που ποτέ δεν θα φτάνανε σε σένα.
Θυμάμαι τις προ internet εποχές που έπρεπε να έχεις κάποιο γνωστό στα δισκάδικα για να σου βάλει να ακούσεις. Πρέπει να έτρωγα ατελείωτες ώρες στις εξορμήσεις μου για δίσκους. Είχε και αυτό τη γοητεία του όμως. Τώρα όλα είναι πιο εύκολα. Δεν με χαλάει καθόλου. Μου αρέσει το internet

Ποια είναι τα κριτήρια σου για να την επιλογή των κομματιών που θα βάλεις στο set σου; Ποια κομμάτια τελικά γίνονται επιτυχίες σε ένα club;

Κ.Μ. – Το ένστινκτο και το πρoσωπικο γούστο αποτελούν κριτήρια. Ενα τραγούδι με προσωπικότητα, ενέργεια και δυνατη μελωδία είναι πιθανό hit. Από κει και πέρα είναι θέμα του κάθε dj πόσο θα επιμείνει σε αυτό.

Το στυλ τι ρόλο παίζει στη δουλειά σου; Θεωρείς ότι είναι απαραίτητο;

Κ.Μ. – Όχι, δεν είναι απαραίτητο. Έχει τη σημασία που έχει σε οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου.

Υπήρχε ποτέ κάποιος Dj (κυρίως του εξωτερικού) που αποτέλεσε η αποτελεί πρότυπο για εσένα;

Κ.Μ. – Όχι, ποτέ.

Ποιο είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Κ.Μ. – Λοιπόν.. Μια γυναίκα με κατανόηση, ένα σπίτι στην εξοχή, ένα σκάφος, ενα jet και να σταματήσω να γελοιοποιούμαι λέγοντας βλακείες! Και επειδή ολα τα προηγούμενα είναι απίθανο να συμβούν, είμαι για την ώρα επικεντρωμένος στα “POPNOGRAPHY” που κάνουμε καθε Παρασκευή στο Mad club μαζι με τον Μηλιώνη.

Τελικά είναι ωραίο να είσαι Dj;

Κ.Μ. – Ωραίο είναι. Music, fun, alcohol! Μπορεί κάποια στιγμή να σου πάρουν και συνέντευξη…

Copyright © Lost Echoes.com

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.